Confirmation Email Sent

සිටුවර පුවත

වරෙක හිරු රැස් මෙන් උණුසුම් වන ස්ත් රීහු තවත් වරෙක සඳ රැස් මෙන් මුදු සිසිලෙන් යුක්ත වන්නෝ ය. මේ නවකතාවේ එන සරලා නම් ගැහැනිය ද, ඒ චරිත ලක්ෂණ ද්විත්වය ම හිමි කර ගන්නේ කවදා හෝ පති දම් බිඳ ගත් ගැහැනියක ලෙස සමාජයෙන් දෝෂාරෝපණය ලබන්නට ඇගේ සිතේ පවතින අනියත බිය නිසා ය. සරලා ගේ චරිතයට ප් රභාෂ්වරයක් වීමට හැම මිට ම තැත් කරන පණ්ඩුල වරෙක මුදු මඳ පවනක් වෙමින් ද, වරෙක චණ්ඩ වූ කුණාටුවක් වෙමින් ද, සරලා තමා වෙත නතු කර ගැනීමට වෑයම් කරන්නේ ස්වකීය ප් රියාවිය තමන් වෙතින් නික්ම යෑමට තැත් කරන එක් අනුවේදනීය මොහොතක ය. රාග, දෝෂ, මෝහ ආදි ක්ලේශ රාශියකින් වෙළී සිටින මිනිසා තමන් අතින් සිදුවන වැරදි ද, මනා ගුණ ද අත් දකිමින් ගෙ

සෙංකඩගල මහ බිසෝ

කුසුමාසන දේවිය නමින් ද ප් රකට වූ දෝන කතිරිනා බිසව උරුමයෙන් ම තමන්ට හිමි වූ කිරුළ නිසා අනේකවිධ දුක් ගැහැටවලට බඳුන් වූ රජකුමරියකි. උඩරට සිංහල වංශකථාවේ ශෝචනීය සිද්ධි දාමයක් නිරූපණය කෙරෙන 'සෙංකඩගල මහ බිසෝ' නමැති මෙම නවකතාව ලිවීමේදී කතුවරිය මහත් වූ දයාවෙන් යුතුව කුසුමාසන දේවිය ගේ චිත්ත තත්ත්වය විවරණය කරයි. මනුෂ් යත්වයේ සෑම ස්වරූපයක් ම ගැඹුරින් ස්පර්ශ කරයි. මෙය වරෙක කියවන්නා තුළ ආනන්දයක් ද, වරෙක ඇස කඳුළක් ද නැංවීමට ද සමත්වන්නේ ඒ හේතුවෙනි. කඳුකර රජදහනේ විසිතුරු සිත්තමක් බඳු මෙම නවකතාව තුළින් අපූර්ව චමත්කාරයක් පාඨක මනසේ ජනිත වෙයි. බුද්ධියට මෙන් ම හදවතට ද එක සේ ආමන්ත් රණය කරන මෙම නවකතාව තුළින් මතු වන්න

කැලෑව සහ පුරාණ ගම

බ්රෝහියර් හඳුනාගත් ලංකාව

මෙය ලංකාවේ යටගිය දවස සම්බන්ධයෙන් මගේ සිත් සතන් තුළ පහළ වූ හැඟීම පළ කරන අධ් යයනයකි. 1910 සිට 1949 දක්වා මිනින්දෝරු දෙපාර්තමේන්තුවේ මාගේ සේවා කාලය නිසා, අන් අයකු සාමාන් යයෙන් නොයන, ලංකාවේ ප් රත් යන්ත ප් රදේශයන් කථා ද, මුහුද ආශ් රිත ප් රදේශ කථා ද මා මෙහෙයැවිණි. මේ ප් රජාත් යන්ත ප් රදේශයන් හි ඇති, ලංකාවේ තිබූ අපූර්ව ශිෂ්ටාචාරය පිළිබඳ කුතුහලය දනවන හා සිත් අදනා නටඹුන් තුළින් සිත් සතන් හි සැඟැ වී ඇති මතක සමුදායන් අවදි වේ. එ මෙන් ම ඇවැතුම් පැවැතුම් මඟින් දූෂණය නොවී, නගරයේ ජනයා මෙන් කෘත් රිම ඇවැතුම් පැවැතුම් බදා නොගත් අව් යාජ ගැමි ජනතාවක් ද මෙහි වාසය කරත්. මෙම කෘතිය තුළ අඩංගුව ඇත්තේ, මේ ඉපැරණි ශිෂ්ටාචා

