Confirmation Email Sent

ප්රාණ - ජීවිතය යළි සොයාගැනීම

තරගය මැදට පැනලා දුවන්නේ නැතිව, තරගයෙන් ඈත් වී නැවතී සිටින මිනිසුන්ට තමන් වගේ ම නැවතී සිටින තවත් අය හමුවෙනවා. එතකොට ඔවුන් අතර වෙන ම 'සංඛ් යාතයක'' සම්බන්ධතා ගොඩනැගෙනවා. ඔවුන්ට අර තරගයට දුවන මිනිසුන් විහිළුවක් ලෙස පෙනෙන්න පටන් ගන්නවා. ඒ නැවතී සිටින අය ගේ 'සංඛ් යාතය' තරගයට දුවන අය ගේ සංඛ් යාතයට ගෝචර වන්නේ නැහැ. කඳු තරණය කරන්නන්ට කඳු තරණය කරන්නන් හමුවෙනවා. කිමිදුම්කරුවන්ට තවත් කිමිදුම්කරුවන් හමුවෙනවා. අහිකුණ්ඨිකයන්ට තමන් වැනි තවත් අහිකුණ්ඨිකයන් හමුවෙනවා. ඔවුන් හැමෝට ම තම තමන්ට අනන් ය සංඛ් යාත තියෙනවා. ඒ සංඛ් යාත අනුව එක ම රිද්මයකට අනුනාද වන අය එකට ගමන් කරනවා. ඔවුන් හොඳ ගමන් සගයන් වෙනවා. මෙහෙම සමාන

මුතු මණ්ඩපම්

"නිල් පැහැති අහස් තලය පසුබිම් කරගෙන වලාකුළු පෙරහැර කොතැනක යන්නේද? එය අවමංගල පෙරහැරක් වැනි යයි ඔබට සිතෙන්නේ නොමැතිද දේවිය? මගේ සිත කීරි ගැසිණ. එහෙත් ආයාසයෙන් ශෝකය මැඩ පවත්වා ගත් මම ඔහුගේ වේදනා දෙන අත සෙමෙන් පිරිමැද්දෙමි. "එය අවමංගල පෙරහැරක් ලෙසින් මම නොදකිමි රජතුමනි. මට එය පෙනෙන්නේ දළදා පෙරහැර ලෙසින්. සුදු වලාකුළු මා දකින්නේ හස්තීන් ලෙසින්. දුටුවේද රජතුමනි අර විශාල වලාකුළ දළදා කරඬුව පිට මත තබාගෙන සිටින හස්තියකු ලෙසින් දිස් වන අයුරු "සැබෑමයි. ඔහු වේදනාත්මක මඳ සිනාවක් නැගුවේය. "නමුත් එහි හැඩය කෙමෙන් නැති වී යනවා. දැන් මට එය දිස්වන්නේ කිරුළ අහිමි වූ රජකුගේ ස්වභාවයෙන්. "කිරුළ අහිමි වී නැත රජතුමනි.

රතු ලෙන් වලව්ව

"ජානකී ඔයාත් දැක්කාද කවුරුහරි කෙනෙක් බැල්කනියේ හිටන් ඉන්නවා වගේ..? මේධා පුදුමයෙන් වගේ ඇහුවා. ඔව්.. මං හිතුවේ ඒ අලුත් මැණිකේ කියලා.." නෑ නෑ.. ඒ මං නෙමෙයි.. වෙන කවුද කෙනෙක් හිටියේ.. මාත් මේ කවුද ඉන්නවා දැකලා බලන්න යනකොට තමයි ජානකී ඇවිල්ලා මට කතා කළේ.. ආහ්.. අනේ දෙයියනේ ඒ කියන්නේ අලුත් මැණිකේ මේ දැක්කේ.. ජානකී මොනවදෝ කියන්න ගිහින් නතරවුණා. තමන්ට රතු ලෙන් වලව්වට අඩිය තියපු වෙලාවේ ඉඳලා දැනෙන අද්භූත දේවල් හැමදේම පිටිපස්සේ හැංගිලා තියෙන රහස ගැන මොනවා හෝ දෙයක් ජානකී දන්නවා ඇති කියලා එවෙලේ මේධාට හිතුණා.

දඩයක්කාරයකුගේ සටහන්

සැප්තැම්බර් 22 වන දින නිකුත් වේ. නිකුත් වන දිනය පෙර දැනුම් දීමකින් තොරව වෙනස් විය හැක "නෑ, කියා ඔහු පිළිතුරු දුන්නේය. මේක නොසැලකිලිමත්කමේ භයානක ප් රතිවිපාකයක්. මට යාළුවෙක් හිටියා, හොඳ හාදයා. නමුත් පොඩ්ඩක් වත් දඩයමට බර කෙනෙක් නෙවෙයි. හොඳයි, එක දවසක් ඔහු මට මෙහෙම කිව්වා: 'මගේ ආදරණීය මිත් රයා, මාව දඩයමේ එක්ක පලයංකො. ඕක කරන්නෙ කොහොමද කියල දැනගන්න මට හරි ආසයි. ඇත්තම කියනවා නං සගයෙක් ඉල්ලන දෙයක් ප් රතික්ෂේප කරන්න මම කැමති නෑ. මම ඔහුට තුවක්කුවක් අරං දීලා දඩයමේ එක්ක ගියා. හොඳයි, අපි සාමාන් ය විදියට දඩයමක් දෙකක් කරලා ටිකක් විවේක ගන්න හිතුවා. මම ගහක් යට වාඩි වුණා. නමුත් ඔහු විවේක නොගෙන තමන් අතේ තිබ්බ තු

