Confirmation Email Sent

දායාදෝන්මාදය

ඇත්තටම ප් රසන්න තමා ගැන උනන්දු වන බව උත්තරාට වැටහී තිබුණේ ටික කාලයක සිටය. අතීතයක්, අගක් මුලක් නොදන්නා ඔහු තමාට ප් රේම කරන්නේ ඇතැම් විට බාහිර පෙනුම සලකා වන්නට පුළුවන. ඔහු ගැන කිසිත් නොදන්නා ලෙසම ඔහු ද තමා ගැන කිසිත් නොදන්නා නමුදු ඔහු තමාට ප් රේම කරයි. ආදරය ගැන වූ අමිහිරි වේදනාව තුළ තවමත් ජීවිතය විඳවන ඇයගේ සිතට ආදරය වහ කදුරු මෙනි. ජීවිතය පුරාම ආදරය හදවතේ නූපන්නට තරම් ආදරේ සුන්දරත්වය මෙන්ම වේදනාව ද ඇය විඳ ඇත්තේත්ය. ඇතැම් විට ප් රසන්න ආදරය කරනවා ඇත්තේ අවංකවම වන්නට ඇත. විශ්ව ද ඇයට ආදරේ කළේ අවංකවය. ඒ බව ඇය දනියි. නමුත් සමාජයීය බලපෑම් හමුවේ අවංක ආදරය වුවද ඉරි තලා යා හැකි බවට අත්දැකීම් ඇය සතු විය.

ජෛව පරිණාමීය මූලධර්ම

ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද් යාලයේ මානවශාස්ත් ර සහ සමාජීයවිද් යා පීඨයේ, මානව විද් යා අධ් යයනාංශයේ ජ් යේෂ්ඨ කථිකාචාර්යවරියක ලෙස සේවය කරන ආචාර්ය නෙළුම් කාන්තිලතා මහත්මිය විසින් ලියන ලද ජෛව පරිණාමීය මූලධර්ම කෘතිය ශාස්ත් රීය පර්යේෂණාත්මක කරුණු අන්තර්ගත ප් රශස්ත ග් රන්ථයකි. මෙම සාරගර්භ කෘතිය රචනා කිරීමට ඇය අතිශයින් සුදුසුකම් ඇත්තියකි. භෞතික මානව විද් යා ක්ෂේත් රයේ ඉගැන්වීම, පර්යේෂණ කිරීම, ඇගයීම, සාකච්ඡා පැවැත්වීම ආදි සෑම අංශයකින් ම මනා පරිචයක් දැනුමක් අවබෝධයක් ඇති ඇය මානව විද් යා අධ් යයනාංශයට ආචාර්යවරියක ලෙස සම්බන්ධ වූයේ විද් යාවේදී උපාධියක් දිනාගනිමිනි. ශ් රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද් යාලයේ ව් යවහාරික විද් යා

ලංකා පාරාදීසයේ සැමරුම්

ලංකාවේ ස්වභාව සෞන්දර්යයට ඉමහත් ආදරයක් දැක්වූ ඇලිස්ටෙයාර් මැකන්සි ෆර්ගර්සන් 1837 දී දිවයිනට ගොඩ බැස්සේ ලංකාවේ හත් වැනි බ් රිතාන් ය ආණ්ඩුකාර ජේ. ඒ. ස්ටුවර්ට් මැකන්සිගේ (1837-1840) කාර්යමණ්ඩල සාමාජිකයකු වශයෙනි. ෆර්ගසන් පසුව උද් යෝගිමත් තේ සහ කෝපි වැවිලිකරුවකු වශයෙන් ද කටයුතු කළ අතර ඊට අමතරව ceylon observer පුවත්පතේ හිමිකරු ලෙසින් දක්ෂතම පුවත්පත් කලාවේදියෙකුගේ කාර්යයද ඉටු කළේය. ඔහු තුළ 19 වැනි සියවසේ ලංකාවේ පරිසරය, වනසතුන්ගේ හැසිරීම සහ ජන ජීවිතය සහ ඇදහිලි ගැන විශිෂ්ට දැනුමක් තිබූ බව මේ කෘතිය කියවන විට පැහැදිලි වේ. souvenirs of ceylon පොත මුලින්ම පළවන්නේ 1889 දී ලන්ඩනයේ දී ය. එය විශේෂයෙන් ලියා ඇත්ත

ගීතයකින් ජීවිතය කියවමු

ස්වප්නේශ්වර

ශ් රී ලාංකේය අතීත භූ දර්ශනය මිත් යා කථා සහ චාරිත් ර වාරිත් රවල විචිත් රවත් පඨිතයකි. එම පඨිතය තුළ අධ් යාත්මික සහ අස්පර්ශනීය සියුම් අන්තර් ක් රියාකාරිත්වයක් පැවතුණි. ආචාර්ය චම්මින්ද වෙලගෙදරගේ "ස්වනේශ්වර නවකතාව මිථ් යා සිතුවිලි, ග් රාමීය ජීවිතයේ රිද්මයන් සහ කතන්දර කීමේ ප් රබෝධමත් බලය එකට ගෙතීමෙන් රචනා කරන ලද්දකි. මෙමගින් දක් ෂිණ ශ් රී ලංකාවේ ගම්මානයක යක් ෂ දේව යාතුකර්ම වැසියාගේ දෛනික ජීවිතය සමඟ ගැටගැසෙන සංකීර්ණ ලෝකයට පිවිසෙයි. පාන්දරින් හිමේ මීදුමක, මද්දහනේ වෙල් එළියක, හැන්දෑවේ තුන්නං හංදියක සෙවණැලි තුළ සැඟවුණු මානසික අභිරහස් අතරට පිවිසීමට මෙම නවකතාව ඔබට ආරාධනා කරයි. මෙම ග් රාමීය භූ දර්ශනයේ වෙසෙන

