Confirmation Email Sent

වස්සානය ඇවිදින්

"යන්නම ඕනෙද..? මනීෂ්ගේ වචනවල තිබුණේ ලොකු අසරණකමක්. "ඉන්න ඕනේ.. ඒත් අපිට එකට ඉන්න අයිතියක් නෑ මනීෂ්.. ඒ කියන්නේ තමුසෙට පුළුවන් මාව අමතක කරන්න.. තප්පරයක්වත් යන්න කලින් ඒ ඇස් රතු වෙලා ගිහින්. මරන්න තරම් කේන්තියෙන්ද..? නෑ.. ඒ් මැරෙන්න තරම් ආදරේ නිසයි. ඇස් පිහාටුවලට බර වැඩි වෙලා එළියට පනින්න දඟලන කඳුළු රඳවගන්න උත්සාහ කරන මනීෂ්ගේ ඇස් ලොවි ගෙඩි පාටට හැරිලා. තොල කට වෙව්ලනවා. කේන්තියයි දුකයි දෙකම දරාගන්න බැරුව රතු වෙලා ගිය ඒ මූණ දිහා බලාගෙන ඉන්න බැරි තැන නෙහාරා බිම බැලුවා. උදේ ඉඳලාම වහින්න ඔන්න මෙන්න වගේ බරවෙලා තිබුණ අහසටත් තව දුරටත් දරාගෙන ඉන්න බැරුව මහ හයියෙන් එකපාරටම වහින්න පටන් ගත්තා.

මායාවි

කොල්ලෙක් වුණාම තමන්ගේ ජීවිතේටම ඉන්න ඕනේ එකම එක කෙල්ලයි. ඒ කෙල්ල වෙන්න ඕනේ එයාගේ මුළු ජීවිතේම. එහෙම කොල්ලෝ අඩුයි අද කාලේ. එත් මම හොයන්නේ එහෙම කෙනෙක්ව පහන් අයියේ. එයාට මාව එයාගේ මුළු ජීවිතේටම වඩා වටින්න ඕනේ. දාහක් කෙල්ලෝ අතරේ වුණත් බය නැතුව තියලා යන්න පුළුවන් කෙනෙක් වෙන්න ඕනේ. එහෙම කෙනෙක් ට මම මගේ පණ වුණත් දෙනවා.." නෙතූ පහන්ගේ ඇස්වලටම එබිලයි අන්තිම ටික කිව්වේ. ඒ ඇස්වලට බොරු කරන්න බෑ පහන්ට. ඒ එක්කම වේගයෙන් පහන්ගේ පපුව ගැහෙන්න ගත්තේ තමන් කරපු පෙර වැරදි කවදා හෝ දවසක නෙතූ දැන ගත්තොත් තමන්ට නෙතුව අහිමි වෙනවා නේද කියලා දැනුණ නිසායි. මේ තරම් ආදරයක් පපුවට දැනෙද්දි කොහොමද දෙයියනේ නෙතූව නැති කරගෙන ජීවත් ව

පාරමී පැතුම්

දෙමව්පියන් ගන්න හැම තීරණයකින්ම දරුවෝ සතුටින් ඉඳලා නෑ පාරමී.. වරුණිට මං කැමති නැත්තන් එයාව මැරි කළාම මං සතුටින් ඉඳියි කියලා කොහොමද ඔයා හිතන්නේ..? ආහ්.. අනික මගේ හිතේ ඉන්නේ ඔයා.. මේ අහන්නකෝ පැතුම් සර්. නිසල් මගේ ජීවිනේට ඇවිත් අවුරුදු දෙකක්.. මං ආදරේ කරන්නේ එයාට.. ඉතින් මේ විදියේ දෙයක් ගැන සර් එක්ක මම කතා කරන එකත් නිසල්ට මං කරන ද් රෝහිකමක්.. පාරමී.. කමෝන්.. ඔයාම දන්නවා නිසල්ගේ ආදරේ තරම ගැන.. මං අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙද..? ඇත්තටම මට අයිතියක් නෑ ඒ ගැන කතා කරන්න.. ඒන් අද ඔයා ගන්න එක තීරණයක් නිසා ඔයාගෙයි මගෙයි දෙන්නාගේම අනාගතේ සතුටින්ද ගෙවෙන්නේ එහෙම නැත්තන් ඔහේ කාලකණ්ණි වෙලා යයිද කියන එක තීරණය වෙයි.. එ

