Confirmation Email Sent

කටු මතින්

"මේ ලෝකේ තියෙන භයානකම දේ තමා මිනිස්සුන්ට දැනෙන හැඟීම්, ඒවා හරි ප් රබලයි. මිනිස් හැගීමකට කරන්න බැරි දෙයක් නෑ නූර්. මිහිස්සු වෙන අපිව සම්පූර්ණයෙන්ම පාලනය කරන්නේ මේ හැඟීම් කියන දේ වෙද්දි අපි හැඟීම් එක්ක ගනුදෙනු කරන්න ඕනන් හරි පරිස්සමෙන්. හැඟීම්වලට අපිව පාලනය කරන්න නෙමේ අපි හැඟීම් පාලනය කරන්න ඕන නූර්. එතකොට අපිට පුලුවන් හැඟීම් එක්ක ගානට ඩීල් කරන්න. "ඔයා ආවේ මගේ බොඩිගාඩ් විදිහට. ඒත් මහේන් ඔයා වැඩිපුරම කළේ මාව ගාඩ් කරජු එකට වඩා මාව ගයිඩ් කරපු එක. ඔව් මහේන් කෙල්ලෙක්ට ඕන එහෙම කොල්ලෙක්.. කෙල්ලෙක්ට ඉන්න ඕන තමන්ව ගයිඩ් කරන්න පුලුවන් කොල්ලෙක්. ජීව්නේ ගන්න තීරණවලදි හයියක් වෙන්න පුළුවන් කෙනෙක්. දෛවය විසින්

වියළි කොපුල්

මතක! හරි දරුණුයි. සතුටු මතක අපිට සැරින් සැරේ සතුට අරගෙන එනවා වගේම, දුක හිතෙන මතක අපිට අරගෙන එන වේදනාව හරිම වැඩියි. අපිට පුලුවන් නම් ඒ මතක සදහටම අමතක කරන්න, අලුතින්ම හැම දවසක්ම ආරම්භ කරන්න, හැම සතුටු දුක පිරුණු මනකයකින්ම ඈත් වෙන්න, අපි හැමදාම සතුටින් ජිවිතය ගෙවන බව නිසැකයි. හේතුව නම්, අපි එතකොට කිසිම දවසක ඒ මතක වර්නමානයත් එක්ක සංසන්දනය නොකර සිටීමයි. දිහේල් හසරුවන් දෑලබණ්ඩාර... ඒ පෞර්ෂය, ඒ පෙනුම තවත් මොනවා නම් කියන්නද මම? මම කව්ද? මම කිසිවක්ම නෙවෙයිද? ඇත්තටම මම කව්ද? මම...

සරා සඳ

ලස්සන ලස්සන මල් වලට විතරක් මිනිස්සු ආස වුණාට ඒ හැම මලකටම වඩා ලස්සන කාගෙවත් බැල්මක්වත් වැදුණේ නැති මල්... හරියට නිදිකුම්බා මල් වගේ.මට ඕන රෝස මලක් නෙමේ. මට ඕන වුණේ වෙනස්ම කෙනෙක්. ඔව්... දෛවය විසින් මට දුන්නා නිදිකුම්බා මලක්. ඉතින් දැන් මේ සහශ් ර යශ්මීර් වීරවංශගේ ජීවිතේ සම්පූර්ණයි. - සහශ් ර යද්ධීර් වීරවංශ - මුලදි හිතුවා අත් අරින්න තැනක් ආවොත් අකමැත්තෙන් ... අමාරුවෙන් හරි ඒ දේ කරනවා කියලා. ඒත් විශ්වාස කරන්න... මාව මොන දේ කොයි විදිහට සිද්ද වුණත් කිසිම දවසක කිසිම විදිහකට මේ බැඳීමට අපෙන් ඈත්වෙලා යන්න මන් ඉඩ දෙන්නේ නැහැ ඔයා කිව්ව විදිහට අපේ බැඳීමේ මුදුන් මුල වෙන්නෙත් අපි දෙන්නම තමා. ඉතින් කවුරු කොයි ව

රුහානා

අම්මලටත් කියමු හාද අයියේ ... ගෙදර ගිහින් කියමු රූ... හරිත කියද්දි තිමාෂාත් ෂෙහානුත් රුහානා ළගින් ම පුටුවල වාඩි වුණා... මං අද ඉදන් සාමකාමි දිවි පෙවෙතක් ගෙවෙනවා හබ්බන්... අපේ බබා හින්දා... මං හරි තැම්පත් වෙනව...සුකොමල වෙනව... රුහානා බඩටත් අතක් තියන් කිව්වෙ තුන් දෙනාගෙම මූණ ඇද වෙලා යද්දි... රුහානා එහෙම ඉන්නෙ නෑ කියලා අනිත් තුන් දෙනාම දැනන් හිටියා... අනේ නිකන් ඉන්නව රූ.... සාමකාමි දිවි පෙවෙත... මං දන්නෙ නැද්ද සාමකාමි කම... හරිත කට ඇද කළේ එහෙම කියලා... සැක් ඒකට නම් හොටුත් පැන්නා හබ්බන්...

