Confirmation Email Sent

කහ පාට මල්

මට ඕන පොතක චරිතයක් වෙන්න. හැමදාම මිනිස්සුන්ට මතක තියෙන චරිතයක්... ඔයාට එහෙම ඕන නැද්ද..? "නෑ. මට පුරාවෘතයක් වෙන්න ඕන නෑ. සරදියෙල් මීනුකා වගෙ... කෝවලන් කන්නගි වගෙ... සිද්ධාර්ථ යශෝධරා වගේ.. එයාලා පුරාවෘත වුණේ වෙන්වීම ළඟ... අහිමි වීම ළග... ඒ විතරක් නෙවෙයි, ඔයා අර කිව්ව දම්මි සුගත්... අරවින්ද.. දෙවොන්දොරා නොරිකො.. එයාලත් වෙන්වුණා.එයාලටත් අහිමි වුණා. ඒ නිසා මට එපා එහෙම. මිනිස්සුන්ට මතක තියෙන චරිතයක් වෙනවට වඩා,පොතක චරිතයක් වෙලා අමරණීය වෙනවට වඩා, ගෙවන පුංචි කාලය හරි ආදරේ කරන අය එක්ක ගෙවලා මැරිලා යන්න මං කැමතියි. එහෙත් සත්වි,,, ඈ නිහඬවම අසා හිඳ සිනාසුනේ පොළවට ය. "දන්නවද... සමහර ඉරණම් වෙනස් කරන්න බෑ.සමහ

ශ්වේත මීදුම්

''මට ඔයාව ඕන රත්තරං ඇයටද අවැසි ඒ උණුසුම් දෙතොලේ පහස සිරුර පුරා විඳ ගැනීමටය. යුවතිය දීඝායුගේ අතැඟිලි මත සුරත තබා පැවසුවේ ඒ පහස විඳීමට සූදානම් බවය. ඉතිං තවත් ඇගේ සොඳුරු රුව අසල වාරණ දැමිය නොහැකිය. "මගෙ වෙනවා නේද? " ඔයාගෙ වෙලා ඉවරයි නෙ මම '' හැම දේකින්ම මගෙ වෙන්න දේව්

අන්ධීරා

ඇය උන්නේ සුදු පැහැති කෙටි තුවායක් පමණක් හැඳගෙනය. ජල බිඳු වැගිරෙන හිසකෙස් වෙනදා මෙන්ම මුහුණ මතට වැටී තිබුනේ ඇගේ දෙනෙත්ද හරිහැටි නොපෙනෙන ලෙසිනි. තත්පර ගණනක් තුළ ආදිල්ගේ දෙනෙත ඇගේ නිරාවරණය වූ උරහිස්වලට බොහෝ සෙයින් පහලින් පපුවෙහි මදක් දකුණු පසට වන්නට වූ සලකුණක් මත නැවතුනේ ඉබේටමය. එහි ඇගේ කිරිගරුඬ පැහැයක් ගත් සමෙහි අංක 2 සලකුණු කර තිබුනේ රත්කල යකඩයකින් කළ හංවඩු ගැසීමක් මෙන්ය. එමෙන්ම ඇගේ ගෙලෙහි එල්ලෙමින් තිබුනේ විදුලි ආලෝකය නිසා දිදුලන රිදී පැහැ සිහින් දම්වැලකි. එහි වූ කුඩා කාසියක් වැනි පෙන්ඩනය මත කුඩා ඉංග් රීසි අකුරුවලින් කොටා තිබුනේ "andheera ලෙසය.

තාවතින්සා

පුනර්භවය, නැතහොත් නැවත ඉපදීම ඔබ විශ්වාස කරනවාදැයි මම නොදනිමි. නමුත් මම එය විශ්වාස කරමි. මියෙන්න මොහොතකට පෙර දුන් එකම එක පොරොන්දුවක් නිසා ජීවිත කාලයක් මම ඔබ එනතෙක් බලාසිටිය නිසාවෙන්... අවුරුදු ගානක් පුරා ඔබ ඉපදෙන්න බලන් සිටි නිසාවෙන්... ආත්මගානක් පුරා අපි, අපි වෙනුවෙන්ම ඉපදී ජීවත්ව... මිය ගිය නිසාවෙන්... මම එය තද බල ලෙස විශ්වාස කරමි.... - මහී -