බෙස්ට්මන්

තහනම් වචනයකි ආලේ

''ඔයා මේ කරන දේ වැරදියි රකිත. ගොඩාක් ලොකු වැරැද්දක් කරන්නේ. "වැරැද්ද.? ඔව් ඒත් වැරැද්ද වුණේ මටයි.. ඒකත් තමුසෙගේ අතින්... මගේ ආදරේ තමුසෙට විහිළුවක් වුණා.. පිස්සෙක් වගේ තමුසේ ගැන රැයක් දවාලක් නැතුව හිතපු මම මැචුවර්ඩ් නැති පොඩි එකෙක් වුණා.. මගේ අසයින්මන්ට්ස් පස්සට දාලා තමුසෙට ඩිග් රිය ලස්සනට අරගන්න අසයින්මන්ට්ස් කරලා දීලා උදව් කරපු මම මේ ලෝකේ ඉන්න ලොකුම මෝඩයා විදියටයි තමුසේ දැක්කේ.. මම තමුසේ වෙනුවෙන් මොනාද අයේෂ්මා නොකළේ.? ආහ්.. කියනවා. මම මොනාද තමුසේ වෙනුවෙන් නොකළේ.? මම දැන් ඒ හැම ගණුදෙනුවක්ම බැලන්ස් කරන එක විතරයි කරන්නේ.. තමුසේ මගේ ජීවිතේ සෙල්ලමකට ගත්තා වගේම මම දැන් තමුසෙගේ ජීවිතේ එක්ක සෙල්ලම් ක

සින්දූර් නුඹ නමින්

''මේ කවෙන්නේ නෑ රාවුල්..'' මොහොතකට පියවී ලෝකෙට ආව පූජා රාහුල්ගේ තොල් වලින් මදිලා එහෙම කිව්වා රාහුල් ආපසු පූජාගේ මුණ තමන්ගේ අත් දෙකට මැදි කරලා අල්ලගත්තා. "අනේ රාවුල් තේරුම් ගන්නකෝ අපේ අප්පලා කවදාවත් කැමති වෙන්නේ නෑ.. අන්නා අපි දෙන්නව නිකන් අතාරින්නේ නෑ.. ඔයා සිංඅල කොල්ලා... මම තමිල් කෙල්ල... ඔයාගේ අප්පා අමමා කැමති වෙන්නේත් නෑ... දවසක අපි කසාද බැන්දා... අපේ අනාගතේ ප් රශන තමා එනවා... මේ ආන්නකෝ..'' පූජාගේ ඇස්වලින් කදුළු ගලන්න ගත්තේ නතර කරගන්න බැරුව. තමන්ගේ හිතේ කීයෙන ආදරේ තමන්ගේ ඇස් ගාවම තියෙද්දි ඒ ආදරේ තමන්ගේ කරගත්ත බෑ කියලා දැනෙද්දි පූජාගේ හිත කොහොම ඒක වාවන්නද?

නුවර අහස යට

මේඝනා

අනේ නෑ දෙයියනේ නෑ.. ඔයා හිතන් ඉන්නවා වැරදියි.. අනේ මම ඒ කිසිම දෙයක් හිතලා කළේ නෑ සසංක ඔයාට.. ඒ මොන දේ වුණත් සසංක මාත් ඔයාට ආ . සර් . සසංක සර් . නිකම්ම නිකන් සසංක නෙමෙයි මං තමුසෙට.. මේඝනා කියන්න ගිය දේ කෙල්ලට කියාගන්න ලැබුණේ නෑ. ඒ මොන දේ වුණත් සසංක මාත් ඔයාට ආදරේ කළා.. ඒ වචන ටික කියවෙන්නමයි තිබුණේ. සමහරවිට ඒ වචන ටික මේඝනාගේ කටින් පිට වුණා නම් ගොඩාක් දේවල් අද ඉඳන් වෙනස් වෙන්න ඉඩ තිබුණා. ඒත් සසංක වගේම දෛවයත් ඒ ටික කියන්න එදා වගේම අදත් ඉඩක් දුන්නේ නෑ. හරි සර් අනේ මට සමාවෙන්න.. ඒ කාලේ මොන දේ මගේ අතින් වුණත් ඒ හැමදේටම දැන් මට සමාවෙන්න.. ඇයි මෙහෙම මගෙන් පළගන්නෙ.. අවුරුදු පහක් හයක් ගිහිල්ලත් කොහොමද මේ

පෙට්රල් ඉන්ජෙක්ෂන් සහ මොට්රොනික් පද්ධති

ඉලෙක්ට්රොනික් ඩීසල් ඉන්ජෙක්ෂන්

රළ

ගි නිකඳු මත හිඳ ද හිමකැටි මවනා, ඉන්ද් රජාලිකයා නුඹය.. එය සැබෑය.. එනමුත්, අකුරු බැඳ වචන කල නොහැකියාවක මා විපිලිසරව ය.. සිසිල්වත් කරනට මා දැවෙත්දීත් දරා හිනැහෙන අපූර්වත්වය නුඹ ! ඉතින් ; මට වෙන වචන කොහිවී ද ? ප් රියය නුඹ; මට අංජලීකරණීයයමය !

පහන්සිළ නුඹ මගේ