Confirmation Email Sent

සැල්ටිකෝවු ෂෙඩ්රින් - ගොලොවුල්යෝවු පවුලේ කථාන්දරය

''ප් රවේණි දාසක් රමයේ නරකම අවස්ථාව දැක බලා ගැනීමට මගේ ළමාවියෙහි දී මට හැකි විය. එය සමාජ ජීවිතයේ හැම ස්තරයකටම ගලා ගොස් තිබිණ. ඉඩම්හිමි රදලයන් හා වහල් භාවයේ බැඳී සිටි ගොවිජනයා පමණක් නො ව, වරප් රසාද හිමි අහිමි කවර සමාජ පන්තියක් වුව ද පරිහානිගත වෙමින් තිබිණ. මුළුමනින් ම අයිතිවාසිකම් අහිමි වූ පරිසරයක් තුළ, වංචාව, කෛරාටික භාවය මුල් තැන ගෙන තිබිණ. කවර මොහොතකට වුව ද කෙනෙකු තළාපෙළා විනාශ කැර දමනු ඇත යන භීතිය සමාජය පුරා පැතිර තිබිණ යනුවෙන් ෂෙඩ්රින් තම ළමාවියෙහි අත්දැකීම් ගැන පවසයි.

දුරුත්තේ කෝපි මල්

කවිය හා මිනිස් පැවැත්ම අතර මහරු සම්බන්ධයක් තිබේ. එය ප් රබන්ධය හා යථාර්තය අතර සම්බන්ධය වැනිය. සෞන්දර්යය ඇත්තේ ප් රබන්ධය තුළය. යථාර්තය නීරස නැත. එය මිනිස් පැවැත්මට තදනුබද්ධය. කවිය යනු ප් රබන්ධයේ මියුරු ඵලයකි. කවිය, මිනිස් පැවැත්ම මෙන්ම ප් රබන්ධය අවසානයේදී යථාර්තයට එළඹිය හැකි තර්කානුකූල සම්බන්ධයක් සොයයි. මේ එකී පරිසමාප්ත යැයි හැඟෙන බිම් පෙත වෙතට ගමනකි.

මානස විල

ප් රේමසිරි කේමදාසගේ මානස විල ඔපෙරාමය රංග නිර්මාණය වූ කලී නූතන සිංහල කලා සංස්කෘතික ඉතිහාසයේ අද්විතීය සංසිද්ධියකි. එය නිර්මාණාත්මක සංගීතය සහ ගායන කලාව බැරෑරුම් රංග කාර්යයක් පණ ගන්වනු සඳහා යොදා ගැනීමේ පුරෝගාමී පර්යේෂණයක් විය. එමෙන්ම සුනිල් විජේසිරිවර්ධනගේ මානස විල නාට් ය සංකල්පය සහ ලිබ් රතෝව සාම්ප් රදායයික බෞද්ධ ජාතක කතා සාහිත් ය මූලාශ් ර, අද් යතන සමාජ ජීවි.ය විචාරාත්මක විවරණය කිරීමට යොදා ගැනීමේ මහඟු හැකියාව පෙන්වන පුරෝගාමී නාට් ය නිර්මාණයක් විය.

විකල් හෝරාව

එක්තරා ඔක්තෝබර මාසයක දින කිහිපයක් ඇතුළත, ලතින් ඇමෙරිකාවේ, නම නොදන්නා කුඩා ප් රාදේශීය නගරයක කිසිවෙක් නිර්නාමික කැලෑ පත්තර අලවන්නට පටන් ගනියි. එහි ප් රතිඵලයක් ලෙස ඒ කුඩා නගරයේ සාමාන් ය ජන ජීවිතය භාජනය වන්නේ යළි යථා තත්ත්වයට පත් කළ නොහැකි සුවිසල් වෙනසකටය. ලොව ශ් රේෂ්ඨතම නවකතාකරුවකු වූ නොබෙල් සාහිත් ය ත් යාගලාභී ගබ්රියෙල් ගාර්ෂියා මාර්කේස්ගේ 'විකල් හෝරාව' නවකතාව සාකච්ඡාවට බඳුන් කරන්නේ ලතින් ඇමෙරිකාවට පමණක් සීමා වූ හෝ එක්තරා සුවිශේෂී කාල වකවානුවකට පමණක් සීමා වූ හෝ තත්ත්වයක් ගැන නොවේ. පාදඩ, නිහීන දේශපාලනයේ අනිවාර්ය ප් රතිඵල වූ සැකය, බිය, දූෂණය සහ භීෂණය ගැන සර්වදේශික, සර්වකාලීන මෙන්ම ජීවමාන උදාහරණ වි

සන්තාන ගීතිකා

අද් යතන කවියා පාපියෙකි. ඔහුගේ පාපය නම් ප් රොමිතියස් ගේ පාපය ම ය. ප් රොමිතියස් ට වඩා භයානක පාප ශෝධක ක් රියාවක ඔහු නිරත විය යුතුය. ඒ සිසිපස් ලෙස ගල් ගෙඩියක් කඳු මුදුනකට තල්ලුකරගෙන යාමයි. ඔහු කවි ලිවීම නම් සිසිපස් ක් රියාවේ යෙදෙන්නේ සිය වේදනාවන්ගෙන් මුක්තියක් තිබිය යුතු නිසාය. ඒ සඳහා ඔවුන්ගේ පාප ශෝධනාගාරය වෙන්නේ කවියයි. කවිය නිසා කවියා නැවත පාපියෙකු වන්නේ කවිය චාරිත් රමය ගෙටරොටෝපියාවක් ලෙස විෂමාර්ථයව ක් රියා කරන නිසා ය. හෂිත අබේවර්දන

