Confirmation Email Sent

හුස්ම - පබසරා රණතුංග

පුංචි සංධියේ පටන් මා වටා කැරකෙමින් නේක පණ්ඩිත වදන් මා හටම පවසමින් හුරතලෙන් හැදුව දූ සුදු සේල පටලවන් දීගයක යනවාද තාත්තව තනිකරන්..... ඔසරියට හරි හැඬයි දූගේ අම්මා වගෙයි මාල හත දැම්මාම දොණි මැණිකෙක් තමයි නුඹේ හැඩ බලන නෙත් වාං දමනට හදයි ඒත් නෙත් සිනාසෙයි... සිනාසී යළි හඬයි...

පාපොච්චාරණය

කිසිවෙකු පාපොච්චාරණයක් කළ යුතු වන්නේ මද? සිය ජීවන ලාලසාව හෘද සාක්ෂියට එකඟ නැතැයි හැඟෙත කළ ද? සැබැවින් පාපොච්චාරණ අනවශ් යය ද? දේශිත ප් රමෝද් කවියා නවකතා කරුවෙකු ලෙස දොරට වඩින්නේ පාපොච්චාරණය. කෘතියෙනි. එය හොඳ නරක හා කළු සුදු යහපත අයහපත මායිම් රේඛා බොඳ කරන අතර යක්ෂයා ද සුර දූතයා ද එකම මනුෂ් ය ශරීරයක වෙසෙන බව ද විදහා පායි. ප් රමෝද්මය ශෛලියකින් දිග හැරෙන මේ මනරම් ගෙත්තම මනුෂ් ය සන්තානයේ සංකීර්ණත්වය සේ ම ආදරය. අනුරාගය හා ද්වේශය යනාදී සකල විධ හැඟීම් සමඟ පාඨක සිත් සතන් කළඹාලයි. සරසවි මානවකයා යනු මේ සමාජයේ ම පීඩාවට පත් අයෙකි. සරසවිය ද සමාජයට බාහිර කිසියම් පවිත් ර හෝ ශුද්ධ වූ අධ් යාපනයේ ආලෝකයෙන් ප් රචලි

දෙනුවර නැවතුම - 3

අප සැම හැර ගියේ මව්බිම ය. හැරයන්නේ මව්බිම ය. හැරයාමට හේතුව නම් මව්බිමට තමන් නොගැළපීම ය. ඒ නොගැළපීම, ගැළපීමක් කර ගැනීමට අපගේ මාතෘභූමියේ බොහෝ දේ වෙනස් විය යුතුය. මේ කථා පෙළ තුළම මා කීමට උත්සාහ කරන්නේ ශ් රී ලාංකීය වාර්ගික ගැටුමේ ඛේදවාචකය ඔඩු දුවා ඇති තරම ය. එය මිනිස් ජීවිත අරක් අරගෙන ඇති තරම ය. අවසානයේ දේවිකා තම නියමිත ස්ථානයට එළඹෙමින් සිටී. නියමිත පිළිගැනීමට එළැඹෙමින් සිටී. එය කාලයක් තිස්සේ කරන ලද සටන්වල, පිළිගන්නා ලද වෙනස්කම්වල ප් රතිඵලයකි. ඒ ක් රමයටම අපට වාර්ගික අර්බුදයේ අවසානයක් දැකිය හැකිය. සංකේතාත්මකව මා ගොඩනැගීමට උත්සාහ කළේ, ඒ ම්ලේච්ඡ, ප් රචණ්ඩ, අනවශ් ය වාර්ගික ගැටුම් නොමැති සාමාන් ය ලෝකයක

දෙනුවර නැවතුම

ටිකිරි සුභාෂිණි විෆ්ලර් අනුරාධපුර නගරයේ ඉපිද හැදී වැඩී අනුරාධපුර බෞද්ධ පරිසරයේ නිවත්තකචේතිය මහා විද් යාලයෙන් මුලික හා ද්විතීය අධ් යාපනය ලැබුවාය. කොළඹ විශ්ව විද් යාලයේ නීතිපීඨයේ නීතිවේදී උපාධිධාරිණියක් වන ඇය, ශ් රී ලංකාවේ දෙපාර්තමේන්තු කිහිපයක හා වෙනත් රාජ් ය ආයතන වලත් ආණ්ඩුක් රම ව් යවස්ථා කටයුතු හා ජාතික ඒකාබද්ධතා ආමාත් යංශය හා නිපුණතා සංවර්ධන ආමාත් යශයේත්, අවසන් වරට කාර්මික අධ් යාපන හා පුහුණු කිරීමේ දෙපාර්තමේන්තුවේත් 2007 වර්ෂය දක්වා සේවය කර ඇත. ජාතික හා ජාත් යන්තර වශයෙන් ඒ වන විටත් සේවක අයිතීන් හා වෘත්තීය සංගම් හා කාන්තා අයිතීන් වෙනුවෙන් ක් රියාකාරිව සිටි ඇය 2007 වර්ෂයේ දී ජර්මනියට සංක් රමණය

