Confirmation Email Sent

මල් මල් රෙද්ද

Copy Colouring - Vehicles

Copy Colouring - Vegetables

සිංහල කොපි පොත 2

මම නොරිකොසං

අපි පස්දෙනා හරියට අතේ ඇගිලි පහ වගේ.... ලංකා, විශ්ව, චාමික, සාමක, ඕෂධ.... සුළැඟිල්ල තමයි ඕෂධ, සුළැඟිල්ල වගේ උනාට ඉස්සරහින්ම ඉන්නෙ ඌ තමයි. අපි 4 දෙනාටම වැඩිය ඉස්සරහට ඌට යන්නත් පුළුවන් බව මට හිතෙනව. දෙවනි ඇඟිල්ල තමයි සාමක, අපේ කතානායකය. අතක තියෙන, හදවතට සමීපම සංවේදීම ඇඟිල්ල, ලෝකෙ වටිනාම දේවල් පළඳවන්නෙ ඒකනෙ. ඌත් ඒ වගේ තමයි. බොහොම නිහඬ වැඩි කළබලයක් නැති සංවේදී කෙනෙක්. ඒ වගේම අපි 4 දෙනාටම නොපෙණුන වටිනාකමක් අනිත් මිනිස්සුන්ට පේනව. මම ඒක දැකල තියෙනව. මැදගිල්ල තමයි චාමික, බොහොම කැපී පෙනෙන ඇඟිල්ලක්නෙ. ඌත් ඕනම තැනක බොහොම කැපීපෙනෙන කෙනෙක් තමයි. ඒක ඉබේටම වෙනව. දබරගිල්ල තමයි මම, කවදාවත් දබරෙට යන්නෙ නම් නෑ.

ඉරි තැලුණු සිරිපතුල්

වියරු සුළඟට පපුව අල්ලා පෙති හලාගත් මල් බොහෝ ඇති මෙබිම දුහුවිලි සුවඳේ වුව ඒ මල් හි සුවඳ ම දැවටි එන හැටි ඉටිත් දියවෙන හිරුගේ කිරණට නොබිය හිනැහෙන ඉතිරි මල් පෙති අසීරු ම වෙලාවෙත් නටු නොහැර ඉන්නට කියා දෙන හැටි එබඳු මල් පෙති පිපුනු නටුවක මතු දිනක ඇති මියුරු ඵල ඉති පවා හෙටකට ගහක් දෙන්නට කැමැත්තෙන් දිවි නසා ගනු ඇත

අතවැසියන්ගේ පාපොච්චාරණ

කවිය අත් නොහැර කවියෙහිම රැදී සිටිමින් කවියම තම ප් රකාශන මාධ් යය ලෙස තෝරාගෙන කාව් යකරණයේ යෙදෙන්නෝ සුලබ නොවෙත්, රුවන් වටවල මෙම ගණයට අයත් වන කවියෙකි. රුවන් වටවල කවියාගේ 'අතවැසියන්ගේ පාපෝච්චාරණ' කාව් ය සංග් රහයේ බොහෝ නිර්මාණ තුළින් ඔහු උත්සාහ ගෙන ඇත්තේ, ඔහු සමග ජීවත්වන සහෝදර ජනතාවගේ දුක්ඛ දෝමනස්සයන් ප් රතිනිර්මාණය කරමින් රසිකයන්ට පිරිනැමීමටයි. ජීවිතයේ අඳුරු පස, දුක්ඛ දෝමනස්ස පමණක්ම නොව ප් රේමය ආදරය පිළිබඳ අත්දැකීම් ද කවියාගේ නිර්මාණවලියෙහි හමුවේ. ආදරයේ සම්ප් රයෝගය මෙන්ම විප් රයෝගයද, දුක කඳුළ මෙන්ම සතුට සිනාව ද චමත්කාරය ද තැවැරුණු නිර්මාණ මේ කවි එකතුවෙහි වේ.

