Confirmation Email Sent

ඩෙනිස්ගේ දස්කම්

ඩෙනිස් නමැති දරුවාගේදඟකාරකම් මෙන්ම දස්කම් ගැන ඉතා රසවත් සිද්ධි මේ පොතෙන් විස්තර කෙරේ. දරුවන්ටත් දෙමාපියන්ටත් ආසාවෙන් කියවිය හැකි දැනුමක් මෙන්ම සතුටක්ද විඳින්නට කලාතුරකින් හිමිවන අගනා අවස්ථාවක් ලෙස මේ පොත හැඳින්වීමට පුළුවන.

පරසතුරෝ

පරසතුරෝ ජයසේන ජයකොඩි උඩරට මහ කැරැල්ල යනු වාසියට කත් නොඅදින එතෙක් ඉතිරිව හුන් දහ දොළොස් දහසක් තරම් වු අදීන සිංහලයන්ගේ නැඟිටීමකි. සුද්දෝ ඔවුන් එකෙකු නොහැර පවුල් පිටින් ගම් පිටින් විනාශ කළහ. කැප්පෙටිපොළලා බූටාවේ රටේ රාළලා කිවුලේ ගෙදරලා ඇල්ලෙපොළ නිලමෙලා පිළිමකලාවෙලා හා මඩුගල්ලෙලා රට වෙනුවෙන් දිවි පිදුහ. ඉහගම උන්නාන්සෙලා වාරියපොළමහ තෙරුන් වහන්සේලා වධ කඳවුරු වන දුක් විඳ මළහ. ඒ අතර ඇහැලියගොඩ එක්නැලිගොඩ මහවලතැන්න හා මොල්ලිගොඩ යන ද් රෝහියෝ සුද්දන්ගේ පැත්ත ගෙන උන්ට කත් ඇද සිංහලේ සටන දීන ලෙස පාවා දුන්හ. ජාතික සටනකදී මහ කැරැල්ලකදී බෙලිකැපුම් කන්නෝ අභිමාන අදීන හා අසහාය වීරයෝය. 1818 මහ කැරැල්ලේදී එවන් ශ් රේ

සිදුරු පත්තර

රටේ ඉන්නේ දෙපක්ෂයකි..... එක් පක්ෂයකින් පාක්ෂිකයන්ය.. අනෙකු පක්ෂය සාමාන් ය රටවැසියන් ය ...

පමා වුණත් එමි අකුරට

ඔබ කියවන්නට යන මේ කතාවේ එන සමරපාලලා, ජයනාථලා, මයිකල්ලා හා ගුණදාසලා තම ළමා වියේදී අප් රමාණ දුක් ගැහැට වින්දෝය.සමහරුන්ට තමන්ගේ කියා ගෙයක් දොරෙක් නොවීය.සමහරුන්ට බඩු භාණ්ඩවලින් පිරුණු ගෙවල් තිබුණත් ආදරය, කරුණාව, ස්නේහය අදිය එම ගෙවල්වල නොවීය.එහෙත් මේ ළමෝ අපමණ දුක් ගැහැට විඳ දරා ගනිමින් සමාජයටත් තමන්ටත් පලක් ඇති මිනිසුන් වූහ.

භේරුණ්ඩ කැදැල්ල

......නිකාතා යක්ෂ බැල්මෙන් මා දෙස බලා සිටියා ය.හැම විටම ඇගේ සිත තුළ ජීවත් වු මදන යකින්නිය මා දෙස බලමින් ඇඟමැළි කඩනු මම අත් දකිමින් සිටියෙමි.ඇගේ දෑස් රතු පැහැයෙන් බැබළිණි.නිකාතා අඳ සිටි රත් පැහැති සල්වාර් කමිසයත්, උරයේ පටලවාගෙන සිටි සුදු හා රතු මල් සහිත සාළුවත් ඇගේ අනියම් ප් රේමවන්තයා විසින් ඇයට ළඟ දී තෑගි දුන් පට පිළී බව මම දැන සිටියෙමි.ඒ රත් පැහැ සළුපිළි වලින් විසිර ගිය රාගයේ ප් රභාව ඇගේ දෙනෙත්වල පමණක් නොව දෙකොපුල්වල, ද තොල් පෙති වල ද, නළල් තලයේ ද සලිත වෙමින් තිබිණි.ඇඳුමේ වර්ණයට සරිලන ලෙස පැලඳ ඇති රතු පැහැති අරුංගල් ගිනි පුපුරු මෙන් දිලුණේ ය. මට මතක් වුයේ වෙසක් පහන් එළියේ අරවින්ද දුටු, ගිලි ප

මවකගේ ගීතය

සෝමවීර සේනානායක ලියූ මවක ගේ ගීතය 1972 හොඳම නවකතාවට හිමි රාජ් ය සම්මානයෙන් පිදුම් ලැබී ය. ටෙලි නාට් යයට ද නැඟුණු මවක ගේ ගීතය පරපුරෙන් පරපුරට රස විඳින නවකතාවක් බවට පත් ව ඇත. සෝමවීර සේනානායක නවකතාකරුවකු, කෙටිකතාකරුවකු, විචාරයකයකු මෙන් ම සුපතල ටෙලි නාට් ය රචකයකු ද වෙයි. ජ් යෙෂ්ඨ පුවත්පත් කලාවේදියෙකු ලෙසින් පුවත්පත් රැසක ප් රධාන කර්තෘ ධුරය හෙබ වූ ඔහු මාධ් ය උපදේශකවරයකු ලෙස ද කටයුතු කරයි.