මධුශාලා

ප් රියාදරිය, ඔබ මට මධුවකි හිස් බඳුන සේ මම වැලැපෙමි එහෙත් මා පිරී ඇත ඔබ ගෙන් පානය කරන්නී ඔබ ය එය නැඹුරු කර දෙ තොල ඔබේ උතුරා යන මධුවිතය මම බමන සංවේදනා හා මුසු ව තොල ගායි ඔබ මා; එක්ව හිඳිනෙමු සහානුකම්පාවෙන් නිබඳ එසේ ය, මධුගෘහය වී අප උනුන් හට නූතන හින්දි කාව් ය ලෝකයෙහි කවීන් අතර බච්චන් කවියා ප් රමුඛස්ථානය හොබවන්නේ යැයි කීම අතිශයෝක්තියක් නොවනු ඇත. ඔහු ගේ "මධුශාලා" කාව් යය ඛයියාම් ගේ "රුබායියාත්" කාව් යයට බෙහෙවින් සමානකම් ඇති නිර්මාණයකැයි පැවැසීමට ඉඩ ඇත. කුමක් හෙයින් ද යත් ෆිජ්ජෙරල්ඩ් "රුබායියාත්" කාව් යය මඟින් ඉංගිරිසි කාව් ය රසිකයන් කෙරෙහි ඇති කළ බලපෑම, බච්චන්කවියා "මධුශාලා" කාව් යය මඟින් හින්දි ක

ගිරුවාපත්තුවේ ජනකතා

ජාතියක නොසිඳී පැවත එන චීන ජනකාව් ය පමණක් නොව කතන්දර හෙවත් ජනකතා ද ජනශ් රැති සාහිත් යයට ඇතුළත් සාහිත් ය අංගයෝ වෙති. ශාස්ත් රීය වූ ද නීති රීති නොම වූ ද සාහිත් ය කෘතීන්ගෙන් ලබන ගැඹුරු රසාස්වාදයට නොදෙවනි ස්ථානයක් නම් පරිසරයේ සෞන්දර්යය හා සිදුවීම් අන්තර්ගත වූ ජනශ් රැති සාහිත් යයෙන් ද ලැබිය හැකි ය. ජාතික සංස්කෘතිකාංගයෙන් හා ගැමිවහරින් සුපෝෂිත වූ ජනකතාවට සිංහල ජනශ් රැතිය තුළ උසස් තැනක් හිමි වේ. එයට වැදගත්ම හේතුව වන්නේ වියරණ මියර හා සදහා සිතැඟි හා කියමන් ඇසුරින් පොදු පාඨකයාට අවබෝධකර ගත හැකි සේ ගැළපී තිබීමයි. ඉහත සඳහන් කරුණු අනුව වීමක බලන විට රන්ජිත් ඒකනායක විසින් රචිත ගිරුවාපත්තුවේ ජනකතා එකතුව අගනා කත

