Confirmation Email Sent

මුහුදු සුසානයේ සැතපෙනු පිණිස

බ්රෝහියර් හඳුනාගත් ලංකාව

මෙය ලංකාවේ යටගිය දවස සම්බන්ධයෙන් මගේ සිත් සතන් තුළ පහළ වූ හැඟීම පළ කරන අධ් යයනයකි. 1910 සිට 1949 දක්වා මිනින්දෝරු දෙපාර්තමේන්තුවේ මාගේ සේවා කාලය නිසා, අන් අයකු සාමාන් යයෙන් නොයන, ලංකාවේ ප් රත් යන්ත ප් රදේශයන් කථා ද, මුහුද ආශ් රිත ප් රදේශ කථා ද මා මෙහෙයැවිණි. මේ ප් රජාත් යන්ත ප් රදේශයන් හි ඇති, ලංකාවේ තිබූ අපූර්ව ශිෂ්ටාචාරය පිළිබඳ කුතුහලය දනවන හා සිත් අදනා නටඹුන් තුළින් සිත් සතන් හි සැඟැ වී ඇති මතක සමුදායන් අවදි වේ. එ මෙන් ම ඇවැතුම් පැවැතුම් මඟින් දූෂණය නොවී, නගරයේ ජනයා මෙන් කෘත් රිම ඇවැතුම් පැවැතුම් බදා නොගත් අව් යාජ ගැමි ජනතාවක් ද මෙහි වාසය කරත්. මෙම කෘතිය තුළ අඩංගුව ඇත්තේ, මේ ඉපැරණි ශිෂ්ටාචා

දක්ෂිණ ප්රේමය

කියන්න එයා සමන්ත... පුංචි බිස්නස් එකක් කරනව. පුංචි කාරෙකකුත් තියෙනව. ඒක හයර් කරනව. අපි ඉස්සර හිටියේ ළඟ... කිට්ටුව... හයිවේ එක හින්ද අපි ඈත් වුණා හයිවේ එක!... මාතර? ඔව්... අපේ ඉඩං ඔක්කොම ගියා. අපි දැන් ඉන්නෙ කිලෝමීටර් පහ හයක් ඈත. දියගම කියන්නෙ. රේඩියෝ සිලෝන් වත්තෙ නංඟිලට එහෙනං හොඳ වන්දියකුත් ලැබෙන්නැතිනෙ හොඳද කියල නං මං දන් නෑ. තාත්ත තමයි ඒවට ගියේ. වන්දි නං හම්බුණා හයිවේ ඉඩං වලට හොඳට වන්දි ලැබුණ කියලමටත් කවුරු හරි කිවුව මේ පළාතෙ ? නෑ නෑ... මං ගෙදර ගිය වෙලාවක මඳ නිහැඬියාවකට පසුව නයනා යළි කටහඬ අවදි කළාය. එතකොට නංඟිල අලුත් ගෙයක් හැදුව ඔව්... පුංචියට ඔක්කොම පුංචියි... පුංචි බිස්නස් එක... පුංචි කාරෙ

අකලට ආ ඉස්කෝලෙ

අප කාගේත් දෙවන මව්තුරුළ ඉස්කෝලය යි. එහි අම්මාගේ උණුසුමත් සෙනෙහසත්, නොඅඩුව තිබෙයි. මව්කිරි සේ ම නැණ නුවණ බෙදා දෙයි. එයට අප පින් කළ යුතු යි. එහෙයින් අකලට ඉස්කෝලයට ආ කිසිවෙකුටත් ඒ පින අත් පත් නොවෙයි. නමුත්, ලද දුක්ගැහැට පාඩමක් වේ නම් අතට හසුවන පොත - පත කියවා දැනුම රැස් කරයි නම්... එවිට ජීවන අත්දැකීම් ඉස්කෝලය තනාගත හැකියි. සත් ය සිදුවීමක් පදනම් කරගත් මේ නවකතාව එවැන්නකි. රාජ් ය සම්මාන ලාභී ලේඛක ගුණසේකර ගුණසෝම යොවුන් පාඨකයා හමුවට මෙවර පැමිණෙන්නේ, ලාංකේය යොවුන් නවකතාව යථාවාදී මාවතකට යොමු කරමිනි. අප් රතිහත ධෛර්යයෙන් යුතු නම්, ඕනෑම අභියෝගයක් ජයග් රහණය කළ හැකි මාවත තමාට ගොඩනඟා ගත හැකි බව අකලට ආ ඉස්කෝලේ

