Confirmation Email Sent

ඇස්බැන්දුම

ඇස්බැන්දුම යටත් විජිත යුගයෙහි සාම්ප් රදායික සිංහල සමාජයේ පැවැති මුහුණුවර ක් රමයෙන් වෙනස් වූ අයුරු තේමා කරගෙන ජයකොඩි සෙනෙවිරත්න විසින් ලියන ලද කොලනිය , අතවැසියෝ , සුදු රූකඩ යන නවකතාවල අවසාන පුරුක වේ. ඉංග් රීසීන් මෙරට පාලනය කළ අවදියේ සිට නිදහස ලැබුණු මුල් වනවානුව දක්වා, (1934 - 1956) දෙවිසි වසරක කාල පරාසයක් තුළ සිදු වූ දේශපාලන, ආර්ථික හා සමාජයීය වෙනස්කම් ඉතා රසවත් අයුරින් පාඨකයා වෙත ගෙන ඒමට ඇස්බැන්දුම නවකතාව තුළින් ද ජයකොඩි සෙනෙවිරත්න සාර්ථක උත්සාහයක් ගෙන ඇති බව සඳහන් කිරීම අසාධාරණ නොවේ. ඇස්බැන්දුම තුළ කාලානුරූපව මුහුකුරා යන සීතාගේ හා චන්දරේගේ ප් රේම සම්බන්ධය, කොලනිය , අතවැසියෝ හා සුදු රූකඩ තුළි

උප්පුතලම්

හත් පණ - මසිත ප්රකාශන

පෙමාතුර චෙරි කුසුම

සන්තොසින් පොපියන, විළියෙන් බබළන, දිවි තුරා ඉපිලෙන, ස්වර්ග සුව කැන්දන, ප් රේමයෙන් ආතුර වනු වස්, චෙරි කුසුමක් ව!

ZORRO - කළු අවතාරය

කළු පැහැ ඇඳුමෙන් සැරසී, කළු පැහැ වෙස් මුහුණක් පැලඳ කළු පැහැ ජවාධිකයකු පිට නැගුණු ඔහු අවතාරයක් මෙන් අඳුරෙන් මතුවිය. අයුක්තියට අසාධාරණයට එරෙහිව ජීවිතය පරදුවට තබා සටන් කළ ඔහු ස්පාඤ්ඤයට යටත්ව තිබූ අමෙරිකාවේ කැලිෆෝනියා ප් රදේශයේ පීඩිත ජනතාවට සහන සලසා අවතාරයක් මෙන් අඳුරේ සැඟව ගියේය. ඔහු ආගිය හැම තැනෙකම 'z' සලකුණ තිබිණි. ඔහු කවරෙක්ද? සැබැවින්ම ඔහු කවරෙකු ද යන්න බහුතරය නොදැන සිටි අතර බොහෝ දෙනා ඔහු හැඳින්වූයේ සෝරෝ - කළු අවතාරය යන නමිනි.

නැති වූ පද්මරාග මැණිකේ අබිරහස

ත් රාසජනක දූපතේ නිවාඩුව සඳහා යන ස්කොට් හා ජැක් දෙසොහොයුරන් හට එමිලි සමගින් මෙවර වටිනා මැණිකක් පිළිබඳ සෙවීමට අවස්ථාව උදා වේ. එය දූපතට පැමිණි සර්කස් කණ්ඩායමක් සතුව තිබූවකි. ගුප්ත බලයක් සහිත වටිනා පද්මරාගය හිටිහැටියේ අතුරුදහන් වන්නේ සර්කස් සාමාජිකයින් එකිනෙකා කෙරෙහි සැකය එල්ලවන අයුරිනි. මිතුරු තිදෙනා මේ අබිරහස විසඳන අන්දම ඉතා රසවත් ලෙස මෙම කෘතියෙන් ඉදිරිපත් ව තිබේ.

