Confirmation Email Sent

කඩාවැටෙනා තරුවක්

හැර ගිය නමුත් බඹරුන් මල් පැණිද ගෙන මලකට සතුටු වන්නට හැක සුවඳ ගැන කවියෙකු උරන වන්නේ නැත කිසිම දින කවියක තවර ගත්තා මිස අහිමි පෙම

ඉල්මහේ පියෙක්

කැමරා ඩක්කුවක තල්ලූ වී හීන ලෝකෙට ඇක්ෂන් කියන විටන් මතක් වුණේ උඹවම පහුරු ගා ගිය නිය කොනින් කොනිත්තමි හදවත හුස්ම ගන්නේ කෝම අනේ මට අමාරුයි මේ හැල්මෙ යනකොට ඒත් මොනවා කරන්නද ? චන්දරේ අපිට වැරදුනා නොවේද ? මේ දුක කියන්නට නුඹවත් නැති කොට

දෙල් බෝධිය

ටවුම මහම විශාලයි කටවුට් බෝඩ් නැතිව ම කවුරු හැදුවද මන්දා? - හැරෙන හැරෙන තැන මේ කවිය . මතක් වෙනවා- ෆිරාස් තවුෆික් - වත්තල නින්දගම් කොලනියකි. සෙයිලම -මේ තමයි නගරයේ නාඩිය - ලකී. කොඩිකාර-ග් රෑන්පාස් පුංචිම කූඹීන්ටත් ඇත් ගමන් තියනවා. - මේක වරත්තු නිරීක්ෂණයක් - මධුශන්කි ලියනගේ - බුලත්සිංහල තිබුණු හොඳම සිවුරෙන් උන්නාන්සේ එල්ලිලා මැරිලා - මට මාව මතක් උනා - උපාලි දසනායක මයා (හේවාහැට උපාලි හිමි)

කවි සාර දීපනී

'තේමාව හරියට ම දේපොළ බොහෝ පිරුණු පෙට්ටගමක් මෙනි. පෙට්ටගම අරින යතුර වන්නේ වදන් ය. එහෙත් එහි ඇති බලපෑමේ හිමිකම ඊටම මිස අනෙකුන්ට නැත. සමහර ලේඛකයෝ වෙහෙසී ගවේෂණය නොකොට තේමාවෙන් තේමාවට පනිති. ට් රංක පෙට්ටියේ පියන අරින ඔව්හු එහි ඇති දෑ පරිස්සමෙන් එකිනෙක එළියට ගත හොත් එතුළින් වටිනා මැණික් පිරුණු මංජුසාවක් එළියට එන බව ට් රංත පෙට්ටියේ නියම අයිතිකරුවා දනී. තේමාවෙන් තේමාවට පනින අය හරියට ම කුප් රසිද්ධ දලාගොලොව් මෙනි. ඔහු කඳුකරයේ බහුභාර්යා සේවනයට කුප් රසිද්ධ වූවෙකි. ඔහු බිරියන් 28 දෙනෙකු පාවා ගත් නමුදු අන්තිමේ එකියක හෝ ඉතිරි වූයේ නැත.' රසුල් ගම්සොටොව් 'මගේ දගෙස්ථානය' පරිවර්තනය : මහින්ද සෙනරත් ගමගේ

සන්ථව කාව්ය රත්නාවලී 04 - ජාතික තොටිල්ල

මුනි සිරිපා සිඹිමින් නේ සමනොළ ගිරි පෙදෙසින් නේ මඳ සුළඟයි මේ එන් නේ මගේ පුතා නිදියන් නේ උස් තැන් දැක හැකිලෙන් නේ මිටි තැන් දැක පුප්පන් නේ නිවටුන් බව සිතමින් නේ මගේ පුතා ලොකු වෙන් නේ

