Confirmation Email Sent

අංගලක්ෂණ විද්යාව හෙවත් ස්ත්රී පුරුෂ දේහ ලක්ෂණ

වින පෙරලුම

පොරොන්දම් විනිශ්චය

රන්දම්

සිදංගනා 1 - සිදංගනා ඉරුගල්බණ්ඩාර

ධවල පිල්ලි

පුරාවිද් යා ඉතිහාසය තුළ මනුෂ් යයෙකුට ලැබිය හැකි ඉහළම ගෞරවාදරය ලබමින් ලංකා ඉතිහාසයේ අද්භූත සහ අපූර්වතම සිද්ධීන් සහ තැන් පළිබඳ ගවේෂණය කරන පුරාවිද් යාඥයෙක්. - භාග් ය කෝණාර පණ්ඩිතරත්න - ඉතා ළාබාල වයසේදීම රටේ ජනතාව පුදුම කරවන සත් ය අනාවැකි පළකරමින් සමාජ ආන්දෝලනයට ළක්වන ප් රවීණ ජ් යාතිර්වේදියෙක් -කෛලාශ ලංකාධිනායක - ගුප්ත ශාස්ත් රය පරතෙරට පැමිණ අදිසි ලොව හා ගනුදෙනු කරමින් අභිරහස් දේ කරන යකැදුරෙක්. - ඛණ්ඩි ගුරුන්නාන්සේ - ජීවිතේ අන්තිමකාලයේ දුලබ රෝගයකට ගොදුරුව නන්දොඩවමින් කල්ගෙවන විශ් රාමික ජ් යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරිවරයෙක්. - තිලක් කොතලාවල - ගුරුකම් නිසා නෑ පරපුරම එක එකා අඩු වයසින් මියෙනතුරා බලා සිටින්නට

කර්ම

ඝාතකයා සොයා නොගත් අබිරහස් මිනීමැරුම් දෙකක්... සන්නාසියකු සේ මිනිස් සමාජයෙන් ඈත්ව වනගතව ජීවත් වන මිනිසෙක්.. සිය පෙම්බරියගේ මරණයට යුක්තිය සොයා වෙහෙස වන තරුණ සැමියෙක්.. එකකට එකක් බැඳී කොස් කන්ද ලැයිම හා රතු බංගලාව අතර යටි පීල්ල ගම්මානයේ විසුරුණු නොවිසිදුනු රහස් රාශියක්.. මේ සියල්ල නිහඬව දකිමින් ඒ සියල්ල විසඳා ගන්නට වෙහෙසෙන තරුණයෙක්..

සඳ නිදි නෑ

''අතින් අල්ලන් හිටපු මිනිස්සු හිතින් අල්ලන් ඉඳල නෑ කියල දැනුණු තප්පරේම අපිත් අත් අරින්න ඕන ලිහිණි. නැත්තං අපිට අපිවත් නැතිවෙනවා. මං එදා බෝධියට පඬුරු දාලා ජීවිතේ අලුතින් පටන් ගත්තා. අර පිරෙන දුරුතු හඳ පල්ලා... කවදහරි කණ්ඩලමෙ ලස්සනටම හිනාවෙන කෙල්ල මම වෙනවාමයි.'' - නිසාකි සඳමායා සමරතුංග - ''මයෙ කොල්ලා කැළේට දක්කලා.. ගෑනු දෙන්නෙක් විතරක් ඉන්න ගෙදෙට්ට පැන්න පිරිමිංගෙ පිරිමිකං හොඳා පොල් පිත්තකිං කපන්නට. වටේ හක්කලං කොරන්නෙ.. චංඩිනං වරෙල්ලා දොරපලුව බිඳ ඇතුළට. කැතිගානවා එකෙක් නැර. හිතාන ඇති උන්නෙ චංඩිකං ඔලට රෙද්ද බුරුල් කොරන අනෙක් ගෑනු වගේ කියල මෙහෙත්..'' - උපුලි අම්මා - ''කිරි බොන කාලෙ එයාව අත් ඇරලා ද

