Confirmation Email Sent

බාරොන් - මඟඇරුණු මඟ

ශ් රීමත් දොන් බාරොන් ජයතිලක (1868-1944) විසි වැනි සියවසේ පළමු දශක හතර දීප්තිමත් කළ, 'අභීෂ්ට දේශපාලනඥයා' හෙටත් රටට ලෝකයට වැඩදායක දේශපාලනඥයා යනුවෙන් හැඳින්වීමට හැකි, ජනනායකයන් කිහිප දෙනා අතර සිටි ප් රමුඛයා ග් රීමත් දොන් බාරොන් ජයතිලක වේ. අධ් යාපනඥයකු, උගතකු, සාහිත් යවේදියකු, පඬිවරයකු, දේශපාලනඥයකු එක විට හමුවන දුර්ලභ චරිතයකට ඔහු හිමිකම් කීවේය. 1931 සහ 1936 රාජ් ය මන්ත් රණ සභාවල ඇමතිවරයකු මෙන් ම සහානායකයා වූ ඔහු සියවස් ගණනක විදේශ පාලනයකට පසු ලංකා ආණ්ඩුවේ ඉහළම තනතුර හෙබවූ පළමු ස්වදේශීය ජන නායකයා ද විය. බ් රිතාන් ය පාලන සමයේ ඉන්දියාවේ ලංකා නියෝජිතයා වී දෙරට අතර පළමු රාජ් යතාන්ත් රිකයා බවට පත් විණි.

අතිසාකී

මම පොඩි කාලෙ අපේ ගෙදර ඉඳලා ඇවිදගෙන යන දුරින් පුංචි පොකුණක් තිබුණා. තද නියගයකටවත් වේළිලා යන්නෙ නැති මේ පොකුණ චූටිම වැස්සකටත් උතුරනවා. ගෙවල්වලට පාරෙ වතුර ලැබුණට පස්සෙ පොඩි කාලෙ රස මතක ගොඩක් තියෙන පොකුණු බිම කාටත් අමතක වෙලා ගියා. දැන් එතන පොකුණක් නෑ. කතාවට ආභාෂය අරගෙන තියෙන්නෙ අන්න ඒ පොකුණෙන්. මම කැමතියි කතාව ගැන ඕගොල්ලන්ගෙත් අදහස් දැනගන්න.

මගේ කතාව

ඉන්ද් රනාථ තේනුවරගේ 'මගේ කතාව' ඔහුගේ පමණක් කතාව නොව, ලංකාවේ එකමත් එක යුගයක කතාවකි.

රෝස සුසානය

"ආ...ව් අත....! කේශරීගෙ සුදුම සුදු පාට ඇඟිලි තුඩක් ලොකුම ලොකු රෝස මලක නටුවෙ තිබ්බ කටුවකට සිදුරු වෙලා රතුම රතු ලේ බිංදුවක් ගහේ තිබ්බ තවත් රෝස මලක පෙති මතට වැටුණෙ කෙල්ලට හිතාගන්නවත් බැරි තරම් ඉක්මනට, පුංචි රිදුමක්වත් දරාගන්න බැරි ඇය රෝස මල් පිරුණු වට්ටියත් අතට අරන් ගෙදර දිහාට යන්න හැරුණෙ ඇස්වලට හීනියට උනපු කඳුළු බිංදුවක් ඇඳන් හිටපු කහපාට පසුබිමේ සුදු පාට ලොකු මල් වැටුණු ගවුමෙන් පිහදාගෙන. අත තුවාල වෙලා රෝස මල දිගේ රෝස ගහේ මුලටම ගමන් කරපු කේශරීගෙ ලේ බිඳීති රෝස ගහ සරුවට හැදුණ පොළෝ තලය සිප ගනිද්දී , එකපාරටම කොහෙන්දෝ හමාගෙන ආව සීතල සුළඟකට විසිරුණු රෝස මල් පෙති වරුෂාවක් මැද්දෙන් මහ පොළොවෙන් කළු පැහැති

අවුරෝරා

ඇමත් රියේස්ට ප් රති-වෛරස් එක හදන්න බැරි වුණේ මොකද? අඩුම ගානේ උත්සහයක් දරන්න තිබුණානේ. වින්ඩ්සේ විමසුවේ පුදුමයෙනි. ඇමත් රියේස් සර් උන් ගාව ඉන්නේ සර්. සට්ව පැහැරගත්තා. ආශික්ගේ පිළිතුරෙන් වින්ඩ්සේ එක්වරම නැගිට්ටේ දැඩි කලබලයෙනි. "දෙයියනේ!" වින්ඩ්සේ සාලය පුරා පියවර තැබුවේ වේගයෙනි. "එච්චර දෙයක් කරපු උන් මගේ අහිංසකීට මුකුත් කරන එකක් නෑ කියලා හිතන්නේ කොහොමද ආශික්... අනිවාර්යයයන්ම මේක හැදුවේ මම කියන්න උන් දන්නවා. වින්ඩ්සේ දැඩි ලෙස කලබල වී වේගයෙන් එහා මෙහා ඇවිදින්නට වූයේය. ආශික් සියලු බලාපොරොත්තු අතහැර දමා නැඟිට්ටේ යෑමට සිතාගෙනය.

