Confirmation Email Sent

නොපෙනෙන ලොව අද්භූත කතා 03 - භවාග්නි ඡායා

භාවනාවෙන් සිත දියුණු කරගත් නේරංජනී මෑණියෝ අසරණයන්ට නිරන්තරයෙන් පිහිට වූ බෞද්ධ කාන්තාවකි. පස් පව් දස අකුසල්වලින් තොර භාවනානුයෝගී ජීවිතයක් ගත කළ එතුමිය කිසියම් ලෞකික ධ් යානයක් ලබා තිබුණායැයි සිතිය හැකිය. මනුශ් යයන් මෙන්ම අමනුශ් යයන් සමඟද වචන හුවමාරු කරගත හැකි ආධ් යාත්මික බලයක් හෙබි මේ මෑණියෝ බොහෝ අවස්ථාවල දෙවියන් සමඟද කතාබස් කළාය. තිරිසන් සතුන් මෙන්ම ප් රේතයන්ගේ දුක් අඳෝනාවන්ට පිහිට වෙමින් ඔවුනොවුන්ගේ අවශ් යතාවන් පින්දහම්වල යෙදමින් ඉටුකර දුන්නා පමණක් නොව එම අමනුශ් ය ආත්මවලින් නිදහස්කර සුගතිගාමී කරන්නටද පිහිට වුණාය.

ඔත්තමිෂාන්

කාසිම් ආරච්චි මලය කතාව කියයි. පර්සානා නංගි තේ කෝපි ගෙනෙයි. අපට තියෙන්නෙ කකා බිබී අහගෙන ඉන්න එකනෙ... කර්තේලිස් ආරච්චි කියද්දී කාගේත් මුහුණේ මතුවුණේ සිනා පොකුරකි. "එහෙනං මං කියන්නං.... මේක තමා ලංකා පොළොවේ කෙටි කාලයකට හරි රජ වෙච්ච එකම මරක්කල රජ්ජුරුවන්ගෙ කතාන්තරේ. ඔත්තමිෂාන් කියන්නේ රාජ මාතාව වෙච්චි පාතිමා බීබි බිසවුන්නාන්සෙගෙ සොහොන... මං ඔය කතාව රෑ එළිවෙනකම් කියන්නම්. කාසිම් ආරච්චි කතාවට හරිබරි ගැහුණේය.

මූලාචාරී

"හත්වලාමේ. සීවරං දෙවියනේ..!" සුදා අප්පුට කියවුණේ උස් හඬිනි. මේ බෑගිරි හඬින් නිදිකිරා වැටෙමින් සිටි හේවායා අවදි විය. ඔහු නින්ද කැඩීම ගැන කේන්තියෙන් හෙල්ලත් අතේ දරාගෙන වැව පැත්තට දුව ආවේ වැනෙමිනි. කරත්තකරු වෙව්ලමින් සිටී. ගමන නැවතුණු ගොනා ඉදිරියට යාමට ඕනෑකමින් උම්බැ ගායි. හේවායා වලාකුළු බැම්මෙන් එබුණේ පය උස්සා ජල තලය දෙසට නැවෙමිනි. තවම හිරු සෙංකඩගල කඳු අතරින් එබිකම් නොකළත් මන්දාලෝකයක් ජල තලයේ පැතිරී තිබුණි. වැව් ඉවුරේ වලාකුළු බැම්මට ආසන්නව ජලයේ පැද්දිල්ලට අනුව ඒ මේ අත ගැස්සෙමින් තිබුණේ මෘත කලේබරයකි.

