Confirmation Email Sent

කුවේර

දෙසැම්බර් 30 වන දින නිකුත් වීමට නියමිතයි. නිකුත් වන දිනය පෙර දැනුම් දීමකින් තොරව වෙනස් විය හැකි බව කරුණාවෙන් සලකන්න. මුව රන මලී නෙත් නිල් උපුල් නිල් වරලී දිවඅසර බම් සිහිගිරි ගිරිහිස මන ජල්වනා බියපත් මෙන් නොවැණ බිතෙ සොවින් හින්දිනා සලා නෙත් කැල්ලන් අකමය වෙය මල්මලී සිත් වසඟ කරවන රන් මලක් වැනි වතක් නිල් උපුල් වැනි දෑසක් සහ නිල් වරලක් ඇති සීගිරි ගිරි හිසට බට දෙවඟන කතා නැතිව බියෙන් සහ දුකින් සිටී. ඔබේ දෙනෙත සලා මට සමාවෙන්න මල්මලී

කෙසේ මියැදේ ද මතකයන්?

'කෙසේ මියැදේ ද මතකයන්?' නමැති සිය කුළුදුල් කාව් ය සංග් රහය තුළින් මාධව රංග කවියා තමන්ගේ කාව් ය සළකුණ සනිටුහන් කිරිමට ගන්නා උත්සාහය අගය කළ යුතුම ය, පවත්නා සමාජිය වපසරිය තුළ ගිලෙමින් ඔහු සොයාගන්නට වෙර දරන විවිධ වූ ධර්මතාවයන් කාව් යකරණය නැමැති අත් යන්ත් රයට හසුවී මනරම් නිමාවකින් යුතු පලස් බවට පත්වන ආකාරය පෙනෙන්නට තිබේ. සංස්කෘතික පරිහාණිය, නාගරිකරණයේ අඳුරු සෙවණැලි, ආර්ථික පරිහානිය, පරිසර හායනය, මානව සම්බන්ධතා ආදී වු විවිධ ප් රපංචයන් මාධව තම කවිය තුළින් පාඨක හදවතට සමීප කරයි. මෙලෙස ඔහු තබන පළමු පියවර කවියට හිතැති අපගේ අප් රමාණ සතුටට කාරණයකි. නිරන්තර අධ් යයනය හා සතතාභ් යාසය තුලින් ඔහු අනාගතයේ වඩා සාර

පාපෝච්චාරණය

සහශ්ර මෙහෙයුම

ජූහි

තම්මැන්නා රැජිණ

චීන නාට්ය කලාව

අල්ලපු ගෙදර

සඳ කිඳුරු නාඩගම වෙනුවෙන් ඩිංගිරි මුදියන්සේටවත් නැති කැක්කුමක් සීලවංස හාමුදුරුවන්ට තිබුණි. සමහර වෙලාවට සඳ කිඳුරිය චරිතය රඟපාන අයුරුත් ලැයිනෝනාට කියා දෙන්නේ සීලවංස හාමුදුරුවන් ය. ඔහොම කියා දෙන වෙලාවක වැරදීමකින් ලැයිනෝනාගේ පියයුරුවකටත් සීලවංස හාමුදුරුවන්ගේ අතක් වැදී තිබිණි. පළමු වතාවේ එය වැරදීමකින් සිදු වූව ද පස්, හය වෙනි වතාවෙත් එය සිදුවන විට වැරදීමකින් සිදුවන දෙයක් නොවන බව ලැයි නෝනාට වැටහී තිබිණි. එහෙයින් ඒ දර්ශනය ම තවත් දහ දොළොස් වතාවක් පුරුදු වෙන්නට ලැයිනෝනාට සිදුවිණි. "කිඳුරා ලගින්නේ ඕබඩ කැදැල්ලේ කිඳුරී ලගින්නේ ඔහුගේ තුරුල්ලේ දෙළුම් වීර පළු කෝන් හිඹටු සහ එරඹකැන් අතු බරින් බරව ගොස් ඉදී තිබෙන