සරාගය

1940 දශකයේ මුල් භාගයේ පමණ වන්නියේ ඈත පිටිසර ගමක සිදු වූ සිද්ධි මාලාවක් ප් රතිනිර්මාණය කරමින් සකසා ඇති මෙය ආශාවෙන් කියවිය හැකි නවකතාවකි. සිදුවීම් සියල්ල පෙළ ගස්වා ඇත්තේ එම අවධියේ ආර්ථික, සාමාජීය හා සංස්කෘතික පසුබිමද පිළිබිඹු වන අයුරිනි. කතුවරයාම පවසන පරිදි මෙහි එන අත්දැකීම් බොහොමයක් නිර්ව් යාජ ය. එය යථාර්ථවාදී නවකතාවක අත් යාවශ් ය ලක්ෂණයකි. ආර්ථික අහේනියත් සමඟ ඇතිවන විවිධ ඛේදවාචකයන්ද කතුවරයාගේ අවධානයට ලක් වේ. මෙහි කතුවර ජගත් කුමාර සේනානායක මහතා එම වන්නි ප් රදේශවල බොහොම ටික කාලයක් ජීවත් වීමෙන් ලද නිර්ව් යාජ අත්දැකීම් ඇත්තෙකි. ඔහු යථාර්ථවාදී නවකතාවේ ස්වරූපයද මැනවින් හඳුනාගත් ආධුනික ලේඛකයෙකි. මේ ඔහ

වන වැදුණු දොස්තර

සිය පියා යමක් ලියනු දුටු හැම මොහොතකම ඔහුගේ ඇඟෙහි දැවැටෙමින් "තාත්තේ ඔයා හැම තිස්සේම කුරුටු ගාන්නේ මොනවා ද?" යි ඇසූ සිඟිති දුවක් පසුව සුරංගනා කතා ලිවීමේන් තාත්තාගේ අඩි පාරේම යන්නට පටන් ගෙන මුහුකුරා ගිය ලේඛිකාවක වශයෙන් ඇගේ තාත්තාගේ ජීවිත කතාවද ලිවීමට වාසනාවන්තියක් වූවාය. ඒ ඉංග් රීසියෙන් ලියූ පොත් තුදුසකින් එම සාහිත් ය පෝෂණයට දායක වූ ක් රිස්ටීන් ස්පිටිල් විල්සන් නමැති සුප් රකට ලේඛිකාව ය. මේ රටේ සිටි සුප් රකට ශල් ය වෛද් යවරයකු මෙන්ම ලේඛකයකුද වූ ආර්, එල්. ස්පිටිල්ගේ වැඩිමහල් දූ ය, ඇයට නැඟණියක්ද සිටි නමුත් කුඩා කාලයේදීම මිය ගියාය. ක් රිස්ටීන් විල්සන්ගේ මුළු ඉංග් රීසි කෘති අතුරෙන් කීපයක් තිත්ත කෝපි ,

නොක්ස් දුටු ලක්දිව

ශ් රී ලංකාව ගැන ඉංග් රීසියෙන් ලියැවුණු චිරප් රකට ග් රන්ථය 1681 දී ප් රකාශයට පත් වූයේ ය. ඒ වූ කලී රොබට් නොක්ස්ගේ an historical relation of the island ceylon, in the east-indies නමැති සර්ව කාලීන ශාස්ත් රීයකෘතියේ එතෙක් ප් රකාශයට පත් ප් රථම මුද් රණයයි. එය දිවයිනේ මධ් ය කාලීන සමාජයේ ශිෂ් ය පරම්පරාවේත් විවිධ ප් රාඥයන්ගේත් නිත් ය මූලාශ් ර ග් රන්ථයක් බවට පත්ව තිබේ. පුරාතන සාහිත් ය වංශයේ සුවිශේෂ පාඨක ප් රතිග් රහණයට පාත් රව පවත්නා මේ කෘතිය එහි මූලික ස්වරූපයේ හා මුද් රණ ස්වභාවයේ වෙනසක් නොමැතිව ප් රකාශයට පත් වීම නිසා එය පොත් එක් රැස් කරන්නන්ගේ ආකර්ෂණයක් බවට ද පත්ව තිබේ. කර්තෘවරයා ද කන්ද උඩරට රාජධානිය තුළ