මුඩුක්කුවේ අප්සරාවිය

1854 ජූනි මාසයේ එක සැඳෑවක රූමත් තරුණියක ඇගේ හය හැවිරිදි කුඩා දියණිය ද සමග නගරයේ පාළු මාර්ගයක දිව යමින් සිටියේ ඇය පිටුපසින් ලුහුබැඳ එන පොලිස් නිලධාරින් දෙදෙනාගෙන් ගැලවීම සඳහා ය. දුවන අතරම ම ඇය තම දියණියව පාර අයිනේ පරණ රෙදිවලින් පිරි අත් කරත්තයක් තල්ලු කරගෙන යමින් සිටි මහලු ගැහැනිය දෙසට තල්ලු කළා ය.ගණිකාවන්ගෙන්, පිම්පියන්ගෙන් හා භයානක මැරයින්ගෙන් පිරි එම පාළු මාර්ගයේ එවැනි රූමත් දැරියක තනිකර දමා ගියහොත් ඇය ඔවුන්ගේ ගොදුරක් වන බව මහලු ගැහැනිය දැන සිටියා ය. මිලී කුඩා කලදීම රැගී ඇගී නමින් හඳුන්වනු ලැබූ ඇගී වින්කොව්ස්කිගේ ජීවිතයට පිවිසෙන්නේ ඒ අයුරිනි. පසු කලෙක ඉතාමත් සුන්දර තරුණියක ලෙස වැඩී ආ මිලීට ධ

පන් පසිඳුවන්ගේ වීර ක්රියා 4 - විශ්මිත නවාතැනක්

වේළායු අන්දරය

මේක මේ සාමාන් ය ගල් පතුරක් නොවෙයි ඇත්තො.මේක කාලාන්තරයක් තිස්සෙ තිබුණ දෙයක්. මීට කලින් මෙතැන තිබුණෙ කෝවිලක් වගේ ඉදිකිරීමක්. ඉස්සර පෝය දවස්වල මේ පාෂාණනේ මහ විසාල ආලෝකයක් විහිදෙනව. ඉතින් මේක දෙවියන් වහන්සේලා මේ ලංකාද්වීපෙට වැඩම කොරපු පූජනීය ස්ථානයක් විදියට තමයි අපේ පැරැන්නො විශ්වාස කොරේ. දැන් අර කෝවිල වගේ ගොඩනැගිල්ල ගරා වැටුණු නිසා ඒ උඩින් තමයි මේ ථූපෙ බඳින්නෙ. පාදමක් නැතුව මේ ගල් පතුරු උඩ හදාපු ඒ කෝවිල වගේ ගොඩනැගිල්ල කාලෙන් කාලෙට ඇති වෙච්චි ගැටුම්වලින් විනාස වෙලාම ගියා. මෙය කාලයකට පෙර තවත් එක චන්ද් ර දොරටුවක් ලෙස පැවති එකක් වූ අතර එහි වූ ශෛලමය ස්ථම්භය අන් කිසිවක් නොව, ග්වාච්චාරන් තුළ වූ ලෝණ පාෂා

හදවත්වරක්

ජීවිතේ කියන්නෙ මහ පුදුම ගමනක්.අපි කාගෙත් එහෙමයි. හැමෝගෙම ජීවිතවල ප් රසිද්ධියේ පෙනෙන දේට යටින් ලෝකෙට කෑ ගහලා නොකියපු කතා තියනවා. හැම කතාවකටම බොහෝ පැතිකඩයනුත් තියනවා. මේ පොතේ හැම චරිතයක්ම, හැම සිදුවීමක්ම ලියලා තියෙන්නෙ සැබෑ ජීවිතයේ සැබෑ මිනිසුන්ගේ අත්දැකීම් පාදක කරගෙන. නමුත් මේ චරිත වල නම් වගේම සඳහන් කර ඇති තැනුත් මනංකල්පිතයි. ඔබත් දන්නා,මාත් දන්නා මිනිස්සු තිස් දෙනෙක් චරිත් කිහිපයකට ලඝු වෙලා එකම කතන්දරයක් කියනවා. හදවත්වරක්