මාත්රා

''නංගි පව් බං'' ඔහු පැවසුවේ දුම් උගුරක් පිට කරමිනි.දෑස් පවා පියවී තිබුණත් ඒ කටහඩේ තිබුණේ සුපුරුදු ගොරෝසු බව මිස් වෙරි ගතියක් නොවේ.එක් වීදුරුවක් අවසන් කළ භද් ර තවත් එකක් පුරුවා ගත්තේ ය. ''නංගි පව් තමයි බං'' මනු අතේ ඇති අරක්කු බෝතලයේ අන්තිම උගුරද බී එය වීදුරු ස්ටූලය මතින් තැබුවේ සෑහෙන ශබ්දයක් නැගෙන්නයි. ''උඹේ නංගි පව් නෑ යකෝ...මගේ නංගි පව්.මගේ අග් රා පව්'' භද් ර නිරුත්තරව ඔහු දෙස බැලුවේ ය.මදක් හෝ වෙරි ගතියක් නොතිබූ ඔහු කකුල්වලට බර වී සිට දුම් උගුරක් බිව්වේය. උඹ හිතන්නේ මම දන්නෙ නෑ කියලද..?

චිම්නි කෝපි

" ව ලාකුලකුත් අරන් තරුවකුත් ණයට ඉල්ලං එන්න. තරුව ලන්තැරුමක අලවලා අපට පුලුවන් වලාකුලක් දිගේ පාවෙවි ඉන්න ... " "ඇයි ණයට?" "ආපහු යද්දි තිබුණු තැනින් තියලා යන්න" "ඔයාට තියා ගන්න බැරිද? මතකයක් විදියට" "මේ පාර නං මතක මොනවත් තියාගන්නෙ නෑ... ඒවා මාව මරලම දාවි" "එච්චර දරුණුද මගෙ මතක?" "ඒවා උල් කරපු දියමන්ති කිණිසි වගේ... වටිනවා... එළියයි. ලස්සනයි... හැබැයි ඇනෙන කොට රිදෙනවා. හදවත ඉරෙනවා. ඒ සීරුම් සනීප කරගන්න කල් යනවා." "මං මේ පාර ඒ හැම මතකයකම මල් වලින් ඩෙකරේශන් එකක් අමුණන්නයි යන්නෙ.." "එතකොට උල් වල සියුම් ගතිය අඩු වෙනවද?" "නැතිවෙයි.. හැබැයි අග්ගිසි වල මල් පැටලිල තියෙන නිසා ඔයාගෙ හදවතෙ ඇනෙන්නෙ මල් මිසක්

නුඹආයෙමත් ඇවිත්

මේ මොකද? හැමෝම තඩි බෑග් අරන් බහින දිහා මං බලාගෙන හිටියෙ කටත් ඇරගෙන. මුන් මෙහෙ පදිංචි වෙන්නම හිතන්ද ආවේ... අනේ දේවියනෙ... මං පොඩි පොඩි වැරදි කරනවා තමයි. ඒත් ඒකට මෙච්චර ලොකු දඬුවමක් සැර වැඩියි නේද? ඇයි මේ අපත රැල මෙහෙ නතර කරලා මට මගෙ ජීවිතේ කළකිරවන්න හදන්නෙ. ඒක වැරදියි නේද...." මම ඇහැව්වේ කෝටිම තිස් තුනක් වෙච්ච දේව සභාවෙ මට වෙන් වුණ දෙවියො කෝටි දාසයාමාරෙන්. "මොකද ඊරි උඩ බලන් කරන්නේ... රාවි අහන්නෙ මගෙ ලඟට ඇවිත් ඒකිත් හොඳට උඩ බලන ගමන්. "දවල් තරු පෙනුනා... මං මේ ඒවා බලන ගමන්.." මං කිව්වෙ මූණත් ඇද කරගෙන. "නෑ..? ඒවා ලස්සන ද ඛං,? රෑ ඒවා වගේමද?" ඒකි කියන්නෙ හරි උනන්දුවෙන් ආපහු උඩ බලන ගමන්... හැටි මේකිග

මාරුතයේ ගීතය

එතකොට මිස් යුහන්සා දන්නවද... මීට අවුරුදු දහයකට කලින් ඔයා හදිසියේම අතුරුදන් උන බව.. ඒ වගේම ඒක තවමත්නොවිසඳුන ගැටලුවක් වෙලා තියන බව... වසර දහයක්? යුහන්සාගේ සිතට නැගුනේ පුදුමයකි... ඈ බොහෝ කලක් නින්දේ හාඅවදිවෙමින් සිටි බව ඇය දැන උන්නාය... නමුත් ඒ වසර දහයක් බව කෙසේ විශ්වාස කරන්නද? අතුරුදන් වූයේ කෙසේද? ඒ කුමක්නිසාද සහ අද මෙවන් කාමරයක් තුල සිටින්නේ මන්දැයි ඇයට සිතාගන්නට නොහැකි වී තිබුනේ සියල්ල පටලැවිල්ලක් මෙන්දැනෙන නිසාමය. ඒ වගේම... අපිට දැනගන්න ඕන ඔයාට මොකද උනේ වගේම හදිසියේම ඔයා අතුරුදන් උන තැනට නගර ගානක්දුරින් එකපාරටම මතු වුනේ කොහොමද කියලා..

