Confirmation Email Sent

ජෝතිස දැනුම

කිවියකු ලිපියුවකු (ලේඛකයෙකු) ලෙස ලංකාදීප, රසවාහිනී, සුබස, එඩිය වැනි පුවත්පත් සඟරා ආදියෙහි ඉතා ළාබාල වියේ සිට පෙනී සිටි ඔහු විසි වියේ දී රජයේ සේවාවට පත් වැ, අද එයින් ද ඉසුඹු (විශ් රාම) ලබා සිටින්නෙකි. ජෝතිස ඉසව්වවෙහි ද හතලිස් වසරකට වැඩි කලක් තිස්සේ ලද අත්දැකීම් ඔහුට ඇත. දරු උපත ඔරලෝසුවට අසු වේ ද ? යන මැයෙන් හඳහන පත් රයට සැපයුණු ලිපි පෙළින් ද තරු රෙදෙව් (radio) සේවාවෙන් 1998 - 1999 වසරවල ඉදිරිපත් කළ ජෝතිස වැඩ සටහන් මගින් ද ඒ අතේ දැනුම හෙළිදරව් කළ ඔහු ඉන්දියාවේ චන්දිගාර්හි පන්ජාබ් සරසවියේ අන්තර්ජාතික ජෝතිස සංගමයේ(mifa)ඇතුළත් බව ද ලබා ඇතියෙකි. මේ පොතින් ඔහු ජෝතිස දැනුම කොහෙත් ම නැතියෙකුට වුව ද, කේ

ගෙලිඔය හංදිය

යක්දෙහි කන්ද

හඳ යාන්තමට අහසට මෝදු වෙලා තිබුණෙ හරියට අනවසරයෙන් ඇතුළු වුණා වගේ. පොල් ගස්වල හෙවණැලි මිදුල පුරා හොල්මන් කරද්දි ඇඟට සීතලක් දැනුණා. හෙට දවස ගොඩනඟා ගන්න හැටි ගැනයි දේහා කල්පනා කළේ. උදේ ඉඳලා කල්පනා කළත් හොඳයි කියලා හිතෙන අදහසක් නං ඔළුවට ආවෙම නෑ.

ගිගිරි පොළොංගු

නැසීගිය හීන්බණ්ඩාර අතාවුද සැඟවූ මහා ධනස්කන් ධය පසුපස තරගකාරීව හඹා යන බිහිසුණු පාතාල සංවිධානයක මිනීමරු නායකයන් දෙදෙනෙකු පසුපස රහසිගතව පරීක් ෂණ පවත්වමින් ලුහුබැඳ යන අති දක් ෂ රහස්පරීක් ෂකයෙකු මෙන්ම, බුද්ධිමත් පුවත්පත් වාර්තාකරුවකු වූ ඩිලන් පෙරේරාට ත් රාසජනක සිද්ධීන්ට මුහුණ දෙමින් ජීවිතයත් මරණයත් අතර සටන් වැදීමට සිදු වෙයි. ඒ වෙනුවෙන් ඩිලන්ගේ සහායට සිටියේ ඔහුගේ පෞද්ගලික ලේඛිකාව වූ නිල්මිණි ජයලත් පමණි. ඇය අතිශයෙන් රූමත් චණ්ඩි රැජිනක් වූවාය. එමෙන්ම ඇය සටනේදී සගයා හුදකලා නොකරන කෙල්ලක් වූවාය. ඔවුහු ඔබ ත් රාසජනනක ලොවකට කැඳවාගෙන යන ඇඟ ලොමුඩැහැගන්වන සුලු අතිශයින් ත් රාසජනක කතාවක් කීමට සැරසෙති..!

අබිරහස් ගුහාවේ දෝංකාරය

ගිම්හාන නිවාඩුව ගත කිරීම සඳහා මුහුදුබඩ දූපතකට යන ස්කොට් හා ජැක් කාටර් දෙසොහොයුරන්ට එහිදී එමිලි වයිල්ඩ් නම් මිතුරියක හමුවේ. ඇය හා ඇගේ සුරතල් බල්ලා වන ඩ් රීෆ්ට් සමගින් දූපත පුරා සැරිසැරීමට ඔවුනට අවස්ථාව උදාවේ. ඒ අතර දුපතේ එක් පැත්තක මුහුදට මුහුණලා පිහිටි අද්භූත හඬක් නංවන ගුහා පෙළක් ගැන ඔවුනට උනන්දුවක් ඇතිවේ. එහිදී ඔවුනට අපූරු උමං මඟක් හා වටිනා කෞතුක වස්තුවක් සොයා ගැනීමට අවස්ථාව උදාවේ.