ඩේමියන්

ඩේමියන් යනු හොඳ හා නරක යන ද්වන්ධ චරණයෙන් ඔබ්බට යාමට දරන ප් රයත්නයකි. ඔහුගේ තමා සොයා ගමනේ දී තැබු බරපතළතම පිම්ම ලෙස ද එය සඳහන් කළ හැකිය. කොටින් ම ඩේමියන් ප් රශ්න කරනුයේ, අභියෝගය වටිනාකම් ලක් කරනුයේ නූතන ක් රිස්තියානි වටිනාකම් පද්ධතියයි. එමෙන්ම හොඳ හෝ නරක හා අඳුරු හෝ දීප්තිමත් ලෙස කෘත් රිම ව බෙදා දැක්වු ලෝකයයි. ඩේමියන් නවකතාව තුල කතා කරන ඉහත සඳහන් දාර්ශනික පක්ෂයට අමතරව එය මනෝවිද් යාත්මක විශ්ලේෂණයන්ගෙන් හෙබි කෘතියක් ලෙස ද නම් කළ හැකිය.

චොකර්බාලි

නොබෙල් සම්මානලාබී රබින්ද් රනාත් තාගෝර්තුමාගේ චොකර්බාලි ස්ථාපිත පවුල් පරිසරයක හට ගැනෙන අනියම් ප් රේම සබඳතාවක් දිගහැරෙන සම්භාවිත නවකතාවකි. බිහාරිගේ හිතෛෂීවන්ත මිතුරු බව ලබන විනෝදකාමී මහේන්ද් ර ගේත්, ලැජ්ජාශීලී සුරූපිනියක වන ආශාගේ වෛවාහික දිවිය බිනොදිනී නම් වැන්දඹු රූමතියකගේ සම්ප් රාප්තියෙන් කැළඹෙයි. විටෙක මිතුරු වන ඔවුහු විටෙක සතුරු වෙති. සුඛ - දුක්ඛ සංවේදනාවන් මැදින්, ඔවුන්ගේ ජීවිතය ගලා යන්නේ මනුෂ් යත්වයේ සොඳුරු මෙන්ම අඳුරු තැන්ද ආලෝකවත් කර අපට පෙන්වාලමිනි. අදින් සියවසකටත් පෙර රචිත මෙම කෘතිය වත්මනටත් වලංගුය. ඒ එහි කියැවෙන්නේ සනාතන මනුෂ් යත්වය පිළිබඳවම වන බැවිනි.

පැරිස් වළාකුළු

රත් වරලැති ලිය

ළිං කණින්නකුගේ ගෝලයෙකු ලෙස සේවය කිරීම සඳහා එක්තරා ගිම්හාන සෘතුවකදී ඉස්තාන්බුල් නුවර අසල ඇති කුඩා ප් රාදේශීය නගරයකට යන දහසය හැවිරිදි ජෙම් ඔහුට වඩා වයසින් දෙගුණයකටත් වඩා වැඩිමහල් රතු හිසකේ ඇති නාට් ය නිළියක හා දුටු මතින් පෙමින් බැඳෙයි. ඒ් ප් රේමය කරණ කොට ගෙන හටගත් සිද්ධි දාමය ඊට තිස් වසරකට පසු එහි උච්ඡස්ථානයට ළඟා වෙයි. පියවරුන් සහ පුතුන් අතර ඇති සදාතනික අරගලය සත් යය මිත් යා කතා සහ කලාපයේ මහාකාව් යය සාහිත් යය සමඟ කැටිකොට ඉදිරිපත් කෙරෙන මේ නවකතාව දර්ශවාදී මෙන්ම රමණීය ගද් ය කාව් යයකි.

වරණ

සියක් වසක හුදකලාව

දකුණු ඇමරිකානු ඈත වාස භූමියක් ලෙස කල්පිතව ගොඩනංවන මැකොන්ඩෝව ජනාවාස කරගත් බුඑන්ඩියා පවුලේ මෝහනීය ඉතිහාස කතාව කල්පිතය හා යථාර්ථවාදය තුළින් වංශ පුරාණයක් ලෙස මෙහිදී ගබ්රියෙල් ගාර්ෂියා මාර්කේස් ගොඩනංවයි. මායා යථාර්ථවාදී කතා කලාවේ අග් ර කෘතිය ලෙසද ලෝක සාහිත් ය ඉතිහාසයේ එතෙක්, මෙතෙක් රචිත සුවිශිෂ්ට කෘති අතුරීන් එකක් ලෙසද අවිවාදයෙන් පිළිගැනෙන මෙම කෘතිය, 1982 වසරේදී සාහිත් ය පිළිබඳව නොබෙල් ත් යාගය මාර්කේස් වෙත ලබා දීමේදී සුව්ශේෂව සලකා බැලූ කෘතිය ලෙස පිළිගැනේ.

සූට්කේසය