Confirmation Email Sent

ආදරයට බය මිනිස්සු

"ආදරයට බය මිනිස්සු" සෝමවීර සේනානායක අදින් සතළිස් එක් වසරකට පෙර ලියූ ප් රථම නවකතාවයි. සම්මානනීය නවකතා රැසක් ලියා ඇති සෝමවීර සේනානායක නවකතාකරණයෙහි මුල් පියවර තැබූ අයුරු මෙම නවකතාවෙන් හෙළි වෙයි. "ආදරයට බය මිනිස්සු" එකල ඉතා ජනප් රිය නවකතාවක් ලෙස පාඨක ප් රසාදය දිනා ගත්තේ ය.

සුරඟන කුමරිය

සාහිත් යකරුවා ආශ්වාස ප් රශ්වාස කරන්නේ "ජනතාව" නමැති වායුවයි. ඔහුට මිනිස් හදවත් තුළ ලැගුම් ගත හැකිය. රුහිරු සමඟ ඔවුන්ගේ ජීවින ගමන පුරාම සංසරණය කළ හැකිය. හද ගැස්ම අඳුනාගත හැකිය. අනුන්ගේ වියෝව තමන්ගේ වියෝවක් ලෙසින්ම සලකා ඔවුන් සමඟ එකට කඳුළු සැළිය හැකිය. යථාර්ථය විනිවිද දකිමින් ඔවුන් සමඟ එකට ගමන් කළ හැකිය. සිංහල සාහිත් ය මං පෙත එළි පෙහෙළි කරමින්, අප ජන සමාජයට නවකතා රාශියකින් සංග් රහ කර ඇති සමන් මහානාම දිසානායක නමැති සුන්දර සාහිත් යකරුවා මා දකින්නේ එලෙසය සිඩ්නි පුරවරයේ සාහිත් යකරණයේ යෙදෙන අතලොස්සක් අතුරින් සමන් මහානාම මුල් පෙළේ ලේඛකයෙකු ලෙස අප සමඟ ජීවත් වෙයි. පාඨකයා වෙහෙසෙට පත් නොකරමින්, රම් ය වූත්

ගෝරියෝ අප්පච්චි

අසංක්ෂිප්ත සිංහල පරිවර්තනය "මම දැං මරණාසන්නයෙ. මැරෙක්ක යන්නේ දූලා නොදැක. ඔයාට තේරෙණව ද? මම හැම වෙලේ ම පිපාසෙං. ඒත් බොන්න දෙයක් නෑ පහු ගිය අවුරුදු දහය තිස්සෙ ම මගේ ජීවිතේ ගෙවුණේ එහෙමයි. මට දූලා නෑ, බෑනලා එයාලා ව මැරුවා. බැන්ද දා ඉඳලා මට එයාලා මැරිලා. බඳින එක තහනං කරන්න ඉල්ලලා තාත්තලා උසාවියට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කළ යුතුයි. දූලාට ආදරේ නං එයාලා බන්දලා දෙන්නෙපා. බෑනෙක් කියන්නේ කෙල්ලංගෙ හිත්වලට වස කවන, හිත් දුෂ් ය කරන තක්කඩියෙක් දූලාට ආදරේ නං එයාලා දිග දෙන්නෙපා. ආයෙත් විවාහ ඕන්නෑ. එයිං අපේ දූලා අපට නැතිවෙලා මරණ මංචකේ දි අපි තනි වෙනවා. මරණාසන්න තාත්තලා ගැන ආණ්ඩුවෙං නීතියක් දාන්නෝනැ. දූලා නේන්නේ ස්වාමිය

භාවිත සිතෙහි අසිරිය

නිල් අගස්ති මාලය

නිල් අගස්ති මාලය සීතා මහේන්ද් ර 'ජනනී ජන්ම භූමිශ්ච ස්වර්ණදපි ගරියසී' භාරතීය කියමනකි. 'හැදූ වැඩූ අම්මාත්, උපන් බිමත් දෙව්ලොවටත් වඩා අගනේය' එහි තේරුමයි. මවගේ වටිනාකම නොදැනේ නම් නරුමයකුට පමණි. සැබෑ ජීවන උරුමයක අනුභූතීන්, සමාජානුයෝජන ක් රියාකාරකම්, වටිනාකම් හා ප් රතිමාන පද්ධතිය නොඑසේව සිංහල සංස්කෘතියේ අංග ලක්ෂණවලට කරනු ලබන රසවින්දනාත්මක, අර්ථාන්විත කෘතියකි... නිල් අගස්ති මාලය. මහාචාර්ය ප් රණීත් අභයසුන්දර