ඛේදාන්ත සංධ්වනිය

1887 1889 වකවානුවෙහි ලියෝ ටෝල්ස්ටෝයි රචනා කළ මේ කෙටි නවකතාව මුද් රණය කිරීම පුරා දෙවසරක්ම රුසියාවේ තහනම් වී තිබිණි. මේ ප් රබන්ධයෙන් ටෝල්ස්ටෝයි අරමුණු කළ චින්තන පරාසය නිරාවරණය කරගැනීමට මොස්කව්හි මුද් රිත මෙහි ඉංග් රීසි පිටපත කිහිප වතාවක්ම කියවන්නට මට සිදු විණි. ස්ත් රී පුරුෂ ආකර්ෂණය යනු ශාරීරික අවශ් යතා ඉටු කරගැනීම අභිමතාර්ථය කරගත් අන් යෝන් ය ආමන්ත් රණයක් පමණක් බවත්, 'ප් රේමය' යනු ඒ ආශා සංයුක්තයට ව් යවහාර කෙරෙන හුදු මනක්කල්පිත ආරූඪ නාමයක් බවත් දිගින් දිගටම විවරණය කරන මෙහි කතා නායකයා, ස්ථාපිත අඹු සැමි සබඳතාව අපචාර කාමාශාව විසින් ආක් රමණය කරනු ලැබීමේ ත් රාසජනක ඛේදවාචකයක් සංවේදනාත්මකව ඉදිරිපත් කරයි

යකාගේ වෙස්මාරුව

තුවක්කුව පත්තු විය. එහෙත් එය කන් පුපුරා යන හඬක් නොවේ. අත්පුඩි තලනවා වැනි හඬකි. ජෝගේ හිතට බියක් දැනුණත් වෙඩි පහර තමාට නොවැදුණු බව ඔහුට විශ්වාසය. ලීසා හෝ ෆ් රෑන්ක්ට එය නොවදින්නැයි ඔහු දෙවියන්ට කීවේය. ජෝ එකවරම මැක්ගේ දණහිසට පහරක් එල්ල කරමින් ඔහුගේ තුවක්කුවට පැන්නේය. ඔහු එය උදුරාගන්නට පෙර තවත් උණ්ඩයක් අපතේ ගියේය.

නැති වූ පද්මරාග මැණිකේ අබිරහස

ත් රාසජනක දූපතේ නිවාඩුව සඳහා යන ස්කොට් හා ජැක් දෙසොහොයුරන් හට එමිලි සමගින් මෙවර වටිනා මැණිකක් පිළිබඳ සෙවීමට අවස්ථාව උදා වේ. එය දූපතට පැමිණි සර්කස් කණ්ඩායමක් සතුව තිබූවකි. ගුප්ත බලයක් සහිත වටිනා පද්මරාගය හිටිහැටියේ අතුරුදහන් වන්නේ සර්කස් සාමාජිකයින් එකිනෙකා කෙරෙහි සැකය එල්ලවන අයුරිනි. මිතුරු තිදෙනා මේ අබිරහස විසඳන අන්දම ඉතා රසවත් ලෙස මෙම කෘතියෙන් ඉදිරිපත් ව තිබේ.

බෝ පෙම්බර බෝගම්බර

රිචඩ් ඩව්කින්ස් නමැති ජීව විද් යාඥයා 1976දී ආත්මාර්ථකාමී ජානය යන අරුතින් රචනා කළ ''the selfish gene' නමැති පොතට අනුව සත්ත්වයා කියන්නෙ නිර්මිත තැනුම් ඒකකය වුණු ජානයේ ගති සොබාව අනුව, ආත්මාර්ථකාමී වූවකුට. ඒත් ඒ ජානයේ සන්තතික ගති සොබාව නූතන මිනිසාට ආරෝපණය වෙන්නෙ තරමක් වෙනස් විලාසයකට. එකිනෙකා අතර තරගයට පොලඹවන මේ චේෂ්ටාව වෙනුවට අනෙකා කෙරෙහි දයාර්ද් ර වන්නට මිනිස් මොළයේ භාව කලාපය හැඩ ගැහෙන්නෙ හරි විස්මිත අයුරකට. කවිය කියන්නෙම එහෙව් භාව විමෝචනයක්. චමින්ද ලියනගේ තුරුණු කවියාගේ කාව් යාගාරයට ගෙවදින අපට පෙනෙන්නේ පෙර අප සඳහන් කළ භාව විරේකයකට පත් ය වන භාෂාමය කසාය වට්ටෝරුව නිසි ලෙස හිඳගන්නට ඔහු ගන්නා වෙහෙසකර

උප්පුතලම්

බහිරවගලේ නිධානය

"බලන්න.... කෞමදි හරි සුවඳයි. දන්නවද රෑට පිපෙන මල් සුදුපාට ඇයි කියලා? "එතකොට රෑට කෑම හොයාගෙන එන කෘමින්ට මල් හොයාගන්න ලේසියි." "සොබාදහම එහෙමයි.... පුංචි කෘමියෙක් ගැන පවා හිතනවා. හැමෝගෙම අයිතීන් රකිනවා. කෘමීන් නැති ලෝකයක පැවැත්මක් නැහැ." "ඔව්. මල් පරාගණය වෙන්න කෘමින් ඕනනෙ..." "සොබාදහම දේවල් නිර්මාණය කළේ හැමෝගෙම ඕනෑ එපාකම් ගැන හිතලා. ඔයාලත් ඒ වගේද?"