Confirmation Email Sent

ඒකාත්මා

කුළුඳුල් මාගේ ආත්මයම මිහිදන් වුණේ ගල් කුලක් ඇතුලේ... කළුගල් පර්වතයටත් දරාගන්නට බැරිව ඇති මේ ගැහැණු පපුවේ දුක ආත්මයම හෙල්ලුන අදෝනාවක හඬ... පර්වතයටත් දරාගන්නට බැරිව ඇති... ඒකයි ලය පැලෙද්දිම ඉරිතැලුවේ ගිරි සිඛර නුඹ...

පවුරු පියාපත්

"හේතුව මොකක්ද?" "මො..කක්ද? "බබෙක් වෙන්න එපා ඕයි. තමුන් මැරේජ් එකට අකැමැති හේතුව මං අහන්නේ. බොරුවට ගොත නොගහා ඔය කට ඇරලා උත්තර දෙනවා මට"

සුසුම නුඹ

"සයුරු... "ම්... මහා කඩා වැටීමකින් යුතුව ඔහු න්ම් හඬක් නැගුවේය. මගේ සිත තුළ තිබි සිතිවිලිවලින්ම දැන් ඔහුද දැවෙන වගට සැකයක් නැත. ඉදින් මා දන්නා සයුරු එහෙමය. වැරදි කර තිබුණද කවදත් ඔහු සඳෝත්තමාගෙන් මිදෙන්නට කැමති වූ මිනිසෙකු නොවේ. *තව පැය හත අටකින් එළි වෙනවා... මම ඔහුට එලෙස අනතුරු ඇඟවුවෙමි. ඔහු වුවමනාවෙන් මදෙස හැරී බැලුවේය. ඒ දෑස්වල පෙට් රොල් ලන්ටෑරුමේ එළියට දිලිසෙන මද තෙත ගතියක් වෙයි. මට අතීතයේ සයුරු සිහි විණි. අපගේ වෙන්ව යෑම් අසල මුලින්ම කඳුළු ඉස්සර කරගන්නේ ඔහුය. මම හැමදාම හඬා ඇත්තේ තනිව සහ මගේ හොඳම මිතුරිය වූ දේවනී සහ අම්මා එක්කය. ඉතින් එය නොදුටු සේ මම ඔහු අසලින් නැගිට ගත්තෙමි. පියවරක් දෙකක් ඈ

රන්දුනු දහරා

දන්නවද මේකේ අයිතිකාරයා කවුද කියලා? නැහැ අවී..කාටද මේක අයිති ? "වෙනකාටද ඉතින්..මේක අයිති ඔයාගේ ලන්ඩන් මස්සිනාට තමා අයියාගේ නම මොකද්ද අවී? බණ්ඩාර දිසානායක" "එච්චරද.,මුල නම ඒකද අවී මුල මැද අග කියන්න නම් දන්නේ නෑ හැබැයි මම දන්නේ ඔය නමින් තමයි හම්මි..මොනවා වුණත් එයා ඇවිත් මේවා භාරගන්නවා නම් නේද අපෝ එයි ඔය බණ්ඩාරයා මේන් කියලා..මෙච්චර කාලයක් එන්නැති එකා තව කවදා එන්නද? අවිශ්කගේ වදන් නිසා බණ්ඩාර අයියාගේ හැඩරුව විමසන්නට සිතූ අදහස එතනම අතහැර ජීවා අවිශ්ක පසුපස බංගලාව තුළට ගියා. මේ බන්ග්ලෝ එක සෑහෙන්න පරණ එකක් වගේ නේද අවී වටපිට බලමින් ආ පීවා අවිශ්කගෙන් ඇසුවා. "මේ බන්ග්ලෝ එක හොටෙල් එකක් කරන්න ගොඩක් කම්පැනි ඉ

හිතේ කෙටූ ටැටූ

පොත ගන්න ඔයා පහත්උනු තප්පරේට ඔයාගේ ටයිඩ් ඩෙනිම අස්සේ හිටි නිල්පාට සමනලයා ඉගිල්ලිලා ඇවිත් මගේ හිතේ වැහුවා දැං ඌ එළවගන්න බෑ මට රෑට

මන්දෝදරී - රාවණ පෙම් පුවත

කාර්තු

"ඔයා ගායනයක යෙදෙනවා... මම නර්ථනයක යෙදෙනවා....අපි ගැලපෙන්නේ නැති දෙන්නෙක්..." " ගැලපෙන මිනිස්සු කොහෙද ඉන්නෙ... ගැලපෙන්නෙ නැති අපිව ගලපන්නයි මට ඔින" "මං හරියටම ගහකට බර වැඩි අන්තිමම පත් රය වගේ මං හරියට ඒ පත් රය වැටෙනකම් බලා ඉන්න සෘතුව වගේ." "ඔයාට තිබුණෙ ගැඹුරු රිදුමක් ගසට ඉතිරි කරන ඒ එකම පත් රය නොවී ඉන්න...." "ඔයාට තිබුණෙ මගෙ හිත දිගටම රිදවන ඒ සෘතුව නොවී ඉන්න...."