ද්වාරි ස්වර

නොපෙනෙන මානයක බැඳුනු.. අහ්ලාද ජනක ප් රේමයක රූපයක් හැඟීමක් නොමැතිව, කටහඬකට පමණක් බැඳුනු ප් රේමයක පැටලී.. තමන්වම තේරුම්ගන්නට නොහැකි වූ ඇය, සිය පරම්පරාවේ විනාශය රැගෙන ඉපදුන වගත්, සිය දෙමව්පියන් පිළිබඳ හාන්කවීසියකවත් නොදන්නා ඇය... කඳුකරයක අතරමං වූ කටහඬක් පමණක් ඇති යක්ශයෙකුට පෙම් බැඳි ද්වාරි නම් යුවතියක්.. නිහඬ රාක්ෂයෙක් බඳු පරම්පරාවේ හිතුවක්කාරයා ඉන්ද් ර නම් වූ අතීශය කඩවසම් තරුණයෙක්.. මේ ලෝකේ දුටු ලස්සනම ගැහැනිය යැයි පවසමින් ද්වාරි වටා ප් රේමයෙන් එතෙන මෙලොව සුන්දරම කටහඬ හිමි ස්වර නම් යක්ෂ ආත්මයක්... වටා ගෙතෙන, තුන්කොන් ප් රේමය.. ද්වාරි ස්වර නම් වේ...

කඩවර

හිරු දුටු පිනි

සඳනාරි

ඒ හැම තැනකම තිබුණෙ... තියෙන්නේ ආදරේ ධාවී. ඔයා වෙන කාටවත් ළං වෙන එක දරාගන්න බැරි ආදරේ. ඔයා වෙන කෙනෙක්ව අල්ලද්දී මම පිච්චෙනවා. රණ්ඩු කර කර මම හැමදාම බලාපොරොත්තු උනේ ආදරේ. ඔයා මට වඩා බබාට ආදරෙයි කියලා දැනෙද්දී, ඔයා එදා මාව බේරගත්තෙ බබා හින්දා කියද්දී ඒ හැමදේටම මම තරහා උනේ ආදරේ හින්දා.. ධෘවික ඇය දෙස තප්පර ගණනක් බලා හිඳ පිටව යද්දී සඳනාරී බිත්තිය මත රූටමින් අසුන් ගත්තේ දෑස් තද කර පියාගනිමිනි. ඇය සවන් දුන්නේ පිටව යන ධෘවිකගේ මිරිවැඩි හඬටය. ඒ හඬ මැකී ගිය සැණින් පණ ගැන්වුණ මෝටර් රථයේ හඬටය. "හැමදාම ඉල්ලුවේ ආදරේ... ඇය මිමිනුවේ අතැඟිලි වලින් බිත්තිය සූරමිනි. නිය කැඩී ඇඟිලි තුඩු වලින් ලේ පිටවන තුරු ඇය රිදවා

ඔබට මා මෙන්

" අ ද ඉඳලවත් කෙල්ලෙක් වගේ හැසිරෙන්න බලනවා... ඔය ගැනූකම වටින්නේ එතකොට හැම එහෙකටම ඔය කට ඉස්සර කරගෙන වට්ටි අම්මා කෙනෙක් වගේ හැච හැච ගාන්නේ නැතුව. ටී ෂර්ට් කෑල්ලයි කලිසමයි ඇන්දම හිතන් ඉන්නේ කොලු භාග කියල ද? නෑ බං ඒ හිත විතරයි ඒ නිසා දැන්වත් කෙල්ලෙක් විදියට හැසිරෙනවා. එතකොට තමයි ගෑනු ළමයෙක්ගේ නියම ලස්සන පෙනෙන්නෙ..... තවත් කොල්ලෝ එක්ක මේ විදිහට කට ගහගෙන යනවා මම දැක්කොතින් අම්මපා උඹේ කන පලනවා මම එදාට." ඔහු දත්කුරු කමින් එලෙස පවසත්ම ඇය කඳුළු පිරුණු දෙනෙතින් ඒ දෙස බලාගෙන සිටියාය. ඔහුගේ තියුණු බැල්ම දුටුවෙන් ඇය නෙතු වෙනතකට හරවගෙන ඔහුගේ සුරතට මැදි වූ තම අත ඇද ගත්තාය.