යක්ෂ දුසිම

එක්ටැම් මැඳුරේ විශාල ද්වාරය අගුලු ලා තිබිණ. ඔහු එහි අගුලට තෙවරක්ම පිට පිට වෙඩි තබත්ම පිස්තෝල මිට ඔහුගේ ඇඟිලි අතර දෙදරුම් කෑවේය. අගුල බිඳී ගිය පසු ඔහු දොරට පා පාහරක් දුන්නේය. දොර ඉතා බරැති එකක් වූ බැවින් එය ඉතා සෙමින් විවෘත විය. ඉන්ස්පැක්ටර් ජයන්ත වික් රම පටු බරාඳයකට පිවිස එක්ටැම් ගෙයි ගර්භය තුළට රිංගා ගත්තේය. මළ සිරුරු එම්බාම් කිරීමට යොදා ගන්නා අම්ලවල අමිහිරි දුගඳක් ඔහුට දැනිණි. එක්ටැම් කුලුනේ ඇතුල් බිත්තියට පිටදී නතර වූ ඔහුට කුඩා විවරයක් තුළින් ඉටිපන්දම් රාශියක් දැල්වෙමින් තිබෙන ශාලාවක් දිස්විණ. තද කළු පැහැති දිගු ලෝගුවලින් හිසේ සිට පාදාන්තය දක්වා ආවරණය කරගත් මිනිස් රූප දොළසක් එහි සිටියහ. යක්

පුත්තා වස්තු

මාතු අයියෙ මට මල් පොහොර පැකට් එකක් ගෙනත් දෙන්නකෝ. අර දම්පාට පොහොර කැට. ඒවා දැම්මහම රෝස ගස්වල ලොකුවට මල් පිපෙනවා. ඇය දිනක් මාතුපාලට කීවාය. ඇය කීවා වගේම පොහොර වැටුණු ගස්වල අලුතෙන් මල් පූදියි. ඉදිරිපස මිදුල මෙයට පෙර කවදාවත් නොතිබූ ලෙස හැඩ වී ඇත. සිටවූ රෝස පැළයක අලුතින් පොහොට්ටු දෙකක් හටගෙන ඇත. වැට අයිනේ පැත්තක බිම බුරුල් කළ ඇය ඒ දිගටම වළවල් ගසා තක්කාලි පැළ හිටෙව්වාය. ඇය එම පැළ හදාගත්තේ ගෙදර කෑමට ගෙනා ඉදුණු තක්කාලි ගෙඩියක ඇටවලිනි.

සුලවත

අබලන්ව තිබූ මාර්ගය ගමනේ දුෂ්කරතාව කදිමට කියා පෑවේය. අයියා සිටින්නේ මෙතරම් දුෂ්කරතා මැද්දේදැයි සිතූ රෙහාන් මෙවැනි රැකියාවක් කරනවාට වඩා නිවසේ සිට කුමක් හෝ කිරීම මීට වඩා වටිනවා නොවේදැයි සිතුවේය. ගැමියකුගෙන් තොරතුරු අසාගත් රෙහාන් පාසල අසල සිය වාහනය නතරකර ගුරු නිවස වෙත ගියේ කිසියම් කලකිරීමකිනි. මෙපමණ දුෂ්කරතා මැද්දේත් තම සහෝදරයා කුමකට මෙතරම් දුක් විඳින්නේදැයි ඔහුට සිතිණි. පාසල වසා තිබීමෙන් කිසිවකු පෙනෙන්නට සිටියේ නැත. පැරණි අඹ ගසකින් සෙවණ කළ ගුරු නිවසේ මිදුල බොරලුවලින් පිරි තිබිණි. දියසෙවල බැඳී තිබුණ බිත්ති කාලයකින් පිරිසිදු කළ බවක් පෙනුණේ නැත. වහල සෙවිළි කර තිබුණේ සිංහල උළු වලිනි. පලු දෙකකින් සකසා