හැරදා නොයන්නෙමි

හදවතින් මැරිච්ච මිනිස්සු හැබෑවටම මැරෙන්න බය නෑ අක්කා... මං ආදරේ කරන්න බය මිනිහෙක් නෙමේ. එහෙම උනානම් මං බෝගමුව වලව්වේ සුදු මැණිකෙට ආදරේ කරන්නෑ. මට ඒ අහිංසකී එක්ක කූඩු වෙන්න ඕන වුණානම් මං ඔය හිට්ලර්ට බයේ ඒ කෙල්ලව අරං පැනල යන ජාතියෙ එකෙක් නෙමේ. මුළු ගමම මිහිහට බය වුණත් මං ගිහින් එයාගෙන්ම එයාගෙ දුවව ඉල්ලනවා.ඒත් මේ සිද්ද වුණේ අපි දෙන්නම හිතුව දෙයක් නෙමේ අක්කා.....මේ සිද්ධියෙන් මට මාව වගේම ඒ අසරණීටත් හැමදේම නැතිවුණා. කොහේ කොහොම හිටියත් මං එයාව හොයාගන්න ඕන අක්කා.. ඔයාගෙ මල්ලිට මේ පිච්චෙන ගින්දරින් නිදහස් වෙන්න පුළුවන් වෙන්නෙ එයාට ඇත්තටම වෙච්ච දෙයක් හොයා ගත්තට පස්සෙ

හැඳිමිට බිඳින්න

ඔබව අදහන්න. එවිට ඔබට ඇදහිය නොහැකි දේ කළ හැකිය. කවුරු මොනවා කිව්වත් ඒ සියල්ල ගැරඬි හැවක් සේ ඉවතලන්න. ඔබ ඔබම වෙන්න. ඔබ ඔබවම විශ්වාස කරන්න. ඔබවම අදහන්න. ඔබට ඉන්නේ ඔබ පමණයි කියා සිතන්න. අනෙක් අය වෙත කරන ඉල්ලීම් සීමා කරන්න. මහා වර්ෂාවකදී අනෙකුත් සියලුම කුරුල්ලන් වැස්සෙන් ආරක්ෂා වීමට අතු අග සැඟවෙන බව සාමාන් යයෙන් සිදුවන දෙයකි. නමුත් රාජාලියෙකු කරන්නේ වැස්ස ලබා දෙන වලාකුළුවලට ඉහළින් නැගී නිදහසේ ආකාශයේ පියාසර කිරීමය. ඔබත් රාජාලි ධේනුවක වන්න. ඔව්... වැස්සට උඩින්, පියාසර කරන රාජාලිහිණියක වන්න. ඔබ ඔබගේ අරමුණු වෙනුවෙන් දුක විඳින්න. වේදනා විඳින්න. බාධක, හිරිහැර, කොන් කිරීම්, කටකතා... හිත් රිදවීම් දරා ගන්න.

එකමත් එක කාලෙක ජපන් රටේ....

Start with a story - කතන්දරයකින් පටන් ගන්න යැයි බටහිර කියමනක් ඇත. විශේෂයෙන් ළමයින් උදෙසා ඉගෙනීමේදී, උගැන්වීමේදී කතන්දර උපයෝගී කරගැනීම ප් රයෝජනවත්ය. ජනකථා - ජනශ් රැති සාහිත් යය මෙහිදී භාවිත කැරේ. ඇමරිකාවේ වෛද් ය සුයිස් මහතා reading for earth මිහිතලයට කියැවීම නම් වැඩසටහනක් දියත් කළේ එහි ප් රයෝජන දන්නා බැවිනි. එකමත් එක කාලෙක ප්පන් රටේ.. අනුවර්තිත ජනකතා මාලාව මවිසින් කියවන ලද්දේ දැඩි රුචියකිනි. නිප්පොන් දේශයේ සමාජ සංස්කෘතික පාරිසරික වට පිටාව, ආචාර සමාචාර විධි, සිරිත් විරිත්, ආහාර පාන රටාව ගුණ නුවණ ආදී බොහෝ අංශ විශද කැරෙන මේ කෙටි ජනකථා අපට කියවන්නට සලසා දෙන ලද්දේ ශ් රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද් යාලයේ භා

එදා සෙනෙහෙන් නොබැඳුණානම්

දෙනෙත් පෙති මත කදුළු නොසලා දරාගෙන නොසැලී හිඳින්නම් සසල හදවත නිසල කරගෙන සුසුම් වැල් නොහෙළා හිඳින්නම් සිතේ අහුකොන් පුරා හෙමිහිට පා නගන රුව මග හරින්නම් මතු භවයෙ ඔබ මගෙම වීලා යළිත් එනතුරු බලා ඉන්නම් ඉඩ ලැබේ නම් ඔය සුරත මත අත තබා සැනහී හිඳින්නට ලැබේනම් ඔබෙ විසල් පපුවේ හිස තබා සුසුමන් හෙළන්නට හැඟේ නම් ඔබ කාගෙවත් නොව මගෙම පමණක් යැයි කියන්නට හැකිය මට මතු භවය එනතුරු කදුළු නොසලා දරා ගන්නට

ධවල සියපත්