සිවි මහා රාජ චරිතය

ජාතක පොත් වහන්සේ තුළ අන්තර්ගත සෑම ජාතක කථාවක් ම ඉතා රමණීය වේ. විචිත් රවේ. ඒවා එකකට එකක් වෙනස් ය. එම කථා පුවත් අප සැම ගේ ජීවිත සාර්ථක කර ගැනීම සඳහා නොයෙක් අයුරින් දායකවේ. මේ ජාතක කථා අතර සුවිශේෂී බෝධි සත් ව චරිත කථා කිහිපයක් ම දක්නට ලැබේ. එම බෝධි සත් ව චරිත කථා නිසි පරිදි අප රටේ වර්තමාන සමාජයේ අපේ සැදැහැතියන් අතරට නොයෑම මහත් වූ පාඩුවකි. තවද එම බෝධි සත් ව චරිත වෙන් වෙන් වශයෙන් ගෙණ සරල සිංහල බස් වහරකින් සම්පාදිත ග් රන්ථ ද අප රටේ දක්නට නැත. පැවතිය ද අතිශයින් ම ස්වල්පයකි. කරුණු මෙසේ පවතින බැවින් අප හට හැකි අයුරින් ජාතක පොත් වහන්සේ තුළ දක්නට ඇති ප් රකට බෝධි සත් ව චරිත කථාවලින් සිවි, කපි, ඡද්දන්ත, වෙ

රිටිගල අරණ

ඕලන්ද ජාතික සිල්වෙස්ටර් නම් චරිතය හා ජයදේව යන චරිතය රිටිගල අරණ කෘතියේ ප් රධාන චරිත ලෙස උපයෝගී කර ගනිමින් නවකතාව විකාශය වේ. රිටිගල අරණ කෘතිය මවිසින් කියවා ඇති නවකතා අතුරින් නැවුම් අත්දැකීමක් එක්කළ කෘතියක් බව පැවසිය යුතුමය. අධිරාජ් යවාදී පාලන සමයේ අමිහිරි අත්දැකීම් මෙම කෘතිය තුළින් එළිදැක්වීමට කතුවරයා ප් රශංසනීය උත්සාහයක් ගෙන ඇත. පුළුල් පරාසයක විහිදී ගිය සිදුවීම් සමුදායක් තුළින් සහෘදයන් තුළ විශිෂ්ට රාසාස්වාදයක් ලබා දීමට කතුවරයා ගෙන ඇති උත්සාහය අගේ කළ යුතුය. රිටිගල අරණ කෘතිය ශ් රී ලාංකීය පාඨක ජනතාව සෙනහසින් වැළඳගනු නොඅනුමානය. ඩී.එල්. ධර්මසේන අධ් යක් ෂ (වැඩ) රජයේ කර්මාන්තශාලා දෙපාර්තමේන්තුව, කොලොන

සීමැදුරු කවුළුව

සැමියා දොඩම් ගෙඩි දෙක තුනක් රැගෙන එයි. බිරිඳගේ ඉල්ලීම ඉටු කරන්නට ලැබීම ගැන සතුටුව ඔහු දොඩම් බෑගය ඇය අත තබන්නේ ජයග් රාහී ලීලාවෙනි. කීයද මේවා ? හඬෙහි ඇත්තේ ද ගොරෝසු ප් රශ්නාර්ථයකි. හැත්තෑපහට හතරයි... ලොකු ගෙඩි නෙ... අපරාදෙ සල්ලි. මේවා දොඩම් නෙමෙයි සිදරං. ලොකුවට තිබුණු හින්දා රැවටුණා. මොකක්ද අනේ ඔයාට දොඩනුයි සිදරනුයි අඳුනගන්න බැරි ද...? ඒකට මොකද කට නම් තියෙනවා. ගතවූ කාලය තුළ දී තමා අතින් එළවළු හොන්ඩර (කිලෝ) කී දාහක් කපන්න ඇද්ද? පොල්ගෙඩි කීයක් බිඳින්න, ගාන්න, මිරිකන්න ඇද්ද? කොසු කීයක් ගෙවෙන තුරු අතුගාන්න ඇද්ද? කියන්න බැරි තරම් තේ කෝප්ප හැදුවා නේද? මේ වැඩවලට නිදිමරපු, දාඩිය හෙලපු ප් රමාණය! ඇයි මේ ම

