Confirmation Email Sent

නයනා

නයනා ඉලංගරත්නයන් විසින් දැනට දශක තුනකට පමණ පෙර කරන ලද ජනප් රිය නවකතාවකි. උඩරට වතුකරයේ ගම්මානයක හැදී වැඩුණු ගොවි පවුලකට අයත් නයනා නැමති සුරූපී තරුණිය කපටි සිරිල් හාමුගේ පෙළඹවීමෙන් රූප රාජිනියක් ලෙස කිරුළු පළදී. එහෙත් සිරිල් හාමුගේ ඇසුරෙන් නොදැනුවත්ව ම නයනාත් ඇගේ සැමියාත් වරදට පෙළඹීම නිසා ඉමහත් කරදරයකට පත් වෙති. ගමේ අහිංසක තරුණියෝ ද ඔහුගේ උගුලට හසු වෙති. සිංහල ගැමි සංස්කෘතිය හා සාරධර්ම විනාශ කරන බලවේග ක් රියාත්මක වීමෙන් මුළු ගමට ම අවාසනාවන්ත කාලයක් උදා වෙයි. ගැමි සමාජය මෙන් ම නාගරික සමාජයත් දේශපාලකයන්ගේ දූෂිත ලෝකයත් නිරූපණය කෙරෙන ආදර්ශවත් නවකතාවක් ඉතා සරල සුගම බස් වහරක් උපයෝගී කර ගනිමින් රසවත් ල

කුලී ගෙදර

"පහල ගෙදර ජෝඩුව කොච්චරවාත් ඉන්නෙ ඇඟේ ගෑවී ගෑවී..." පියසීලි තරහින් කීවාය "ඉතිං මොකද... ඒ අලුත බැඳපු ජෝඩුවක්නෙ..." පතිරණ බිරිය පියසීලිට කීවේය. "අලුත බැන්ද කියල බෑ... මේ ටවුම නෙමේ ගම..." "ඇයි ගමේ ගෑණු මිනිස්සු එක්ක බුදියන්නෙ නැද්ද..." "බුදියනවා රටේ ලෝකෙට වහන්වෙලා... බල්ලො බළල්ලු වගේ ඕවා එළිපිට කරන සිරිතක් තියෙනවද" එ"හෙම කියන්නෙපා පියසීලි.. අපටත් ඔහොම කාලයක් තිබ්බනේ" "ඔහොම කාලයක් තිබ්බ... ඔය කියන්නෙ අර අතපය පොරවගෙන බිත්තිය පැත්තට හැරිලා නිදාගත්තු කාලෙ වෙන්නැති.." පියසීලිගේ කටින් අවුරුදු විසි ගණනක් රැකි රහස පිට විය. පතිරණගේ මුහුණ මැලවී ඇස් කඳුළින් පිරිණ.

යකඩ මලක්

නන්නාදුනන ස්පර්ෂයකට පවා ඇකිලෙන නිදිකූමිබා පැළයක් නොවී ගැහැනියක් විය යුතූයි. කවදාවත් පරනොවෙනා යකඩ මලක්.... සඳ අහස මතින් නැඟ ආව නිසා... සඳ හිතන්න ඇති ඒ මගෙයි කියා.. අඳුර ගෙවි හිරු ආව නිසා... සඳ දුකින් වුණත් බැස යන්න ඇති... මුළු රැයක් පුරා තනි නොකර පෙමින්... සොමි කිරණ දොවා සනසන්න ඇති... බැස යන්න ළගයි හිත දන්න නමුත් තව ඉන්න ටිකක් සඳ හිතන් ඇති... රැය පහන් වෙලා හිරු ඇවිත් නිසා... මුළු රැයක් පුරා හිත නින්ද නොයා... සඳ අහස පුරා තනි රැක්කා කියා... මුළු ලොවට සෙමින් අමතක වෙන්න ඇති...

පතිරූපා

මිය යෑමට දවස් ගැනූ මා හට හදවතක හඬක් ඇසුණා... ඔව් ඒ හදවතේ ස්පර්ධනය පිටතින් පෙනෙන රළු හැඩි දැඩි මිනිසාගේ නොවෙයි... ඒ හදවත ප් රේමයේ ලයාන්විත ස්වරයෙන් වැයුණ වීණාවක්... මට ඒ හඬ ඇසුණා... ජිවිතය පිරිමි කයකට යටවීමම යැයි සිතා නීරසම වෙලා ගිය මට ප් රේමය නම් තනි ප් රලාපයයි... මියැදෙමින් තිබුණ හදවත ඔහුගේ හදවත වැයුණ තනුවෙන් යමක් නිරායාසයෙන් වටහා ගත්තා... කාලවර්ණ ඇදුමට යටින් දරදඬු ගති පැවතුම් අස්සේ අහින්සකම මිනිසෙකු මුණ ගැසුණා.... මේ ඒ දඩබ්බර ඇස්මතින් ලිස්සා බිමට නොවැටුණු ගිනියම් කඳුළයි....

ප්රේමාරම්මණ

ප් රේමය යැයි කියූ සැනින් බොහෝ දෙනෙකුගේ සිතට නැගෙන්නේ තරුණයකු සහ තරුණියක අතර හටගන්නා ආදර බැඳීමකි. එහෙන් බුදු දහමේ හිරන්තරයෙන් කියවෙන මාතෘ - දාරක ප් රේමය, පීතෘ - දාරක ප් රේමය, සහෝදර ප් රේමය, කිතු දහමෙහි සඳහන් වන අසල්වැසියා කෙරෙහි පවතින ප් රේමය ආදී ප් රේමයේ උප - ප් රවර්ගයන් ගණනාවක් තිබේ. ප් රේමය ඔක්සිජන් වැනි ය. එය සැම තැනම පවතී. නමුත් පවතින බව කිසිවකුට නොපෙනේ. නොපෙනෙන නමුත් එය ඇති බව සියල්ලෝම දනිති. සෑම මිනිසකුම ජීවත්වන්නේ ඔක්සිජන් පවතින තැනක පමණි. එය නොමැති නම් කිසිවෙකුට එතනින් එහා තවදුරටත් ජීවත්වන්නට නොහැක. ප් රේමය ද එසේම ය. මේ සමාජය නීති පද්ධතියකින් පමණක් නොව සංස්කෘතික සදාචාර රීති සමුදායකින්

My Favourite Colour

මම විතරයි

Where is it?

මුහුදට යන ගමන්

තල්ලු පෝඩ්

සිරි මාමයි අපෙ මාමයි

අද නිවාඩු