ලක් බිමේ සත් වසක්

අපේ රටටත් අපේ මිනිසුන්ටත් පමණක් නොව, අපේ සතා සීපාවාටත් ආදරය කළ සුදු ඒජන්ත හාමුදුරුවෝ වන ලෙනාඩ් වුල්ෆ් ගේ (1904 1911) ස්වයං ලිඛිත චරිතාපදානයේ දෙවැනි කොටස වන growing (1961) කෘතහස්ත පරිවර්තකයකු වන ප් රේමචන්ද් ර අල්විස් මහතා විසින් සිංහලයට නඟා ඇත. පාහියන්ගේ - හියුංසාංගේ - දේශාටන වාර්තා - රොබට් නොක්ස්ගේ ලංකා විස්තරය ඩොයිලිගේ දිනපොත මෙන්ම වුල්ෆ්ගේ growing නම් කෘතිය ද ලංකාවේ අතීත තොරතුරු සොයන පර්යේෂකයනට ඍජු මූලාශ් ර ග් රන්ථයක් ලෙස අතිශය වැදගත් ය. ලෙනාඩ් වුල්ෆ් ලියූ, බැද්දේගම නමින් සිංහල පාඨකයන් හඳුනන village in the jungle (1912) නම් නවකතාව ලංකාව පසුබිම් කොට ඉංගිරිසියෙන් ලියැවුණු ශ් රේෂ්ඨතම නිර්මාණාත්

සංගු අඬහැරය

සංගු අඬහැරය වූ කලී මරී මැජරෝවා නම් චෙක් ජාතික ලේඛිකාව විසින් ලියා පළ කරන ලද ද සයිරන් (චෙක් බසින් සෙරේනා ) නමැති නවකථාවේ සිංහල අනුවාදයයි. චෙකොස්ලෝවැකියාවේ (අද චෙක් ජනරජය) ප් රාග් නගරයට නුදුරු වූ උවාලි හි කම්කරු පවුලක උපත ලද ඈ හැදී වැඩුණේ ගල් අඟුරු ආකරවලින් ගහණ ක්ලැඩ්නෝ නුවර ය. මෙම නව කථාවට පාදක වූයේ ද එම නගරය යි. එහි විසූ පතල් කම්කරුවන්ගේ ජීවිත පිළිබඳ ඈ තුළ වූයේ මනා අවබෝධයකි. සොළොස් වන වියේ දී ප් රභූ පවුලක මෙහෙකාරියක ලෙස සේවය කළ ඈ පසුව අධ් යාපනය ලබා සමාජවාදී අදහස් දරමින් පීඩිත කම්කරු ජනතාව හා කාන්තාවන් වෙනුවෙන් සටන් කරනු සඳහා තම පෑන මෙහෙයවූවා ය. 1907 දී ධනපතිවාදය හෙළා දකිමින් ලියූ කෙටි කථා අඩංග

පරිණත ජීවිත මාවත

ජීවිත වියමන ප් රචන්ණ්ඩ ලෙසට ඉරී ගිය විට පැටළුණු නූල් නැවත ගෙතිය හැක්කේ කාලයේ අත්වලට පමණි. එහෙත් අප ඒ සඳහා අවකාශ ලබා දිය යුතු ය. වේදනාවේ පළමු කම්පනයේදී අපට දැනෙනුයේ ලෝකයේ සියලු හෝරා යන්ත් ර නැවතී ඇති බවත්, අපගේ වේදනාව සදා කල් පවතිනු ඇති බවත් ය. එහෙත් ජීවිත කාලය පුරාම අරමුණු ඉටු කර ගැනීම සඳහා අප ඉදිරියට යා යුතු ය. ජීවිත ගමනේ ඉදිරියට යාමට අප අපවම කෙසේ හෝ පොළඹවන විටෙක වේදනාව වැඩෙන්නේ අඩු වශයෙනි. සතුටු මතකයන් ආවර්ජනයටත්, රිදුම් වෙනුවට ආශිර්වාද ලැබී ඇති බව සිතීමටත් හැකි දවසක් අවසානයේ එළඹෙනු ඇත. විපතක් මැඩ පැවැත්වීමේදී කාලය අපට මිතුරෙකු වනුයේ නොවැළැක්විය හැකි දේ පිළිගැනීමටත්, අමිහිරි බව අප සිත් තුළින