ගිජුලිහිණියන්ගේ රාත්රිය

ජයශංඛ කරුණාරත්න ගිජුලිහිනියන්ගේ රාත් රිය සාක්කුවේ වූ ලූගර් වර්ගයේ පිස්තෝලය යළිත් වරක් මෘදු ලෙස ස්පර්ශ කළ ත් රාස දිගු හුස්මකින් ළය පුරවා ගත්තේ ය. හදිසියකදී ටෝනිට ක්ෂණිකව ක් රියාත්මක වීමට හැකි වේවා යි යන ප් රාර්ථනය සිතේ දරාගෙන ත් රාස සෙමෙන් දොර පසුපසට තල්ලු කළේ ය. එක්වර ම ක්ෂණික පහර දීමක් ඔහු මෙහිදී බලාපොරොත්තු වූ නමුත් එවැනි කිසිවක් සිදු වූයේ නැත. ඔහු කාමරය තුළට කරපොවා බැලුවේ ය. ඔහුගේ පුදුමයට හේතුවන පරිදි එය හිස්ව තිබුණි.

දූපතක තනි වූ යුවතිය

H rider haggard mary of marion isle දූපතක තනි වූ යුවතිය එස්. චන්ද් රසිරි දසනායක වෛද් යවරයකු මෙන්ම සාමිවරයකු ද වන ඇන්ඩෘ වෙස්ට්, අග් රාණ්ඩුකාර ධූරය භාර ගැනීම සඳහා සිය සේවක මණ්ඩලය හා බිරිඳ වන ක්ලාරා මවුන්සෙල් ද කැටිව, ඕෂනියාව බලා යාත් රා ගමනක යෙදෙන අතර අයිස් කන්දක ගැටීම නිසා නැප්චූන් නෞකාව මුහුදේ ගිළී යයි. එහි දී ඇන්ඩෘ හා ජැක්ස් නමැති සේවකයින් දෙදෙනා නැවේ යට තට්ටුවේ කොටු වී සිටින අතර ඔවුන් මළ බවක් සිතන නැවේ ඉතිරි සියල්ලෝම, ජීවිතාරක් ෂක බෝට්ටුවල නැඟී යාත් රා කරන අතර වෙනත් නැවකින් ඔවුන් ගලවා ගනු ලබයි. පසුව, ඇන්ඩෘ සහ ජැක්ස් ඉතිරිව තිබූ ජීවිතාරක් ෂක බෝට්ටුවේ නැඟී ගොස් මේරියන් අයිල් දිවයිනට ගොඩ බසිති.

ගමෙන් සෙයිලමට

දියුණු වීමට නම් ගමෙන් සෙයිලමට (නගරයට) යා යුතු යැයි එදා ඇතැමෙක් විශ්වාස කළහ. එය අදටත් වලංගු කතාවකි. එහෙත් බොහෝවිට එය හැම යුගයකටමත්, හැම දෙනාටමත් එකසේ සර්ව සාධාරණ වූවේ නැත. නගරයට ගිය බොහෝ දෙනෙක් වැඩි වැඩියෙන් ධනය රැස්කරගෙන හෝ ඉගෙනගෙන රැකියාවක් කර හෝ සමාජයේ ඉහළ තැන් ලබාගත් බවට ජීවමාන සාක්ෂි හැම කල්හිම පැවතිණ. විසිවන සියවසේ මුල්භාගයේ පිටිසර ගමක විසූ මෙම කතාවේ එන ගැමි පවුලක කිහිප දෙනෙක් සෙයිලමේ (නගරයේ) ඓ්ශ්චර්ය සොයාගෙන ගම හැරදා ගියහ. එහෙත් ඔවුන් අසා තිබූ පරිදි නගරයේ ධන නිධානය ඔවුන්ට පෑදුණේ නැත. එහෙත් ගමේ රැඳුණු එම පවුලේ තවත් අයෙකු ගමෙන් ලබාගත හැකි සියලු යස ඉසුරු ලබා ගැනීමට සමත් විය. ගම හැරගියවුන් ව

එරික් බ්රයිට්අයිස්