එඩ්ගාර් වොලස් අබිරහස් කතා - 01 - ටූනා අසිපතේ අබිරහස

ගංගාවක් අසල පාළු මන්දිරයක විසූ ධනවත් ෆීල්ඩ් මහතා හදිසියේ ඝාතනය ට ලක් වෙයි. මිනීමැරුම සිදුකොට තිබුණේ අප් රිකාවේ ගෝත් රික අසිපතකිනි. සුපිරින්ටෙන්ඩෙන්ට් මින්ටර් ඒ එකම හෝඩුවාවෙන් මිනීමරුවා සොයාගන්නේ කෙසේද? දෙපා පණ නැති මැක්ස් වොස් මහතා ෆීල්ඩ් මහතා ට වෛර කළේ මන්ද? ෆීල්ඩ් මහතාගේ ලේකම්වරිය මජෝරී වෙන් මෙනෙවිය මිනීමරුවාගේ කාගේ කවුද? ඇය මිනීමැරුමට අනුබල දුන්නේ ද? තමාට එල්ල වූ වෙඩි පහර සමඟ මිනීමරුවා කවරෙක්ද යන්න මින්ටර් මහතා අවබෝධ කරගත්තේ කෙසේද?

දෘෂ්ටිමානයට ඔබ්බෙන්

යතුරු සාදන්නෙකුගේ දියණිය වූ මරි-ලෝ ලුබ්ලෝ සය හැවිරිදි වියෙහි පටන්ම අන්ධ දැරියකි. ඇයට තම නිවෙසට එන පාර සොයාගැනීම ඉගෙනගැනීම සඳහා ඇගේ පියා, පැරීසියේ ඔවුන්ගේ අසල්වැසි ප් රදේශයේ පරිපූර්ණ ක්ෂුද් රරූපී ආකෘතියක් ගොඩනඟයි. එහෙත්, හිට්ලර්ගේ නාසි හමුදාව පැරීසිය ආක් රමණය කළ අවස්ථාවේ පියා සහ දියණිය නගරයෙන් පිටවී පලායන්නේ භයානක රහසක්ද රැගෙනය. වෙනේර් ෆෙනින්, ජර්මන් ජාතික අනාථයෙකි. තම පියා ජීවිතක්ෂයට පත්වූ ගල්-අඟුරු පතලේම ශ් රමය වැගිරීමට දෛවෝපගතවම ඔහුට නියම වී තිබේ. එහෙත් කැඩුණු රේඩියෝවක සුන්බුන් අහම්බෙන් සොයාගන්නා හේ, එය අලුත්වැඩියා කරන අතර, හදිසියේම ඔහුගේ දිවිය ශක් යතාවයකින් බැබළෙන්නට පටන්ගනියි. ඔහුගේ සහජ දක

හිතුමතේ පෑයූ සඳ

"කසාද බැඳපු මනුස්සයගෙ ජීවිතේ නැතිවුණා කියලවත් නැත්නම් අතෑරල ගිය නිසා කියලවත් එකො ඩිවෝස් වුණා කියලවත් ඒ මනුස්සයා හැමදාම ඒ මත්තෙම නැහි නැගී හැපි හැපී අඬන්න ඕන කියල නියමයක් නෑ. ඒක හරි වැඩක්නෙ මායා...? ඇයි එහෙම මිනිස්සුන්ට ජීවිතයක් නැද්ද මං අහන්නෙ...? ආයෙ කසාදයක් බඳින්න, දරුවො හදන්න, ජීවිතේ විඳින්න බැරිද ඒ මිනිසුන්ට ? ඒ මිනිස්සු මිනිස්සු නෙමේද මායා ? ඔයා මම, අපි දෙන්නා මිනිස්සු නෙමේද? අපිට හිත් නැද්ද ? ආදරේ ඕන නැද්ද ? දරුවො ඕන නැද්ද ? අපි තනියම විඳව විඳව ඉඳලා මැරිලා යන්න ඕනද ? මේ කොහෙවත් ඉන්න මිනිස්සු හිනාවෙවී කියන්නෙ ඒකද ? ඒ නිසා ඔයත් එහෙමද හිතන්නෙ ? - තරණ හසරැල් හෙට්ටිආරච්චි

පවුරු වළලු - 2

"i know it's too late for us to say this now., but i must say this.. do whatever you want. after all it is your life baby.." ඇගේ වදන් හමුවේ මම සරදමට සිනාවක් පෑවෙමි. මන්ද තවදුරටත් මට මා අහිමි වී අවසානය.. වික්ටෝරියා හි සිහිතල පවන් රැලි නග්න උඩුකය සිප ගනිද්දී මම දෙනෙත් තදින් වසා ගතිමි. උගුරෙන් හටගත් යම් දැවිල්ලක් ස්වරාලය පසාරු කරමින් මුලු සිරුර පුරා විහිදී යන්නට විය.මගේ රෝස මල ඇය අදටද මගේ හදවත ආක් රමණය කල එකම ගැහැණිය ලෙසින් කිරුළු පලදනවා ඇත.. ජීවිතයේ එකමන් එක වසන්ත කාලයක අහඹුවක ලෙසින් වලාකුලින් බැස එක් සුරගනක් මගේ දෑස් මානයට එබිකම් කල අරුමය. ඉනුත් පසු මගේ දිවියම උඩු යටිකුරු කරමින් පාලු වෙන් හුදකල