සංගු අඬහැරය

සංගු අඬහැරය වූ කලී මරී මැජරෝවා නම් චෙක් ජාතික ලේඛිකාව විසින් ලියා පළ කරන ලද ද සයිරන් (චෙක් බසින් සෙරේනා ) නමැති නවකථාවේ සිංහල අනුවාදයයි. චෙකොස්ලෝවැකියාවේ (අද චෙක් ජනරජය) ප් රාග් නගරයට නුදුරු වූ උවාලි හි කම්කරු පවුලක උපත ලද ඈ හැදී වැඩුණේ ගල් අඟුරු ආකරවලින් ගහණ ක්ලැඩ්නෝ නුවර ය. මෙම නව කථාවට පාදක වූයේ ද එම නගරය යි. එහි විසූ පතල් කම්කරුවන්ගේ ජීවිත පිළිබඳ ඈ තුළ වූයේ මනා අවබෝධයකි. සොළොස් වන වියේ දී ප් රභූ පවුලක මෙහෙකාරියක ලෙස සේවය කළ ඈ පසුව අධ් යාපනය ලබා සමාජවාදී අදහස් දරමින් පීඩිත කම්කරු ජනතාව හා කාන්තාවන් වෙනුවෙන් සටන් කරනු සඳහා තම පෑන මෙහෙයවූවා ය. 1907 දී ධනපතිවාදය හෙළා දකිමින් ලියූ කෙටි කථා අඩංග

බ්රෝහියර් දුටු ලංකාව

ආචාර්ය ආර්. එල්. ට් රෝහියර් දුර්ලභ ගණයේ පුද්ගලයකු වූයේ එතුමා භූගෝල විද් යාඥයකු හැටියට ද, ඉතිහාසඥයකු හැටියට දපරිණත පුද්ගලයකු වු නිසාය. මේ නිසා මිනින්දෝරුවකු හැටියට ඔහු ගේ වෘත්තිය ඔහුට ඉතා සුදුසු එකක් විය. මිනින්දෝරු දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරියකු හැටියට ඔහු ලංකාවේ සෑම අස්සක් මුල්ලක් නැරම් ගිය අතර, ඒ ඒ ප් රදේශ හාජනජීවිතය සියැසින්ම දැක ඒ තොරතුරු ලිපි ලේඛන සහ පොත් මගින් ලාංකික ජනතාවටත් සෙසු ලෝකයාටත් දැන ගන්නට සැලැස්වීය. තම වෘත්තිය මගින් සැලැසුණු අවස්ථාවෙන් උපරිම ප් රයෝජන ගනිමින් ලාංකික ජනතාව, පරිසරය සහ එහි ඉතිහාසය පිළිබඳ පෘථුල දැනුමක් ඇතිකර ගත්තේය. මෙහි ප් රතිඵලයක් හැටියට ඔහු තම අත්දැකීම් සම්භාරය අනාග

පරිණත ජීවිත මාවත

ජීවිත වියමන ප් රචන්ණ්ඩ ලෙසට ඉරී ගිය විට පැටළුණු නූල් නැවත ගෙතිය හැක්කේ කාලයේ අත්වලට පමණි. එහෙත් අප ඒ සඳහා අවකාශ ලබා දිය යුතු ය. වේදනාවේ පළමු කම්පනයේදී අපට දැනෙනුයේ ලෝකයේ සියලු හෝරා යන්ත් ර නැවතී ඇති බවත්, අපගේ වේදනාව සදා කල් පවතිනු ඇති බවත් ය. එහෙත් ජීවිත කාලය පුරාම අරමුණු ඉටු කර ගැනීම සඳහා අප ඉදිරියට යා යුතු ය. ජීවිත ගමනේ ඉදිරියට යාමට අප අපවම කෙසේ හෝ පොළඹවන විටෙක වේදනාව වැඩෙන්නේ අඩු වශයෙනි. සතුටු මතකයන් ආවර්ජනයටත්, රිදුම් වෙනුවට ආශිර්වාද ලැබී ඇති බව සිතීමටත් හැකි දවසක් අවසානයේ එළඹෙනු ඇත. විපතක් මැඩ පැවැත්වීමේදී කාලය අපට මිතුරෙකු වනුයේ නොවැළැක්විය හැකි දේ පිළිගැනීමටත්, අමිහිරි බව අප සිත් තුළින

යක්ෂයා නොනිඳයි

1938 දී සාහිත් යය පිළිබඳ නොබෙල් ත් යාගය දිනූ පර්ල් එස්. බක් වඩාත් ප් රකට වන්නේ සුප් රකට good earth නවකථාවේ කතුවර්ය වශයෙනි. 'යක්ෂයා නොනිදයි' නමින් මෙසේ සිංහලට නැගෙන, ඇයගේ the devil never sleeps නම් කෘතිය දචීනය පසුබිම් කොට ලියැවුණු අපූරු නවකථාවකි. වරපුරුෂ සේවයේ යෙදුණ්හාය යන අසත් ය චෝදනාව මත මාවෝ රජයේසිරභාරයට පත්වන අයිත් ජාතික පූජකවරුන් දෙදෙනෙකු ද, රහසේ ඔවුනට උදව් දෙන සුන්දර ගැමි තරුණියකගේ ද කථාව ඉන්කියැවෙයි. 1996 දී 'සැඳෑ සමය සහ තවත් කෙටි කථා' නමින් ගී ද මෝපසාංගේ කෙටිකථා එකතුවක් පළ කළ ඒ. දයානන්ද සිල්වා, ඉක්බිති ඉන්දීය ලේඛක මුල් රාජ් ආනන්ද්ව the untouchable නව කථාව බාකා' නමින් ද coolve නවකතාව 'කු