අලි පැටියෙක් ගෙවත්තේ

රිදී දිය රැළි බිඳී

සඳ එළිය බිඳී බිඳී වැව් තලේ රැළි නගයි විශ් රාම ශාලාව මිනිස් සුවඳින් පිරෙයි තැන තැන වැටී නිදන වන්දනා නඩයේ නිදි නොමැති මහලු පියවරුන් සාමීචියේ ටැප් වතුර වැඩක් නැ වැවෙන් නාගනිමු අපි අපොයි ඔව් මාත් මේ කියන්න ම හිටියේ ලොවම නිදි රෑ යමේ සියලු රෙදි පිළි උනා වැවට පැන ජබොස් ගා දිය කෙළිමු යොවුනත් ව දෙහෙදු කර රිදී දිය ගසා ජය ගොසින ගොඩට විත් සඳ දියෙන් දිලෙන නිරුවත් සිරුරු දැකගතිමු වසාගත් නෙක රහස් මකා දා ගංදියේ මංකඩේ එදා ගැටවුන් ලෙසේ හවස් කල ගං උක් මෙදියෙන් ම නාවද්දි ඇඳුම් බාගෙට උතා ඉළූ හැටි සුදු සබන් බලා වටපිට අලුත් ඇඳුම් ඇන්දූ අයුරු සිහිපත් වූ සිනාවක් නැගී සෙලුවට එබෙමි

වස්සානෙන් පසුව

පිංකම්පොළ

වන මල් සුවඳක් සේ කල් පවත්නා ජීවන අත්දැකීම් යළි යළි මෙනෙහි කරමින් ජීවිතය විමසීමි නිම් නැති තරම් දාර්ශනිකයෝ - දාර්ශනිකයන් ලෙස පෙනී සිටි උන් කලාකාරයෝ - දේශපාලකයෝ - අනේකවිධ ගැහැණු පිරිමි ගහ කොළ සතා සීපාවා පොත පත ඇතුළු කලා කෘති හා මගේ ජීවන උරුමයේ ලාලසාවන් ඇසුරින් ගොඩනැගුණු මගේ හැඟුම් සමුදාය සමග පොර බැදූ අයුරු ජීවිතයේ සයවැනි දශකය ගෙවා දමන මම මුනිවර සිතකින් කළ විමසීමයි මේ

නව කවියෙහි කවිතාව සහ සාරාර්ථය

වචන වලට ශබ්ද කොෂයෙහි දෙන අර්ථයත් වැකියක ක් රියාකාරක පද සම්බන්ධයට අනුකූල අර්ථයත් සලකාගෙන පද් යක් වටහාගන්නට වෑයම් කරන්නා එහි නියම රස විදින්නෙකු යැයි මා සිතන්නෙ නැහැ. වචන අනික් වචන සමඟ ඈඳෙන සැටියෙන් අර්ථය වෙනස් වෙයි. ක් රියාකාරක පද සම්බන්ධය අනුව ලැබෙන අර්ථයට ඒ විවිධ අර්ථ හසුවන්නේ නෑ. පොදු වහරින් එකට ඈඳෙන බොහෝ වචන වල කෝෂාර්ථ වෙනස් වෙයි. මාර්ටින් වික් රමසිංහ සම්ප් රදාය හා විචාරය (1971)

යසෝදරාවත

කාරණාව බුදු වෙනවා ලකුණු දැ නේ නෑර කැටුව ආවා මම සරණ ගෙ නේ බාවනාව තොර නො කරමි සිතින් අ නේ මාළිගාව අද අඳුරු යි සුවාමි නේ හිමයේ ගොසින් මල් යහනක නිදනව ද? කොමල අනගි සිරිපා දෙක රිදෙනව ද? හිඟේ නැතිව දෙවියෝ මුර කරනව ද? මගේ ඇත් රජුනි හිමි අද කොතැනක ද?

සීමා නෑ සඳවතුරේ

තේ යාය පුරා කඳු කොපුල් තලා පිනි කඳුළු සලා වත අඳුරු වෙලා සඳ වතුර ගලා ලොව එකලු වෙලා පිනි කඳුළු පවා මුතු පබළු වෙලා