බෝ පෙම්බර බෝගම්බර

රිචඩ් ඩව්කින්ස් නමැති ජීව විද් යාඥයා 1976දී ආත්මාර්ථකාමී ජානය යන අරුතින් රචනා කළ ''the selfish gene' නමැති පොතට අනුව සත්ත්වයා කියන්නෙ නිර්මිත තැනුම් ඒකකය වුණු ජානයේ ගති සොබාව අනුව, ආත්මාර්ථකාමී වූවකුට. ඒත් ඒ ජානයේ සන්තතික ගති සොබාව නූතන මිනිසාට ආරෝපණය වෙන්නෙ තරමක් වෙනස් විලාසයකට. එකිනෙකා අතර තරගයට පොලඹවන මේ චේෂ්ටාව වෙනුවට අනෙකා කෙරෙහි දයාර්ද් ර වන්නට මිනිස් මොළයේ භාව කලාපය හැඩ ගැහෙන්නෙ හරි විස්මිත අයුරකට. කවිය කියන්නෙම එහෙව් භාව විමෝචනයක්. චමින්ද ලියනගේ තුරුණු කවියාගේ කාව් යාගාරයට ගෙවදින අපට පෙනෙන්නේ පෙර අප සඳහන් කළ භාව විරේකයකට පත් ය වන භාෂාමය කසාය වට්ටෝරුව නිසි ලෙස හිඳගන්නට ඔහු ගන්නා වෙහෙසකර

කවි සිතම දම් පාටයි

කවිය නම් වූ අති සියුම් මාධ් ය වෙත බොහෝ ඇලුම් කරන නිසා මනෝරත්න කිවිඳිය සිය පළමු කාව් ය සංග් රහය 'කවි සිතම දම් පාටයි' නමින් මෙසේ අප වෙත තිළිණ කරයි. ඇය කවිය වෙත ප් රිය බව අපි දනිමු. රටෙහි පරිපාලන ක් රියාවලියට මුල් පෙළේ දායකත්වයක් සපයන්නියක ලෙස මෙසේ කවියට ලැදි වීම සැබැවින්ම සතුට උපදවන්නකි. එය එසේ වූ කල කවියෙහි අර්ථ ආලෝක ධාරා තවත් බරපතල ආකාරයකින් මේ ජන සමාජයට බලපානු ඇත. ඇයගේ කවි අපූරුය, එදිනෙදා සමාජයේ අප දකින ඇසෙන දෑ ඇය තමාටම අයත් බස් වහරකින් අව් යාජව කියා පායි. ඒ කවි තුළ ආත්මගත ස්ත් රීය, ලොව සෑම ස්ත් රීයක් මතු නොව සමස්ථ සමාජය වෙතම සිය බැල්ම හෙලයි. නිලුෂා මනෝරත්න කිවිදියගේ කවි මේ ජන සමාජය හරහා සිසි

මීවන ළමයෙකි හදවත

ආගම් ඊයම් බරු බැඳී ළපැටි දෙපා පද්ද පද්ද සංසාරේ දිගට දිගට තව යනව ද මළ දෙනටත් ඉඩක් නිදහසක් හුස්මක් ගන්න නොදී, සොහොන් කටෙත් පිට්ටනියෙත් දුම් රොටුවෙත් කතිර ලකූණු අඩහඳ, තරු ධර්මචක් ර යටි ගිරියෙන් මොර දෙනව ද වෘක නිය පසුරු උල් දත් නියවනව ද මළ කකුලෙන් අතින් රෙදි පොටින් අල්ලා හොලවනව ද අහස ඉරන්-පොළව පළන් දිගට ම දිගට ම යන විට අතරමගදිවත් නිදහස හමුවෙනව ද නැත්නම් මක්කම හරියෙදි ජෙරුසෙලමෙ දි ලුම්බිණියෙ දි විරාමෙකට නවතිනව ද ආගම් ඊයම් බරු බැඳී ළපැටි දෙපා පද්ද පද්ද සංසාරේ දිගට දිගට තව යනව ද

රිදුම් පිරි පිරිමැදුම්

දැක, නොදැක නොදුටු සේ යෑම ය ඇස ගැටෙන තැනෙක නොරැඳීම ය පෙර මතක තනි ව විඳවීම ය කෙනෙකු ළඟ ඇති හොඳ ම ප් රේමය