සොල්දාදුවාගේ පුනරාගමනය

දීප්ති මංගලා රාජපක්ෂ - ජපානයට එරෙහිව බුරුමයේදී පැවැති යුද්ධයේ මිත් ර හමුදා පාක්ෂිකයෙකුව සේවය කළ සෑම් රිචඩ්සන් වර්ෂ 1946 දී පෙරළා සිය රට පැමිණෙයි. එහෙත් යුද්ධය අවසන්ව ක් රම්බියාවේ විග්ටන් කරා සැබවින්ම ආපසු ආවේ පිටත්ව ගිය ඔහුම නොවේ. යුද්ධය විසින් ඔහුව වෙනස්ම මිනිසකු කොට තිබුණි. ඔහුගේ සිතුම් පැතූම් වෙනස් වී තිබූ අතර යුද්ධය විසින් ඉතිරි කරනු ලැබූ අති දරුණු මතක සටහන් ඔහුගේ සාමාන් ය දිවිපෙවෙත අවුල් කොට තිබිණි. හය හැවිරිදි තම එකම පුත් රයා ද, තරමක නිදහස් දිවිපෙවෙතකට හුරු වීසිටි සිය බිරිඳ ද, සමඟ යළිත් හවුල් දිවිය ඇරඹීමට නොහැකිව සිතින් දැවැන්ත මෙහෙයුමක යෙදෙන ඔහු තමා තුළ පැන නගින ඊර්ෂ් යාව, හුදකලාව, හා ච

වන සරණ

මානව විද් යාත්මක විස්තර හුයින් විසිතුරු කථා වස්ත් රයක් විවීමට පළමුවෙන්ම මට යෝජනා කරන ලද්දේ මහාචාර්ය බාන්ස් මහතා විසිනි. ඒ මහතා මට මෙසේ ලීවේ ය. "වැද්දන් වැනි අති පුරාණ මනුෂ් ය වර්ගයන් ගැන සියුම් පරීක්ෂණ කොට ඔවුන්ගේ භාෂාව, දඩයම, සිරිත් විරිත් ආදිය පිළීබඳ විස්තරයක් ඇතුලත් කොට කරන ලද මානව විද් යාත්මක සංග් රහයක් මින් අවුරුදු කීපයකට ඉහත පළ විය. මෙය සම්පූර්ණයෙන් ශාස්ත් රීය කෘතියකි. එහෙත් එයින් වැදි ජීවිතය අනාවරණය නො කරයි. වැදි හාමිනේ උදේ අවදිවන්නේ කොයි වේලාවේ ද? ඈ උදය මුහුණ කට සෝදා ගනී ද නැද්ද? හීලට පිළියෙල වන්නේ මොනවා ද ? වැදිරාළ වැඩට පිටත් වන්නේ කොයි වේලාවට ද? ඔහු කරන්නේ මොනවා ද? සිතන්නේ මොනවා ද? ව

අවසන් දේශනය

මහාචාර්යවරුන් බොහෝ දෙනෙකුට 'අවසන් දේශනය' නම් වූ සුවිශේෂ කථාව සඳහා ඇරියුම් ලැබෙයි. එහිදී 'ඔබ මෙතෙක් ඇසුරු කළ සියල්ලන්ගෙන් මෙන්ම ඔබ ආදරය කළ සියලුම දෙයින් සමුගෙන හෙට දිනයේ දී ඔබට මෙලොවින් අතුරුදන් වන්නට සිදුවන්නේ නම් ඊට පෙර ලෝකයාට කියා ගන්නට ඔබට ඇත්තේ කුමක්ද....?' යන පැනයට පිළිතුරු දිය යුතු වෙයි. කානගි මෙලන් (carnegie mellon) සරසවියේ පරිගණක මානව අන්තර් සබඳතා (human computer interaction) අංශයේ ප් රධානියා මෙන්ම, සම්මානලාභී ගුරුවරයෙකු ද වූ, මහාචාර්ය රැන්ඩි පෝෂ්ට එම දේශනය සඳහා ආරාධනය ලැබෙන විට එය තම අවසන් දේශනය වනු ඇතැයි සිතන්නට ඔහුට කරුණු නොතිබුණ ද නොසිතූ විරූ ලෙසින් ඒ වන විටත් ඔහු පිළිකා රෝගයට ගොදු