වියැවුල

"සේන තම මවගෙන් සමුගන්නා ආකාරය ඒ වන විටත් ඇඳෙහි වැතිරී සිදුවූ සියල්ල ගිජු සිතින් මෙනෙහි කරමින් සිටි පූජනීට ඇසිණ. වේළී මූලන් ව පැවති කාම ලෝකය අනුරාගයේ සිසිල් දිය දහරින් තෙමී මත් වනු ඇයට දැනෙන්නට විය. උමතු කාමයේ නොව සදා සුන්දර ප් රේමයේ බිජුවට වපුරා ආදරයේ හරිතාගාරයක් නිර්මාණය කරගත යුතු ය. එතුළ පිපෙන සෙනෙහසේ සුගන්ධවත් පුෂ්පයන්ගේ සුමිහිරි පුසුඹින් හදවත් ලෙන් ගැබ සුවඳවත් කර ගැනීම මා සතු කාර්ය භාරයකි. ඔහු විවාහකයෙකු හා පියෙකු ද වුවත් මට කම් නැත. සිත ගිය තැන මාලිගාව නම් එතුළ වාසය කළ යුත්තේ ඔහුත් මාත් පමණි.

ඇලන් ක්වාටර්මේන්

ඇලන් ක්වාටර්මේන්, සර් හෙන්රි, ගුඩ් සහ අස්ලෝපොගාස් සමඟ එක් ව, සුදු මින්සුන් වෙසෙන සු-වෙන්ඩි දේශය සොයා යන චාරිකාවක් ගැන කියවෙන, වික් රමාන්විත සිද්ධීන්ගෙන් හා ත් රාසජනක සිදුවීම්වලින් ගහණ නවකතාවකි. නිවුන් රැජිනියන් විසින් පාලනය කරනු ලබන සු-වෙන්ඩි දේශයේ දී, සූර්ය දෙවොලේ පූජකවරු, ඔවුන්ට එරෙහි ව නැඟී සිටිති. රැජිනියන් දෙ දෙනා ම සර් හෙන්රිට ආදරය කරන්නට වීම නිසා ඇති වන්නේ, සු-වෙන්ඩි දේශය රුධිරයෙන් නැහැවී යන මහා සංග් රාමයකි. සම්පූර්ණ යි! අසංක් ෂිප්ත යි!

මුතු වසන්තය

අපි ඉන්න මේ අරිප්පුව බොහොම ශාන්ත දාන්තයි මුතු කඩන්නැති කාලෙට. උඹ දන්නවනෙ ඒක. හැබැයි පුතේ මුතු කඩන්න එන්නෙ එක එක රටවල්වල එක එක ජාතියෙ උන්.... සමහරුන්ට ගෑනියෙක් දැක්කොත් ඉන්න බෑ... කොච්චර මුලාදෑනි හිටියත් ඒක එහෙම තමයි.. මහ පොළොවයි මහමූදයි එක්ක පොර බදන්න පුළුවන් උන් තමයි මෙහාට මුතු කඩන්න එන්නේ. උන් මහ වසවර්තියො. ඒ අස්සෙ හොරුත් ඉන්නවා. පාදඩයොත් ඉන්නවා. උන්ට හිරි ඇර ගන්න ගෑනුත් ගේනවා. ඒ ගැනු ඉන්න තැනට කියන්නෙ ගෑනු කොටුව කියල... මං උඹට මේවා කියල දෙන්නෙ උඹ දැන් මහ ගෑනියක් හන්දා... ................................................................... මන්නාරම් බොක්ක යට අරිප්පුවේ තඹ පාට වෙරළ අනාදිමත් කාලය