අඟුරු මල්

"සී.අයි.ඩී. එකේ උන්නු කාලෙ එන හැම කේස් එකක්ම ටක්ගල විසඳුව නිසා මං හිතාගෙන උන්නෙ මට විසඳන්න බැරි කේස් එකක් නෑ කියල.. ඒත් මේ ගමේ එකපිට එක වෙච්ච මිනීමැරුම් එකකටවත් වගකියන්න ඕන කව්ද කියල මට තාමත් හොයා ගන්න බැරි වුණා. මිනීමරුවා කවුරු උනත් ඌ අපි හිතනවට වඩා මොළකාරයෙක්. මේ එක මිනීමැරුමකින්වත් ඌ අපට කිසිම සාක්ෂියක් ඉතුරු කරල නෑ... " - ඕ.අයි.සී. සුවහස් දිසානායක "මොකද්ද බං මේ ගම.. බල්ලො බළල්ලූ ගාණට මිනිස්සු මරල දාන හැටි බලපං.. ඒකත් මහ අමානුෂික විදිහට.. කව්ද මේව කරන්නේ? මේ වගේ තැනක උඹ ඉන්න ඕන්නෑ සුවහස්... උඹ මං එක්ක යමං ආපහු... උඹේ අම්ම මේව දන්නවනම් මටත් විසුමක් වෙන්නෑ.." - උදාර (සුවහස්ගේ මිතුරා) " මේක හර

හැරදා නොයන්නෙමි

හදවතින් මැරිච්ච මිනිස්සු හැබෑවටම මැරෙන්න බය නෑ අක්කා... මං ආදරේ කරන්න බය මිනිහෙක් නෙමේ. එහෙම උනානම් මං බෝගමුව වලව්වේ සුදු මැණිකෙට ආදරේ කරන්නෑ. මට ඒ අහිංසකී එක්ක කූඩු වෙන්න ඕන වුණානම් මං ඔය හිට්ලර්ට බයේ ඒ කෙල්ලව අරං පැනල යන ජාතියෙ එකෙක් නෙමේ. මුළු ගමම මිහිහට බය වුණත් මං ගිහින් එයාගෙන්ම එයාගෙ දුවව ඉල්ලනවා.ඒත් මේ සිද්ද වුණේ අපි දෙන්නම හිතුව දෙයක් නෙමේ අක්කා.....මේ සිද්ධියෙන් මට මාව වගේම ඒ අසරණීටත් හැමදේම නැතිවුණා. කොහේ කොහොම හිටියත් මං එයාව හොයාගන්න ඕන අක්කා.. ඔයාගෙ මල්ලිට මේ පිච්චෙන ගින්දරින් නිදහස් වෙන්න පුළුවන් වෙන්නෙ එයාට ඇත්තටම වෙච්ච දෙයක් හොයා ගත්තට පස්සෙ

අපි

සොත්ති මාලා හිඳ උන් තැනින් නැගිට්ටාය. නැත. ඈ නොවේ. ඇය තුළ උන් ගැහැනු ආත්මය නැගිට තිබිණි. රැය පදික වේදිකාවේ ලෑලි පටි බංකුවේ නිදන්නට තීරණය කර උන් අනාථ යුවතිය - ශාක් යා ළඟට ඇය කිට්ටු විය. ලොතරැයි විකුණන බාලා ඊට ටිකක් දුරින් ශාක් යාට කෙළ හළා ගත් ගමන්ය. "වරෙං යන්ඩ..." මාලා ගහෙන් ගෙඩි එන්නා වාගේ යුවතියට කීවාය. "කමක් නෑ අක්කෙ... මං අද රෑ මෙතන නිදා ගන්නවා... ශාක් යා කීවාය. උඹ මෙතන නිදා ගත්තොත් හෙට උදේට බඩ වෙලා තියෙයි. ගෑනියෙකුට වරදින්ඩ ඒ හැටි වෙලාවක් යන්නෑ බං... උඹට වරදින්ඩ බීඩි දුමක දුර ඇති.. මාලා .මේ ඇනුම් පද කියන්නේ තමාට බව ඒ වනවිටත් බීඩි දුමාරය රවුම් කරමින් උන් බාලාට තේණ. ලේන්සු පොඩියක් තරම් දෙයක්