Confirmation Email Sent

අඟර දඟර ඉස්කෝලේ - 17

අඟර දඟර ඉස්කෝලේ - 13

මැට්ටි

මැට්ටි ටීච බටර් කෑවා කියන්නේ ටීච කෙනෙක් ලමයි ඉස්සරහා බටර් කයිද දැකලා නෙමේ නේ ඔය කියන්නේ.. දැක්කේ නැති උනාට ..! කවුරුත් ඒ වගේ රස බටර් විසි කරනවයෑ එහෙනම් ටීච ගෙදර ගිහිං හරි කයි. නැත්තං අපිව පන්නන් නැතිව අපිටම දෙන්න තිබුනනේ කන්න ********* මැට්ටි. වැඩිහිටියන් අපේක්ෂා කරන රාමුකල ජයග් රහණ නෙළා ගන්නේ නැත. එහෙත් ඇය, ඇයගේම සුවිශේෂී වූ ජයග් රහණයන් භුක්ති විඳිමින් මහා වෘක්ෂයක් වෙමින් මහ පොළොව මත වැඩේ. ආර්ථික අගයන් ඉපදවීමේ පමණක් නොව ජීවිතය වින්දනය කිරීමේ දක්ෂතාවයද කුසලතාවයකි. දරුවන් තුළ ඇති එවන් කුසලතාවයන් මොට නොකොට ඔබ දැමීමට වැඩිහිටියන්ට ඇති මහත් වූ වගකීම මෙහි සියුම් ලෙස ස්පර්ශ කරයි. වැඩිහිටියන් අපේක්ෂා

අඟර දඟර ඉස්කෝලේ - 16

සහෘද අන්ත

සහෘද අන්ත ඔයා පක්ෂපාති රුසියාවට ද? මගේ මුවින් පිටවූවත් ඒ වදන් බොහෝ ආගන්තුකව මට දනුණි. මං පක්ෂපාතී ඔයාට මට එක්වරම සිහිපත්වූයේ නිවස ඉදිරිපිට රැඳවුණු ඇමෙරිකානු ධජයය. එය ජූලි මස සතරවන දා පැවැත්වෙන ආචාර පෙළපාලි හා විචිත් රවත් දේ වෙනුවෙන් දැමෙන්නෙකි. පෙළපාලිය යන විට මැටි හිසෙහි රැඳි තොප්පිය ගලවා ආචාර කරයි. රුසියාවටද? ඇමරිකාවටද? ඇමෙරිකාව, ඇත්තට ම ඇමෙරිකාවට. මං විශ්වාසකරන දේ ඔයා දන්නවා නේ. මං දන්නවාද? මං දරුවෙක්. අනාථ දරුවෙක්. ඒ හින්දා මට තෝරාගැනීමක් නෑ. ඔයාට හැමතිස්සෙම තෝරාගැනීමක් තියෙනවා. රුසියාවේදී නෑ. මම නිහඬවීමි. ඔයාගේ පක්ෂපාතිකම. ඒක එක වෙලාවක තිබුණේ රුසියාවට. පැහැදිලිවම. මුලින්ම මං විශ්වාස කරන්න

සඳ මල

මං ඒ කහ නූල අරන් බොහෝම පරිස්සමින් අපූ ගේ බෙල්ලේ ගැටගැහුවා. ඒ එක්කම කෝවිල් ඇතුලෙන් ලොකු ශබ්ද පූජාවක් පටන් ගත්තා. මං හිනා උනාට ඒ වෙලාවෙ ඒ සද්දෙන් එක්ක මට දැනුණා හැඟීම විස්තර කරන්න බැරි උනා. ඒ තරම් හදවත පසාරු කරගෙන යන හැඟිමක් නිසා මගෙ මුළු ඇඟම නිකම් දරදඬු වෙලා වගේ තිබ්බා. අපූ හිටියෙ ඇස් පියාගෙන. එයා මුළු හිතින්ම මේ වෙන දේ විඳිමින් හිටියා. හැඟීම්, දැනීම්, එක්වීම්, වෙන්වීම්, ජාති, ආගම්, කුල, සංස්කෘතීන් එක්ක. එන්න ඇවිද යන්න. පිච්ච මල් සුවඳ තැවරුණු අපේ ආදර කතාව තුළ...

ආදරයට ආදරෙන්

අඟර දඟර ඉස්කෝලේ - 5

කන්ද හැඬුවා හොරෙන්

''කැළලක් ඇතිය නොමැකෙන ඔසුවක් නොමැති මෙදියත'' මම නොව මුසා නොකියන කැඩපත එලෙස පවසත

ඉතිං මං නඩු කියන්නෑ

හැම විටම හිනාවට හේතුවක් මට දුන්න දිවා රැය දෙකෙහිමත් උදෑසන වී උන්න.... නටුවෙ උන් මල් පියලි සැරසෙද්දි හැරයන්න සබඳ එක වරක්වත් මලේ පෙති සිප ගන්න අසන්ති කරුණානායක ලියා තිබෙන්නේ සීරුවට කියවා බැලීමට ඒකල කවිය. ඒවා රසිකයෙකුට 'අසන්නට' ලියා නැතැයිද සිතමි. කෘතියෙහි ඇතුළත් වන්නේ ඒ කල රචනා වුව, ඒ සියල්ල පොදු තේමාවක් පළ කර සිටියි. ඒ තේමාව මා වටහා ගත්තේ ' ස්ත් රී චිත්තයෙහි එකෙල මෙකල වන අවිද් යමාන සංවේදනාවන්හි කටහඬක් ලෙසිනි. ජීවන ලාලසාවෙන් මඬනා ලද ස්ත් රී ආත්මයකින් මතු වන සෝ ගී රාවය ලෙසින් ඉහතින් සඳහන් කළේද එකරුණමය. ඉවසිල්ලෙන් කියවන විට ඒ කටහඬ රසිකයෙකුට ඇසේ.

රෝස පාට ලැවැන්ඩර්

දසුනිගේ ලිවීම් බැලූ බැල්මට ඉතා සැහැල්ලු, නිරායාසී සහ ලලිතවත් වුවත් එම සරල බව තුළ දරා හිඳින මිනිස් ස්වාභාවය ගැන කරන හෙළිදරව් කිසිදු ලෙසකින් සරල නැත.ඇය සියුම්ව එම ගති සොබා අපට පෙන්වා ඉවත් වෙයි.මෙම කතා, ලේයර කිහිපයකින් යුත්තය.ඇතුළත නොකියා සිටින දෙය,සමහර තුනී ලේයර් වීදුරු ලෙසින් අපට බලන්නට සලස්වයි. මේ සෑම කතාවක්ම රසවත්ය.එසේම ඒවා අනන් ය හැඩ සහ පරිමා දරා සිටියි.ඇය ඒ තුළ එදිනෙදා ජීවිතයේ අපට දැක මගහැරෙන මිනිස් ගත රඳවයි.මේ ඔබ මග නොහැර කියවිය යුතු පොතකි.ඔබට ඔබ මුණගස්සන ඉඩකි.

මමයි ෆීනික්ස් කිරිල්ලී

මමයි ෆීනික්ස් කිරිල්ලී ගිනි වතුර හලාගෙන ගිනි අරං ගෙදර එන නුඹ ගේන ගින්දරින් රෑ පුරාවට දැවෙන නැවතත් උදෑසන අළු මතින් නැගිටින නුඹේ ෆීනික්ස් කිරිල්ලී