ගෞතම බුද්ධචරිතය 1 - බෝසතාණන් වහන්සේ

භාරද්වාජගොත්ත මහ රහතන් වහන්සේ

මේ කුඩා ග් රන්ථයේ විස්තර වන්නේ "භාරද්වාජගොත්ත නම් රහතන් වහන්සේ ගේ ශුද්ධ වූ චරිත කථාවයි. මුන් වහන්සේ ද අසූ මහා ශ් රාවකයන් වහන්සේලා අතරට අයත් නොවූවද බුදුසසුන තුළ ප් රකට මහ රහතන් වහන්සේ නමකි. ඒත් බොහෝ දෙනා මුන් වහන්සේ ගේ චරිත කථාව දන්නවා තබා මුන් වහන්සේ ගේ නම වත් අසා ඇති බවක් නොපෙනේ. භාරද්වාජගොත්ත මහ රහතන් වහන්සේ ගේ ශුද්ධ වූ චරිතයෙන් අප සැමට වැදගත් වූ පණිවිඩයක් ද ගෙණ දෙයි. එනම්, ධර්මාවබෝධය සඳහා පුද්ගලයෙකුගේ බාහිර පෙනුම, සමේ පාට, පිට ඔපය, පැහැපත් බව, ධනවත් වීම, භවභෝග සම්පත් සහිත සැපවත් දිවියක් ගත කිරීම ආදි කරුණු බල නොපාන බවයි. පුරන ලද පාරමිතා සහිත නම් පින සම්පූර්ණ නම් ප් රඥාව සහිත නම් ඔහු කවර තත්

රාත්රිය - දයාවංශ ප්රකාශන

රාත් රිය ඉතා ශීතල විය. අපි තට්ටු ඇඳන් මත වැතිරුණෙමු. එය, බූනා කඳවුරේ අප ගත කරන අවසන් රාත් රිය විය. නැවත වරක්, අවසන් රාත් රියක්!' අප නිවසෙහි ගත කළ අවසන් රාත් රිය! යුදෙව් ප් රදේශයේ ගත කළ අවසන් රාත් රිය! හරකුන් ප් රවාහණය කරන දුම්රිය මැදිරිය තුළ ගත කළ අවසන් රාත් රිය...! දැන් බූනා සිර කඳවුර තුළ ගත කරන අවසන් රාත් රිය! අවසන් රාත් රියේ සිට ඊළඟ රාත් රිය දක්වා, කොපමණ කාලයක් අපේ ජීවිත ආරක් ෂා වේවි ද? රාත් රිය, ඉතා කළුවර විය. වරින් වර, අඳුර තුළ වෙඩිල්ලක් පත්තු වන ශබ්දය පැතිරිණි. ගමන් කිරීමේ වේගය පවත්වා ගත නොහැකි කාට වුව ද, වෙඩි තබන ලෙස, නියෝග කර තිබිණි. තුවක්කුවේ කොකා මත ඇඟිලි තබා ගෙන සිටි ඔවුන්, වෙඩි තබා

විලාසිනියකගේ නික්මයාම

අතිශයින්ම සුන්දර කාන්තාවක් වුවද ඇයට තෙවරක්ම කනවැන්දුම් වීමට සිදුවේ. සරාගී බවින් මිදි වීරාගී වීමට ගන්නා තැන හිරු දුටු පිනි සේ ව් යර්ථ වෙද්දී ඈ තම මෙහෙකාරියගේ පුතා සමග කාම පාශයේ බැඳීම සඳහා හේතුවක් නොදන්වාම වෛද් යවරියක වූ දූවත්, වතු අධිකාරිවරයෙකු වූ බෑනාත් තම නිවසින් පන්නා දමයි. මේ අතර තම ප් රේමවන්තයාට තේ කෝප්පයක් පිළියෙළ කිරීමට ගොස් ගෑස් ටැංකිය පුපුරා ඇගේ කේෂාන්තයේ සිට දෙදණ දක්වා පිළිස්සී, අන්ධව වසර ගණනක් දුන් විඳ මිය ගියාය. අවසානයේ දී තුසිතාගේ පිළිසරණයට එන්නේ තම නිවසින් පන්නා හරින ලද දුවත්, බෑනාත් පමණි. මෙම සුන්දර අන්දරය ද ප් රවීණ ලේඛක තිලක කුඩාහෙට්ටි සූරීන්ගේ විශිෂ්ට නිර්මාණයකි.