දුම්බර කඳු මත පෙරදිග සුළඟ

1971 කැරැල්ල වකවානුවේ එයට සමගාමී ව ලංකා සමාජය තුළ විප්ලවීය බලවේගයන් ලෙස ක් රියාත්මක වූ දේශපාලන සංවිධාන රාශියකි. 71 කැරැල්ල සමග මේ සියලු දේශපාලන බලවේග මර්දනයේ හස්තයට හසු ව සුනුවිසුනු විය. එම කැරලිකරුවන් හිරගෙවල සහ කැලෑවල මෙන්ම අත්අඩංගුවේ දී රහස් පොලිස් මර්දනයට මුහුණ දුන් ආකාරය මේ පොතේ ජීවමාන ව ඉදිරිපත් වෙයි. බක්මහ කඳුළු යාපනය හිරගෙදරට පහරදීම සහ විජේවීර මුදාගැනීමේ තැත - නමින් පළ වූ කෘතියේ දෙවන කොටස වන මෙය අසාර්ථක 71 අප් රේල් කැරැල්ලෙන් යටපත් ව ගිය අපූර්ව සත් ය කතාවකි.

සඳක් නැංගුරම් ලූ හදක්

පසු වදන ලියන්නට කියූ බදුර්නිශාවෝ වදන පසු කර ගිය බොහෝ තැන් මේ පොතේ දී හමු වේ. එහි එන එක් කවියක දී බිරිඳට පහර දුන් සැමියකු මුණ ගැසෙයි. ගුටි කා තමන් හැර යන බිරිඳගෙන් ඔහු පසුතැවිලි වෙමින් පවා අසන්නේ එහෙම ගෙදරින් යන තරමට ම වටිනවද නිදහස යනුවෙනි. එහෙම අහන සැමියෙක් නම් මේ මුණගැහුණා මය. පහරකන බිරිඳකට එතරම් ම වටිනවද නිදහස ? එහෙම ලියැවෙන්නේ දන්නා දෙයෙන් නිදහස් වෙමින් අපේ සිතෙහි ද ඒ නිදහස පුබුදු කරන්නට හැකි අයටයි. එලෙස දන්නා දෙයෙන් අප නිදහස් කරගන්නා එවැනි තවත් කවි මේ පොතෙන් ඔබට ද හමු වේවි. මේ බදුර්නිශාගේ මුල් ම කවි පොතයි. එය ඕනෑ නම් පුපුරා යන්නටත් හැකි ලෙස සීරුවට පද ඇදපැද තද කර සකසා ගත් සංයමයෙන් යුතු කාව්

සිපීර්

තුවක්කු අතින් ගත් සිරකරු පිරිසක්. නිලධාරී පාලනය ගිලිහී ගිය සිරගෙයක්. ගිනි අවියක් අතැතිව මේසයක් මත නැගි සිරකරුවෙක්, නිලධාරින්ගේ මව්වරු අමතයි. මංකොල්ලකරුවන් ඩිස්පැන්සිරියට කඩා වදියි. 'නිල්ලෙ සොයා' පෙත්ත ඔවුන්ගේ ඉලක්කයයි. පැහැරගත් බෙහෙත් බී, මත් වී සිනාසෙයි. සිහිවිකල්ව එහේ මෙහේ ඇවිදියි; නවතියි. කඳුළු ගෑස් ටින් අහසින් පාත්වෙයි. දුමාරය පැතිරෙයි. අන්ධකාරයේ ගිනිඅවි පත්තු වෙයි. ........................... කාර්යාල මේස මත මළමිනී තුනක්... ගැඹුරු කටහඬක්.. 'තව මරලා ඉවරයක් නැද්ද? නිහඬතාවක්. ........................... වෙඩි හඬක් ........................... වෙඩි හඬක් ........................... වේලාව උදෑසන 7