දිලෙන තරුව ඇයයි අනුත්තරා

හිනාවෙන්න එපා කියපු එක ගැනද හිතුවේ? හිනාවෙන්න එපා කිව්වේ ඔයාගෙම හොඳට මිනිස්සු යකෙක් වගේ ඉන්න සමාධිට ළං වෙන්න බයයි. ඒත් හිනාවකින් මිනිස්සුන්ට උත්තර දුන්නම උන් ඔයාගේ අසරණකමින් ප් රයෝජන ගන්න එන්නේ. මොකද ඔයා තනියම හැමදේටම මූණදෙන්න ඕන. ඔයා ළඟ කවුරුත් නෑ ඔයාව රකින්න. මිනිස්සුන්ට ඔයා යකඩයක් වෙන්න. කවදාවත් මලක් වෙන්න එපා. මොකද මල තළලා දාන්න හරි ලේසියි. ඒත් යකඩයක් වගේ කෙල්ලක් තළන්න හරිම අමාරුයි.

සැඩ හිරු

කළු ගලක් ඔව් කිසිම හැඟීමක් දැනීමක් නොතිබ්බ තනි කළු ගලක් උඹ ඉටි පන්දමක් ගාණට දිය කරලා දැම්මේ එහෙව් එකෙක් මැණික උබ මගේ ලෝකෙට ආවේ හදිස්සියෙන් වාගේ ඒකත් මගේ අකමැත්තෙන් මම උඹට වෛර කළා නොසෑහෙන්න වෛර කළා හැබැයි දන්නවද රත්තරන් උඹේ අහිංසක හිනාව ඇස් අස්සේ පිරිච්ච උණු කදුළු අහම්බෙන් වගේ දැනුණු ඔය ගෑනු පපුවෙ උණුහුම මාව දිය කරලා ම දැම්මා හැඟීම් දැනීම් නැතිව උන්න මාව කෝටි ප් රකෝටි ගණන් හැඟීම්වල පෙඟෙව්වා ඉතින් මගේ අසෙලියා මල මං උඹට වෛර කලාටත් වැඩියෙන් ඊටත් වඩා තදට උබට ආදරෙයි ඔව්. මේ දුනිත් අක්ෂර දුණුසිංහගේ පණ හුස්ම කොටින්ම කිව්වොත් මුළු ආත්මයම ඔයා මගේ අසෙලියා මල ඉතින් ආදරෙයි හුස්මක් හුස්මක් ගාණෙම මේ ආත්මෙ දි

නපුරු කැටපෝලය

වනවදුලේ තුරු පියසේ දඟ කරන්න හිතු හැටියේ මල් පිපෙද්දී හැඩ බලන්න පාට පාට වලාකුලේ ඉගිල යන්න ගලන ගලන දොළපාරට සෙනෙහෙ දෙන්න මේක නපුරු කැට පෝලේ - අපි වෙන් කරන්න මේක කැතම කැටපෝලේ - අපි දුරින් ඉන්න මල් පෙතිවල පාට හුඟක් හැඩ වුණාට මලින් මලට පැණි පුරද්දී බය වුණාද පැණි කුරුල්ලනේ පොඩි යාළුවනේ මට ආදරෙයි ද පොඩ්ඩිත්තක් දඟ කළාට ආදරෙයි ද? මේක නපුරු කැට පෝලේ - අපි වෙන් කරන්න මේක කැතම කැටපෝලේ - අපි දුරින් ඉන්න දණ්ඩි පැටව් තිත්ත පැටව් පීනන කොට නම නොදන්න මාළු රෑන් එක පොදියට පොඩි මාළුවනේ මගේ යාළුවනේ මට ආදරෙයි ද පොඩ්ඩිත්තක් දඟ කළාට ආදරෙයිද මේක නපුරු කැටපෝලේ - අපි වෙන් කරන්න මේක කැතම කැටපෝලේ- අපි දුරින් ඉන්න...

රතු පාට

රතු පාට රුධිරයෙන් පටන් ගත් මාස් වැස්ස රතු රෝස මලකින් පටන් ගත් ආලයක රතු වර්ණ කුන්කුමින් පාට කළ දීගයක රතු පාට බිඳුවකින් රැක ගත්ත සිරියහන රතු රුධිර ගැලීමෙන් ඉදෙච්ච කිරි සිහින ඉපදෙච්ච දා පටන් ගැහැනු අපේ ජීවිතය අකුරු කළේ කතාවක් හැමදාම රතු පාට...

සාර්වී

අමාවක කළු අහසකට පෑයු පුර සඳ අකුරු ගෙත්තම් කරන නුඹම විය... නීල වටකුරු නෙත් යුගළ නුඹේ මගේ දිවි මගම එළිය කරනා පහන විය.. මඟ බලා සිටි දවස අපේම වුණු කළ සොඳුරු හිමිකාරිය නුඹම විය... නුඹයි අසෙනි වර්ෂාව දැවෙන සිත මා, නිවාලන මේ කවියේ තනුව විකසිත කරන සොඳුරු පද පේළි වී ඇත නුඹ... එකම පැතුම මා පතන නුඹම වන්නයි මගේ පතිනිය ලබන හැම භවයක... ඉතින් අවසර වෙන්න නුඹේ දිවි මඟට සොදුරු සඳකඩ පහණ. කවිරු මදහස් ඉරුගල් බණ්ඩාර

පිල්ලම් අත්වැල

පිරුළු උපත