අත්තාණී කණු

ඔවුහු රජ දරුවෝ ය.ශ් රි මහ බෝධියේ දක්ෂිණ ශාඛාව වඩම්මවා ගෙන සංඝමිත්තා මහා රහත් තෙරණීන් වහන්සේ සමඟ පාටලී පුත් ර නඟරයෙන් ශ් රි ලංකාවට සැපත් ව සිංහලේ මහා ජාතියට එක් වුණූ රජ දරුවෝය. වසර දෙදහස් පන්සිය කලක් සොළොස් මහ වන්නි අතුරින් මහ වන්නියේ පාලනය භාර ව ජය ශ් රි මහ බෝධි භාරකාර ධුරය ඉසිලූ සුරිය කුමාර වන්නිසිංහ සත්පත්තු බණ්ඩාර මහ බණ්ඩාර බුලන්කුලම මහවන්නි උන්නාන්සේලාගේ මෙකී කථා පුවතින් නුවරකලාවියේ කථාව ද කෙළවර වන්නේ ය.

වීනස්ගේ උපත

යොවුන් වියේ හට ගන්නා කෙළිලොල් භාවයම බැඳීමක් අයාලේ ගිය පෙම් පුවතක් වන්නට නොඳී රැක ගත් යෞවනියක්... ප් රේමයෙන් ආතුර සිතක ඉපදෙන මානවීය ලලාසව ජීවන අපේක්ෂාවන්හි සංකීර්ණත්වය හා මුසු කර වැළද ගත් යෞවනයෙක්.... හදවතේ ගැඹුර වටහා ගනිමින් එහි සියලු තත් පිරිමදිමින්, ආලෝකය හා අඳුර දකිමින් සැබෑ ජීවිතය උදා කර ගැනීමේ සටනකට අවතීර්ණ වන ඔවුන්ගේ කතාවේ අපූර්වත්වය විඳින්නට 'වීනස්ගේ උපත' ඔබට ආරාධනා කරයි. ශ් රී ලාංකේය රසික-විචාරක අවධානයට නතු වූ නවකතා ගණනාවක් නිමවා ඇති ශමෙල් ජයකොඩිගේ 'ප් රංශ පෙම්වතා', 'ඇමෙරිකා', 'රෝසමලී', 'පියාපත් ලද දෝණිය', 'ගැහැනු ළමයාගේ මරණය' 'පාරාදීසයක දරුවෝ' නවකතා ස්වර්ණ පුස්තක හොඳම නවකතා ලෙස නිර්දේ

හිඹුටුදෙණිය කඳු පා මුලින්

විලාසිනියකගේ ප්රේමය

1990 රාජ් ය සම්මාන

රයිගම් පුත්තු

රයිගම්පුත්තු ජයසේන ජයකොඩි ...මතක තියා ගනිල්ලා. කවදාහරි සුද්දො මේ රට දලා යනවා. උන් යන්නෙ උන්ගෙ දරුවො වගෙ කළු සුද්දො විසි තිස් දාහක් මේ රටේ බෝ කළාට පස්සෙයි. ඊට පස්සෙ අපේ රට පාලනය කරන්නෙ මේ කළු සුද්දෝ. උන් සිංහල භාෂාවට, සිංහල සිරිත් විරිත්වලට වෛර කරනවා. උන් උඹලගෙ දරුවන්ට උගන්නාව් ජාති ආගම් භාෂා භේදයක් එපා ය කියලා; දෙමළත්, මරක්කයත්, හම්බයත්, කොච්චියත් බෝරාකාරයත් එක ය කියලා. උන් කියාවි මේ රට උන් ඔක්කොටමත් අයිති ය කියලා. එහෙම කියල උන් ඉංග් රීසිය ම රජ කරාවි. පන්සල් වටේ පල්ලි කෝවිල් හදාවි. උඹල උඹලෑ වෙනුවෙන් දියසේන කුමාරයල ඉපදෙනකල් බලා ඉන්නවා. උපදින්න ඉන්න දියසේනලා තිඹිරිගෙයි දී ම මරාදාන්න මේ කළු සුද්ද

ගරුඩ මුහුර්තය

සරණා ඈ නිහඬව බලා ඉනු දැක කීවේය. මුඩේ දකුණු පසින් වූ දා පිළිස්සී අඟුරුවන්ව ඉතිරි වු දර ඉපල්, අහුලමින් දඬු වැට මුලට විසි කරමින් ටික වේලාවක් ගත කළාය. ඈ විටින් විට කරමින් සිටි කාරිය නවත්වා දඬු වැට ඔබ්බේ පෙනෙන මූකලානත්, අහසත් දෙස මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවාය. ඒ හැම මාරුවක දී ම ඇගේ දෑස් මොහොතක් වේලා තමා වෙත ද යොමු වනු සරණාගේ කුහුල් ඇසට හසුවිණි. ඇයගේ පැවතුම අමුතු ය. සරණාට එය වැටහේ. ඔහු සෝදිසියෙන් කපුරු දෙස බලා හුන්නේ ය. ඈ හැඳ සිටි රෙදි කඩෙහි දෑත් පිස දමමින් ඉදිරියට ආවාය. සරණ බලා සිටියේ ඈ කිසිවක් කියනු ඇතැයි බලාපොරොත්තුවෙනි. එහෙත් ඈ කුමක් හෝ ඇසුවේ නැත. ඇයගේ ගමන තම ඇඟෙහි ගෑවී නොගෑවී නවතින විට, "මොකද්දෑ මේ?"