රූකඩ සහ වෙස්මුහුණු

පුද්ගලයෙකු උපතේ සිට මරණය දක්වා වූ ජීවිත කාලය තුළ සිය අභිමතය ඇතිව හෝ නැතිව රඟ දක්වන්නා වූ චරිත රාශියකි. රූකඩ හා වෙස් මුහුණු තුළින් අරලියා පෙරේරා ඉස්මතු කරනුයේ එසේ සිය ජීවිත කාලය පුරාම තමන්ගේ සැබෑ හැඟීම් මැඬගෙන අනුන් වෙනුවෙන් වෙස් මුහුණු පැළඳි සහ රූකඩ බවට පත් වූ චරිත කීපයක ජීවන පුවතකි. එය විටෙක ඔබේ නෙතට කඳුලත්, තවත් විටෙක ඔබේ මුවට සිනහවත් කැඳවාගෙන එන මනුසත්බවේ අපූරු චාරිකාවක් වනු ඇති බව නොඅනුමානය.

5D මිරකල් - කේතකීගේ විමර්ශන

සුන්දරත්වයේ කඩතිර වලට මුවාවී අසුන්දරම දේ සිදුවිය හැකිය.. අසුන්දර රහස් සැඟවීම උදෙසා අහිංසක ජීවිත බිලිවිය හැකිය.. අලංකාර මුහුණු පසුපස විසකුරු හදවත් පැවතිය හැකිය.. සහකාර පොලිස් අධිකාරී කේතකී වික් රමආරච්චිට ඒ අසුන්දර රහස අනාවරණය කර ගැනීමට හැකි වේවිද..?

වරවණ්ණනී

ගෑනු අපි ඉවසන්න ම ඉපදිච්ච ජාතියක් බං. අපි ඉපදිච්ච දා ඉඳලා විඳවන එකනෙ බං කරන්නේ? තුන් මහක් ගිය තැන කන් දෙකම විදිනවා. ඊට පස්සේ තඩියෝ, උකුණෝ කහ කහ කොණ්ඩේ වවනවා. රෑක තොටක, මහ මගක තනියම යන්න නෑ. අවුරුදු දහ දොළහක් ගියා ම මාස් වේදනාව. එතන ඉඳන් හැමදාම මොකක් හරි වේදනාවක්. කසාද බැන්දොත් බැඳපු මිනිහට වාල්කම් කරගෙන ඉන්න ඕන. කන්න බොන්න ටිකේ ඉඳන් අමුඩ රෙද්ද පවා හෝදන්න ඕනි. එතැන ගිහින් නැන්දම්මලගෙ, නෑනලගෙ ඉඳන් හැම එකාගෙම රෙස්පොට් බලන්න ඕනි. ඊට පස්සෙ වදපංකෝ දරුවෝ. උන්ට තියෙන්නෙ හති අරින්න විතරයි. අපි තමයි උස්සගෙන ඉන්න ඕනි. දරුවෙක් උන්නත් ප් රශ්න, නැතැත් ප් රශ්න. අපේ ඕනකමක් කවමදාවත් අපිට කොර ගන්න ලැබෙන්නෙ නෑ.

ත්රිමූර්ති

'ඔපරේෂන් එක කරන කොට උණ්ඩුක පුච්චය ටිකක් පුපුරලාලු තිබුණේ..තව ටිකක් ප් රමාද වුණා නම් මැරෙනවා කියලා දොස්තරලා කියලා තිබුණා.හරියට ප් රමාද වුණේ මම වගේ එයාලගේ කතාව.මං ඉස්පිරිතාලේට ආවේ උදේ හතට කියලා කෑ ගහලා කියන්න මට හිතුණා.ඒත් දෙවිවරු ඉස්සරහා ගොළු වෙන එක පරම්පරා ගාණක ඉඳලා අපේ පුරුද්දනේ. ඉතිං මමත් ගොළු වුණා,