තම්රු

"...වෙනදට වඩා කලින් අද මම ඇහැරුණා. මේ ලියුම ලියල ඉවර වෙනකම් මට හරියට නින්ද යන එකක් නෑ කියලා හිතෙනවා. කවුළුවෙන් එපිට අළුපාට ඝන මීදුම් වලා කැටිති, ගලීල මුහුදට පාත්වෙලා. තව මොහොතකින් සියල්ල වසාගත් මීදුම් කැටිති පහව ගිහින් හැමදේම පැහැදිලිව පේන්න ගනියි කියන විශ්වාසය මගේ හිතේ තියෙනවා. චන්දිම කාරියවසම් ලියන්නා, ලියන්නා සේ සැබැවින් ම ගතව යන්නේ එහෙම දැනෙන විශ්වාසනීය මොහොනකි. සිංහල-බෞද්ධ අධිනිශ්චිත සංස්කෘතික සන්දර්භය තුළ, එහි ම ස්වායත්ත දිගුවක් වන සිංහල-කතෝලිකභාවය විසින් ආගමක් බවට ම ඌණනය කරන ලද විමුක්තිකාමී ජීසස්මය සමාජ මැදිහත්වීම යළි දාර්ශනික ක් රිස්තියානිය දක්වා ඔසවා තබන්නට අප ගත් දුෂ්කර, භයංකර සාහිත්

යළි මැවෙන අපරාධයක්

සෙවණැලි සොරා සහ තවත් සුරඟන කතා

සපුමලී

"අර වසවර්තියා කරදර කරන්න ආවා නේද..? මම මග දිගට ම හිත හිතා ආවේ.. උඹට කරදරයක් එහෙම කරේ නැ නේද..? යි කුසුමක්කා මගෙන් ඍජුව විමසුවා ය. මම කඳුළු වෑහෙන දැස්වලින් යුතුව ඈ දෙස බලා සිදුවූ සියල්ල ඒ සැටියෙන් ම හෙළි කළෙමි. "හාමු මට කරදර කරන්න ආවා අක්කේ.. කවුදෝ පිරිමි ළමයෙක් ඇවිත් හාමුට ගහලා මාව බේර ගත්තා.. කාට හරි කිවුවොත් මාව මරනවා කිවුවා.. අනේ අක්කේ ලොකු නෝනටයි, ලොකු බේබිටයි නම් කියන්න එපා... මම හඬා වැටෙමින් ඇයව පොරොන්දු කරවා ගත් අතර ඈ මගේ හිස අතගාමින් මා අස්වැසීමට උත්සාහ කළා ය. "මං හිතුවා ඕක.. ඔය ජරා මිනිහා ආව දවසේ ඉඳන් මේ බංගලාව විනාශ වුණා. ලොකු නෝනත් උගේ ලස්සනට රැවටිලා. අනේ මන්දා.. ආයේ නම් උඹව තනි කරල

තුහින සේයා

"කවුරු මොන දේ කිවුවත් සේයා සත්මිණි සපරමාදු කියන්නේ මේ තුහින යසස් රණබාහුගේ හුස්ම ටික කියලා අමතක කරන්න එපා සේයා. උඹ හරි ද වැරදි ද කියලා ලෝකයක් ඉස්සරහ ඔප්පු කරන්න ඕන නෑ. මොකද මං දන්නවා උඹ කොහොම කෙල්ලෙක් ද කියන්න. අන්න ඒකමයි මං මේ තරම් උඹට ඇඩික්ට් වෙලා ඉන්නේ.. **** තුහින යසස් රණබාහු **** ඔයාගේ ආදරේ ලිමිට් එකක් නැතුව ම ලැබුණ නිසා වෙන්න ඇති තුහින මට මේ තරම් දරාගන්න අමාරු. මං දන්නවා කවදාවත් ඔයා මාව අතරමන් කරන්නෙ නෑ කියන එක. මේ ලෝකේ කොයි කොනක ඉඳියත් ඔයා ඉක්මනට මං ළඟට දුවගෙන එයි කියන්න , මට තනියක් දැනෙන්න දෙන්නෙ නැති වෙයි කියන්න මම හොඳට ම දන්නවා. **** සේයා සත්මිණි වංශනායක ****