අවුරුදු පහළොවකට පස්සෙ

''දවස් පහක් තිස්සෙ අපි උත්සාහ කළා... ඒත් වැඩක් වුණේ නෑ.. දැන් එයාගෙ මොළේ සම්පූර්ණයෙන්ම අක් රිය වෙලා තියෙන්නෙ.. ඒ කියන්නෙ මොළය මිය ගිහින්.. ඒ නිසා තව දුරටත් මෙෂින් එකට සම්බන්ධ කරලා තියෙන එක තේරුමක් නෑ... ඒක දැන් අයින් කරන්න ඕනැ... මොකද ඔයගොල්ලො කියන්නෙ ඔහු ඉතා සන්සුන්ව පැවසුවේ ය. " අනේ එපා ඩොක්ටර්... තව එක දවසක් බලමු.. හෙට උදේ අන්තිම බෝධි පූජාව.. එතකොට වරු හත සම්පූර්ණයි... මට විශ්වාසයි එයා සනීප වෙනවා.. අනේ මැෂින් එක ගලවන්න නම් එපා... වඳින්නම් ඩොක්ටර් තව එක දවසක් ඉවසන්න... කළු ගැහැනිය මහ හඬින් කෑ ගසා කීවා ය. ඔයා ලෙඩාගෙ කව්ද?.. වෛද් යවරයා ඉතා කරුණාවෙන් ඇගෙන් ඇසුවේ ය. ඒ ප් රශ්නයෙන් නිරුත්තර වූ ඇය

කරුණාවතී සහ පුස්තකාලය

ආ... එයා ඉතින් මොකද? ලියනවා, ලියනවා, ලියනවා. ඒවම කියවනවා, ආපහු ලියනවා, කියවනවා සමහර විට ඉරලා දානවා. එයාට මං ඉන්නවද නැද්ද කියලාවත් මතක නැහැ. අනේ, මේ අපේ අම්මලා මට දාපු වදමල් මාලයක් නේ, අර මරන්න ගෙනියන කොට දාන්නේ! ඉතින් මං ඒකත් බෙල්ලේ දාගෙන වධකයා මගේ බෙල්ලට කොටන දවස වෙනකම් පෙරහැරේ යනවා බොරුවට හිනා වෙවී. වෙන මොනවා කරන්නද? නෝනා ටෙලිෆෝන් එකෙන් එහෙම කියනවා කරුණාට ඇහුණේ අහම්බෙනි. ළමයි?! මං කොච්චර ආසද අනේ දරුවෙකුට? දරුවෝ හදන්න ඉතින් එක ඇඳේ බුදියන්න එපැයි අපි දෙන්නා...! ඉතින් මොන ළමයිද...? ඒත් මට හිතුණොත් මම ඒකත් කරනවා. විවාහය කියන්නේ එකට පොතේ අත්සන් කරලා වෙනම ලෝක දෙකක ජීවත්වීම නෙමෙයිනේ නේද? "මේ මන්දිර

පන්හිඳක ගැමි සුවඳ

නෑ මිතුරනි, මහද දිනූ මා මළ විට ඒ මළ කඳ පැය විසිහතරක් ඇතුළත මහ පොළොවට පොහොර වෙන්ට පස් යට ගසන්න එපා, පතුරුවා හරින්නට මගේ මළගම ඇරයුමක් නොමැතිව, රහසින් පැමිණි මා, ඇරයුමක් නොමැතිව, යන ගමන රහසක් විය යුතුය. සුදු වැලි, පොරි විලඳ ඉස සුදු පාවාඩ එළමින් දෙනෝ දාහක් එක්ව ඒ මළ කඳ ඔසවාගෙන වෙඩි හඬින්, බෙර හඬින් පරිසරය කෙළෙසමින් අවමන් නොකරන්න මළ කඳට

අමාරිස් අයියා සහ විනෝද සමය

අමාරිස් : අපේ මිනිස්සු ඉස්සා කන්නේ අඬු පිටින්, පොත්ත සුද්ද කරගන්න කම්මැලියි. මං දවසක් දැක්කා සූකි නද්දෙක් . හාමු : මොකෙක්...? අමාරිස් : හහ්! හා! හා! සූකි නද්දා කියන්නේ නාකි සුද්දා. මේං සයිස්! මගෙන් දුවගෙන දුවගෙන ඇවිල්ල ඇහුවා, "වෙයර් ඊස් ද බස් හෝල්ටීම් ප්ලේස් කියලා. පස්සේ මං මිනිහව බස් හෝල්ටීම් ප්ලේස් එකට එක්කන් ගිහිල්ලා කිව්වා "දිස් ඊස් ද බස් හෝල්ට් කියලා. හාමු : ඇත්තට..! ඉතිං සුද්ද මොකද කිව්වේ. අමාරිස් : "ටැංකිව් කිව්ව. හාමු : උන් එහෙමයි. මොකක් කළත් ටක් ගාලා ටැන්කිව් කියනවා. අමාරිස් : බලන්ඩ මහත්තයෝ, බස් හෝල්ටින් ප්ලේස් එක පෙන්නලා ටැංකිව් කිව්වනං. වෙන මොනවා හරි පෙන්නුවා නම් මොනවා කියයිද? හාමු

රයිනෝ දඩයම

නිරුවත් සිතුවම