Confirmation Email Sent

අපරාන්ත

මේ ආරස්සාව වරු තුනෙන් අහවරයි අපේ හාමුදුරුවනේ... ඒ හඬ රහසිගත ය. එහෙමනං කල් ඇරලා බැහැනෙ. මේ යමින් ගමන්ම පන්සලටත් ගොඩවෙලා පූජාවට ඕන කළමනා ටික ගැන කතිකා කරගමු කපු මහත්තයො. හාමුදුරුවෝ ප් රේමවතීලාගේ නිවසින් පිටතට පැමිණ පැවසූහ. නමුත් කපු මහතා උන්නේ වෙනමම කල්පනාවක ය. මොහොතකට පසු හෙතෙම යළි හැරී නිවස දෙස බැලීය. කොල්ලව විතරක් නෙමෙයි... ගෙදර අනිත් ප් රාණකාරයො දෙන්නා ගැනත් ඇහැ ගහගෙන ඉන්න වෙයි... එම කතාවේ බරපතලකම වැටහුණු නාහිමියෝ කපු මහතාගේ මුහුණ දෙස විපරමින් බැලූහ. නමුත් ඔහුගේ බැල්ම රැඳී තිබුණේ මහ සඟ රුවන මත නොව ප් රේමවතීලාගේ නිවසේ මුදුන් වහලය මත ය. පිටින් පේන දේ විතරක් නෙමෙයි සිද්ධ වෙන්නෙ අපේ හාමුදුරුවනේ.

මොනර විලාපය

මං ආවෙ ඔයාට ලක්ෂ විසි පහක ඔෆර් එකක් අරන්..." ඒ හඬ පෙරට වඩා පහත් ය. නමුත් තියුණු ය. "ඒ කියන්නෙ කෝටි කාලක්. ඒ කතාවට තරුණියගේ උගුර කට වේලී ගියේ තමා එවර මොන උගුලකට හසු වෙන්න යනවාදැයි සිතාගත නොහැකිව ය. මොවුන් කෝටි කාලක් නිකමට පුද දෙන්නේ නැත. ඒ වෙනුවෙන් තමාට කෝටි ගණනක දෙයක් කර දීමට සිදු වෙතැයි ඇය මේ ගෙවුණු පැය කිහිපයට අවබෝධ කරගෙන උන්නා ය. "නහයට උඩින් වතුර ගිය එකාට ඔළුවට උඩින් වතුර ගියත් එකයි නැතත් එකයි. තේරෙනවනෙ මං කියන දේ. දැන් ඔයා කොහොමටත් ගිලිලා ඉවරයි කෙල්ලෙ. මෙතනින් ගොඩ එනවද නැත්තං පවුලෙ අනිත් අයවත් ගිල්ලවගෙන මැරෙනවද කියලා ඔයාම තීරණේ කරන්න. "තව දෙයක්... ඔයා මගේ තීරණේට පිටින් යනවා කියන්නෙ...' ඉති

ලිහිණි පියාපත් - 02

වැහි දිය ඡායා

ශික්ෂා ආරතී

ධවල සියපත්

දුල්මාභිෂේක

එදා යශෝදරාව දුක දරාගත්තේ ලොව බලවත්ම බැඳීම වු දාරක ස්නේහය නිසාය. එහෙත් මට ඇති බලවත්ම දුක ද ඒ දාරක ස්නේහය නිසාම ඇති වු සැටි, මගේ ජීවිතය වු දරුවාත්, මගේ පති භක්තියේ හිමිකරු වු ඔහුත් මා ළඟ නැත. නරසීහ ගාථා කියන්නේ කා හටද? යශෝදරාවනි...... ඔබත් මමත් නමින් සමානය. ගැහැණු කමින්ද, මව් පදවියෙන් ද සමානය. නුඹ වැදුවේ ද පුතෙකි. මම වැදුවේ ද පුතෙකි. එදා නුඹට නරසීහ ගාථා කියන්නට නොව මට මගේ පුතුගේ මුහුණ දකින්නටවත් පිනක් නැති හැටි. අවාසනාව එපමණටම මට පැන පැන දෂ්ට කරන්නේ ය.

වැස්ස නුඹ වගේ

සේයා

අවකාශ

''ඔන්න මැඩම් වැඩේ පරක්කු කරන්න බෑ කියපු නිසා මංම ගිහින් රිපොට් එක අරගෙන ආවා..... ''සියපත්ගේ අනුදැනුම මත එම වාර්තාව රැගෙන ඒමට ගිය දුමිදු එහි මුද් රාව නොකඩාම එය සියපත් අතට පත් කළේය. ''තෑන්ක්ස් දුමිඳු . මේක අතට එනකල් මං පුදුම නොඉවසිල්ලකින් හිටියෙ...'' එසේ කී සියපත් දුමිඳු හා විස්තර කතා කිරීම පසෙක ලා හනික එම කවරය ගලවා බැලීය. ''මා... වලස්... මේ තියෙන්නේ. මේක මිනිස් සිරුරක කොටසක් තමයි. මේකෙ තියෙන විදියට මේක අයිති අවුරුදු හැටත් හැට පහත් අතර පිරිමි කෙනෙකුට. ඒ වගේම මේක යටි හනුවක කොටසක් කියලත් මේකෙ තියෙනවා. දත් දෙකෙන් උල් දත යටි ඇන්දේ රදනක දතක්ලු. අර අසාමාන් ය හැඩේකට තිබුණු දත එක්ස්ට් රා ඉන්සිසර් ටුත් එ

මීදුම් නිම්න

භාවි

වතුසුදු

වතුසුදු ....මගේ ජීවිතේ දැන් ඔයාට හංගන කිසිම දෙයක් නෑ. පුදුමාකාර නිදහසක් මගෙ හිතට දැනෙනවා. ඒ නිදහස ගැන වචන ගලපන්න මට තේරෙන්නෙ නෑ ....ඒත් පුතේ අවසාන වතාවට මේ ටිකත් ඔයා අහගන්න. තමන්ගේ දරුවෙ වෙනුවෙන් හිතා ගන්නවත් බැරි තරම් කැපවීම් කරන දෙමාපියෝ මේ ලෝකේ අනන්ත අප් රමාණයි. ඒ හැම දෙයක්ම අවසානයේ ප් රාර්ථනා කරන්නේ දරුවන්ගේ සතුට දියුණුව විතරයි....පුතේ...ඔයා දුක් විඳිනවා බලන්න තරම් මේ අම්මගෙ හිත ශත්කිමත් නෑ. මගේ දුර්වලකම ඔයා පුතේ.....මගේ ජීවිතේ දුර්වල තැන තමයි ඔයා වෙනුවෙන් ආදරේ පිරුණ මේ හදවත....

වනස්පතිනි

සමනල වසන්තය