හතිලන කඳු මුදුන්

හති හලන වැලිකැට

කවිය සාම්ප් රදායික කඩඉම් ඉක්මවා ගොස් එසේ විසිර පැතිර යා යුතු ය. ඒ, මුළු මහත් මානව සමාජය වෙනුවෙනි. පදමට අනා වතුරින සාදා මහා මන්දිර ගෙවැදුණ මුල් ම දින දොරක විරි බිරි හඬ ඇසී ළතැවුල් ගෙන පිස දමන වැලිකැට එදෙස බලමින් ඈත ඒ මැදුරු බර උසුලන හතිහලන වැලිකැට ග් රන්ථ නාමයට ද පාදක ඉහත කෙටි රචනය පෙන්වා දෙන්නේ විනුක සතු කාව් ය ශක්තිය නව අර්ථ ප් රතිපාදන සොයමින් ඉන්නා බවයි. ආචාර්ය රත්න ශ් රී විජේසිංහ

පුංචි කුමාරිහාමි

කුමාරිගෙ මූණ දිගේ කඳුළු බින්දු එකින් එක ඇඳගෙන හිටිය රතුපාට හැට්ටෙට වැටෙනවා. ඒව වැටිල හැට්ටෙ අමුතු පාටක් ගැහෙන විත්තිය කුමාරිට තේරෙන්නෙ නැහැ. කුමාරිගෙ ඇස්දෙක හැරිල තියෙන්නෙ මිදුලෙ කොණක තිබුණ පහන් පැල පැත්තට. පහන් පැලේ ලස්සන බුද්ධ රූපයකුයි ඊයෙ පූජා කරපු මල් දෙක තුනකුයි තියෙනව. තව පැත්තකින් මැටි පහනක්. මැටිපහන කළු ගැහිලා. ඒ දිහා බලාගෙන ඉන්න කොට කුමාරිට මතක් වෙනවා පුංචි කාලෙ. කුමාරිට අම්ම කෙනෙක් හිටියලු. ඒ විත්තිය කිව්වෙ තාත්තා. කුමාරි දැක්කෙ නැහැ අම්මා මොනවගේ කෙනෙක්ද කියලා. ඒ වුණාට කුමාරිගෙ හිතේ ඇඳිල තිබුණ අම්ම මේ වගේ කෙනෙක් කියලා. කුමාරි ගේ ඉස්සරහත් තිබුණ පහන් පැලක්. ඒක මේ පහන් පැලට වැඩිය ලස්සනට

රවිඳුගේ සිහිනය

ජීවිතයේ සැබෑව ඔබේ පය පාමුල තබාගෙන දෑස් වසාගෙන නොසිටින්න. අපි, අප අවට ජීවත්වන්නන් ගේ සැබෑ ජීවිත සමඟ එක් වී ලෝකය ගැන උගනිමු. එකිනෙකාට උදව් කිරීමට උගනිමු. අපේ ජීවිතවලට ශක්තියක් එක් කර ගනිමු. අඩුපාඩුකම් නැතිව ඉතා සතුටින් පාසල් අධ් යාපනය ලබන දරුවෝ සිටිති. ඒ අතර බොහෝ අඩුපාඩුකම් ඇතිව ඉතා දුක සේ පාසල් අධ් යාපනය ලබන දරුවෝ ද වෙති. මේ සියලු දරුවන් තුළ උනන්දුව, උත්සාහය සහ ගැටලු විසඳාගැනීමේ ශක්තිය ද හෙමිහිට වැඩෙන්නේ නම්, පාසල් අධ් යාපනය නිමවා පාසැලෙන් සමුගන්නා දරුවා පාසල ඉතා අගේ ඇති අධ් යාපනයක් තමන්ට දුන් බව තුටු පහටු සිතින් සිහි කරනු ඇත. ඒ ලැබූ ශක්තිය වෙනුවෙන් අකුරින් සටහන් වූ සහතිකයක් ඔවුනට උවමනා නැත. රා

මිනිස් හිතේ හාස්කම් 06