අසම්මතයේ උමතුවක්

ගණිකාවකගේ දියණිය, කිසිවිටෙකත් ගණිකාවක් වන්නේ නැත. ධෛර්යයෙන් නැගී සිටින ගැහැණිය උමතුවකි. ඇය මද සුළඟට නොව, ටොනේඩෝවක් පැමිණියද දරා ගන්නීය. සමාජ සම්මතයෙන් පිටතට අඩියක් තබන්නට හැක්කේ එවන් ගැහැණියකට පමණි. තමාට අවශ් ය කතාව ලිවිය යුත්තේ තමන්මය. ඔය ලියන පෑන, කිසිවිටෙකත් අන්සතු වන්නට ඉඩ නොදිය යුතුය. සමාජ සම්මතය කුමනාකාරයේ එකක් වුවද, එය බිඳීම උමතුවක් කරගත් ගැහැණිය, සිංහ ධේනුවක් සේය.

හාදු මල්

ආදරෙයි. ඔහුගේ මායාකාරි හඬ ඇයට ඇසුණේ සිහිනෙන් මෙන්.. අලු පැහැති ඔහුගේ දෑස දිලිසෙනවා. මිත් යා අතරමං වී ඉදියේ ඔහුගේ දෑස අතරේ.. මමත් මිත් යගේ දෑස පියවී ගියා. රුද් රගේ සීතල දෙතොල් පෙති තැවරුණේ ඇයගේ දෑස මත. සිරුර පුරා විදුලි සැර වැදී යනවා මෙන් ඇයට දැනුණේ. දෑස පියාගෙන කුඩා හාදුව විඳිනා ඇයගේ කෝමළ වත පුරා රුද් ර ගේ දෑස දිව ගියේ සංසුන්ව.. එකට ඇලුණු දෙතොල් පෙති.. පිරිපුන් කම්මුල්... උස් පහත් වෙන ලැම් පොහොට්ටු.. සඳ එළියෙන් දිදුලන ඇයගේ වතෙහි අගලක් නෑර රුද් ර දෑසින් විඳ ගත්තා ර්. රු. ද් ඇය මිමිණුවේ නෑසෙන තරම් සිහින් හඬිනි. රුද් රගේ අතැඟිලි ඇයගේ කම්මුල් පිරී මදිමින් නිරාවරිත ගත පුරා දැවටී ගියේ රටාවකටය.

වියරු ගිනිදැල්

මම ද අක්කේ ඔයාව අසරණ කළේ මම ද ඔයයි කේශ් අයියයි නෙවෙයිද මාව අසරණ කරන්නේ. ඔය දෙන්නා මැද්දේ හිර වෙලා නැලිලා පොඩි වෙන්නේ මම නෙවෙයිද? අයියා ඔයාගේ හැම වැරැද්දකටම පලි ගන්නේ මගෙන්. එත් මම දන්නේ නෑ අයියා මේ තරම් ඔයාට වෛර කරලා මගෙන් පලි ගන්න තරම් ඔයා කරපු වැරැද්ද මොකක්ද කියලා. -දිගැසි පහන්යා ඒකනායක-

කෝඩු ආකාසෙ

හැඟීම් මරපු හැම මනුස්සයෙක්ම ජයග් රාහකයෙක්. ඒක තමා මගේ දර්ශනේ... ඒ දර්ශනේ නිසාම මං බිස්නස් ෆීල්ඩ් එකේ අද ඉහළින්ම වැජඹෙනවා. මට හැමදේම පිළිවෙලට වැදගත් විදිහට තියෙන්න ඕනෙ. ඒ වගේම කවුරුවත් මගේ දේවල් වලට අත තියන්න බෑ. පාවිච්චි කරන්න බෑ. රඝුවංශ බංගලාවෙ නීතියක් ඒක. මට ඉහළින් කාටවත් වචනයක් දෙන්න බෑ මෙහෙ. මෙහෙ වගේම මගෙ හොටෙල්ස් වලත් සිස්ටම් එක ඒකමයි. හැමදාම මං දිනුවා විතරමයි. කවදාවත් පැරදුණේ නෑ... පැරදෙන්නෙත් නෑ... - විද්නාථ් ශාක් ය රඝුවංශ - "පිස්සු ඔයාට හොදටම පිස්සු... මට ඔයා ගැන කිසිම හැඟීමක් නෑ. මට පේන්න බෑ ඔයාව... ඔයා වගේ නරක මනුස්සයෙක් මං ජීවිතේට දැකලා නෑ... ඔයා හිතාගෙන ඉන්නෙ ඔයා හරි කියලා... ඔයා ව

පිනි මල් වැස්ස

"පිනි බිඳක් සේ ඇරඹ ගත් ප් රේමය විසල් ගං දියක් කළේ ඔබය. නොසෙල්වී අත අත නොහැරම උන්නේ ඔබය. සුරක්ෂිතව මේ මග මා මෙතෙක් ගෙන ආවේ ඔබය. තරවටු රැවුම් ගෙරවුම් මතින් මා දරා උන්නේ ඔබය. ඇහි පිල්ලමක් යට සඟවා ප් රේමය රැක්කේ ඔබය. සියළු පීඩාවන් ඔබ මතටම පවරාගෙන මා පියාපතක් මෙන් සැහැල්ලුවෙන් තැබුවේ ඔබය. නිර්වාන් අදීශ සූරියබණ්ඩාර ප් රේමය නම් ඔබමය. -පිනිදී සත්සරණි-

ආයෙමත්